Proverbs 7

NEW AMERICAN BIBLE	LXX
1 My son, keep my words, and treasure my commands.	1 υιε φυλασσε εμους λογους τας δε εμας εντολας κρυψον παρα σεαυτω [1α] υιε τιμα τον κυριον και ισχυσεις πλην δε αυτου μη φοβου αλλον
2 Keep my commands and live, my teaching as the apple of your eye;	2 φυλαξον εμας εντολας και βιωσεις τους δε εμους λογους ωσπερ κορας ομματων
3 Bind them on your fingers, write them on the tablet of your heart.	3 περιθου δε αυτους σοις δακτυλοις επιγραψον δε επι το πλατος της καρδιας σου
4 Say to Wisdom, "You are my sister!" call Understanding, "Friend!"	4 ειπον την σοφιαν σην αδελφην ειναι την δε φρονησιν γνωριμον περιποιησαι σεαυτω
5 That they may keep you from another's wife, from the adulteress with her smooth words.	5 ινα σε τηρηση απο γυναικος αλλοτριας και πονηρας εαν σε λογοις τοις προς χαριν εμβαληται
6 For at the window of my house, through my lattice I looked out--	6 απο γαρ θυριδος εκ του οικου αυτης εις τας πλατειας παρακυπτουσα
7 And I saw among the simple ones, I observed among the young men, a youth with no sense,	7 ον αν ιδη των αφρονων τεκνων νεανιαν ενδεη φρενων
8 Going along the street near the corner, then walking in the direction of her house--	8 παραπορευομενον παρα γωνιαν εν διοδοις οικων αυτης
9 In the twilight, at dusk of day, at the time of the dark of night.	9 και λαλουντα εν σκοτει εσπερινω ηνικα αν ησυχια νυκτερινη η και γνοφωδης
10 And lo! the woman comes to meet him, robed like a harlot, with secret designs--	10 η δε γυνη συναντα αυτω ειδος εχουσα πορνικον η ποιει νεων εξιπτασθαι καρδιας
11 She is fickle and unruly, in her home her feet cannot rest;	11 ανεπτερωμενη δε εστιν και ασωτος εν οικω δε ουχ ησυχαζουσιν οι ποδες αυτης
12 Now she is in the streets, now in the open squares, and at every corner she lurks in ambush--	12 χρονον γαρ τινα εξω ρεμβεται χρονον δε εν πλατειαις παρα πασαν γωνιαν ενεδρευει
13 When she seizes him, she kisses him, and with an impudent look says to him:	13 ειτα επιλαβομενη εφιλησεν αυτον αναιδει δε προσωπω προσειπεν αυτω
14 "I owed peace offerings, and today I have fulfilled my vows;	14 θυσια ειρηνικη μοι εστιν σημερον αποδιδωμι τας ευχας μου
15 So I came out to meet you, to look for you, and I have found you!	15 ενεκα τουτου εξηλθον εις συναντησιν σοι ποθουσα το σον προσωπον ευρηκα σε
16 With coverlets I have spread my couch, with brocaded cloths of Egyptian linen;	16 κειριαις τετακα την κλινην μου αμφιταποις δε εστρωκα τοις απ' αιγυπτου
17 I have sprinkled my bed with myrrh, with aloes, and with cinnamon.	17 διερραγκα την κοιτην μου κροκω τον δε οικον μου κινναμωμω
18 "Come, let us drink our fill of love, until morning, let us feast on love!	18 ελθε και απολαυσωμεν φιλιας εως ορθρου δευρο και εγκυλισθωμεν ερωτι
19 For my husband is not at home, he has gone on a long journey;	19 ου γαρ παρεστιν ο ανηρ μου εν οικω πεπορευται δε οδον μακραν
20 A bag of money he took with him, not till the full moon will he return home."	20 ενδεσμον αργυριου λαβων εν χειρι αυτου δι' ημερων πολλων επανηξει εις τον οικον αυτου
21 She wins him over by her repeated urging, with her smooth lips she leads him astray;	21 απεπλανησεν δε αυτον πολλη ομιλια βροχοις τε τοις απο χειλεων εξωκειλεν αυτον
22 He follows her stupidly, like an ox that is led to slaughter; Like a stag that minces toward the net,	22 ο δε επηκολουθησεν αυτη κεπφωθεις ωσπερ δε βους επι σφαγην αγεται και ωσπερ κυων επι δεσμους
23 till an arrow pierces its liver; Like a bird that rushes into a snare, unaware that its life is at stake.	23 η ως ελαφος τοξευματι πεπληγως εις το ηπαρ σπευδει δε ωσπερ ορνεον εις παγιδα ουκ ειδως οτι περι ψυχης τρεχει
24 So now, O children, listen to me, be attentive to the words of my mouth!	24 νυν ουν υιε ακουε μου και προσεχε ρημασιν στοματος μου
25 Let not your heart turn to her ways, go not astray in her paths;	25 μη εκκλινατω εις τας οδους αυτης η καρδια σου
26 For many are those she has struck down dead, numerous, those she has slain.	26 πολλους γαρ τρωσασα καταβεβληκεν και αναριθμητοι εισιν ους πεφονευκεν
27 Her house is made up of ways to the nether world, leading down into the chambers of death.	27 οδοι αδου ο οικος αυτης καταγουσαι εις τα ταμιεια του θανατου