Livre de Job 11

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Alors Sofar de Nahama prit la parole et dit:	1 Και απεκριθη ο Σωφαρ ο Νααμαθιτης και ειπε?
2 Ne faut-il pas répondre à tant de discours, suffit-il de bien parler pour avoir raison?	2 Δεν διδεται αποκρισις εις το πληθος των λογων; και ο πολυλογος θελει δικαιωθη;
3 Faut-il qu’on se taise quand tu radotes, qu’on ne te remette pas en place quand tu te moques?	3 Αι φλυαριαι σου θελουσιν αποστομωσει τους ανθρωπους; και οταν περιγελας, δεν θελει σε καταισχυνει τις;
4 Tu as dit à Dieu: “Ma position est correcte, je suis pur devant toi!”	4 Διοτι ειπες, Η ομιλια μου ειναι καθαρα, και ειμαι καθαρος ενωπιον σου.
5 Il faudrait bien que Dieu te parle, qu’il vienne t’adresser la parole!	5 Αλλ' ειθε να ελαλει ο Θεος και να ηνοιγε τα χειλη αυτου εναντιον σου.
6 Il te dirait quelques secrets de sa sagesse, bien mystérieux pour notre intelligence, et tu verrais que Dieu t’a pris en faute.	6 Και να σοι εφανερονε τα κρυφια της σοφιας, οτι ειναι διπλασια των οσα γνωριζονται. Εξευρε λοιπον, οτι ο Θεος απαιτει απο σου ολιγωτερον της ανομιας σου.
7 Pourras-tu sonder la profondeur de Dieu, t’élever jusqu’à la perfection du Puissant?	7 Δυνασαι να εξιχνιασης τα βαθη του Θεου; δυνασαι να εξιχνιασης τον Παντοδυναμον με εντελειαν;
8 Elle atteint plus haut que les cieux: que feras-tu? plus profond que le monde des morts: qu’en sauras-tu?	8 Ταυτα ειναι ως τα υψη του ουρανου? τι δυνασαι να καμης; ειναι βαθυτερα του αδου? τι δυνασαι να γνωρισης;
9 Sa mesure est plus longue que la terre, elle est plus large que la mer.	9 Το μετρον αυτων ειναι μακροτερον της γης, και πλατυτερον της θαλασσης.
10 S’il passe, s’il emprisonne, s’il fait rendre compte, qui l’en empêchera?	10 Εαν θεληση να χαλαση και να κλειση, η να συναξη, τοτε τις δυναται να εμποδιση αυτον;
11 Car il a reconnu ceux qui sont faux, il a vu le péché, il l’a compris, bien sûr!	11 Διοτι αυτος γνωριζει την ματαιοτητα των ανθρωπων, και βλεπει την ασεβειαν? και δεν θελει εξετασει;
12 Du coup l’irresponsable apprend à réfléchir: c’est un ânon sauvage que l’on dresse.	12 Ο δε ματαιος ανθρωπος υπερηφανευεται, και γενναται ο ανθρωπος αγριον οναριον.
13 Reprends donc en main ton cœur et tends les mains vers lui,	13 Εαν συ ετοιμασης την καρδιαν σου και εκτεινης τας χειρας σου προς αυτον?
14 jette au loin le mal que tu faisais et que l’injustice ne s’abrite pas chez toi.	14 εαν την ανομιαν, την εν χερσι σου, απομακρυνης και δεν αφινης να κατοικηση ασεβεια εν ταις σκηναις σου?
15 Alors, te sachant pur, tu lèveras ton regard, tu seras ferme et n’auras pas peur.	15 τοτε βεβαιως θελεις υψωσει το προσωπον σου ακηλιδωτον? μαλιστα θελεις εισθαι σταθερος και δεν θελεις φοβεισθαι.
16 Tu ne penseras plus à tes malheurs: un souvenir peut-être, comme des eaux écoulées.	16 Διοτι συ θελεις λησμονησει την θλιψιν? θελεις ενθυμηθη αυτην ως υδατα διαρρευσαντα?
17 Ce sera l’existence plus brillante qu’un midi, où les recoins obscurs sont encore des matins.	17 και ο καιρος σου θελει ανατειλει λαμπροτερος της μεσημβριας? και εαν επελθη σκοτος επι σε, παλιν θελεις γεινει ως η αυγη?
18 Tu te sentiras sûr, ayant une espérance; bien protégé, tu dormiras en paix.	18 και θελεις εισθαι ασφαλης, διοτι υπαρχει ελπις εις σε? ναι, θελεις σκαπτει δια την σκηνην σου και θελεις κοιμασθαι εν ασφαλεια?
19 Personne ne troublera ton repos, et beaucoup chercheront à te plaire.	19 θελεις πλαγιαζει, και ουδεις θελει σε τρομαζει? και πολλοι θελουσιν ικετευει το προσωπον σου.
20 Mais les yeux des méchants seront enténébrés, il perdront tout moyen d’échapper: leur seul espoir est de rendre l’âme.	20 Των δε ασεβων οι οφθαλμοι θελουσι μαρανθη, και καταφυγιον θελει λειψει απ' αυτων, και η ελπις αυτων θελει εισθαι να εκπνευσωσι.