Job 15

NEW AMERICAN BIBLE	GREEK BIBLE
1 Then Eliphaz the Temanite spoke and said:	1 Τοτε απεκριθη Ελιφας ο Θαιμανιτης και ειπεν?
2 Should a wise man answer with airy opinions, or puff himself up with wind?	2 Επρεπε σοφος να προφερη στοχασμους ματαιους και να γεμιζη την κοιλιαν αυτου απο ανατολικου ανεμου;
3 Should he argue in speech which does not avail, and in words which are to no profit?	3 Επρεπε να φιλονεικη δια λογων ματαιων και ομιλιων ανωφελων;
4 You in fact do away with piety, and you lessen devotion toward God,	4 Βεβαιως συ απορριπτεις τον φοβον και αποκλειεις την δεησιν ενωπιον του Θεου.
5 Because your wickedness instructs your mouth, and you choose to speak like the crafty.	5 Διοτι το στομα σου αποδεικνυει την ανομιαν σου, και εξελεξας την γλωσσαν των πανουργων.
6 Your own mouth condemns you, not I; you own lips refute you.	6 Το στομα σου σε καταδικαζει, και ουχι εγω? και τα χειλη σου καταμαρτυρουσιν εναντιον σου.
7 Are you indeed the first-born of mankind, or were you brought forth before the hills?	7 Μη πρωτος ανθρωπος εγεννηθης; η προ των βουνων επλασθης;
8 Are you privy to the counsels of God, and do you restrict wisdom to yourself?	8 Μηπως ηκουσας τας βουλας του Θεου; και εξηντλησας εις σεαυτον την σοφιαν;
9 What do you know that we do not know? What intelligence have you which we have not?	9 Τι εξευρεις, και δεν εξευρομεν; τι εννοεις, και δεν εννοουμεν;
10 There are gray-haired old men among us more advanced in years than your father.	10 Υπαρχουσι και μεταξυ ημων πολιοι και γεροντες, γεροντοτεροι του πατρος σου.
11 Are the consolations of God not enough for you, and speech that deals gently with you?	11 Αι παρηγοριαι του Θεου φαινονται μικρον πραγμα εις σε; η εχεις τι αποκρυφον εν σεαυτω;
12 Why do your notions carry you away, and why do your eyes blink,	12 Δια τι σε αποπλανα η καρδια σου; και δια τι παραφερονται οι οφθαλμοι σου,
13 So that you turn your anger against God and let such words escape your mouth!	13 ωστε στρεφεις το πνευμα σου κατα του Θεου και αφινεις να εξερχωνται τοιουτοι λογοι εκ του στοματος σου;
14 What is a man that he should be blameless, one born of woman that he should be righteous?	14 Τι ειναι ο ανθρωπος, ωστε να ηναι καθαρος; και ο γεγεννημενος εκ γυναικος, ωστε να ηναι δικαιος;
15 If in his holy ones God places no confidence, and if the heavens are not clean in his sight,	15 Ιδου, εις τους αγιους αυτου δεν εμπιστευεται? και οι ουρανοι δεν ειναι καθαροι εις τους οφθαλμους αυτου?
16 How much less so is the abominable, the corrupt: man, who drinks in iniquity like water!	16 ποσω μαλλον βδελυρος και ακαθαρτος ειναι ο ανθρωπος, ο πινων ανομιαν ως υδωρ;
17 I will show you, if you listen to me; what I have seen I will tell--	17 Εγω θελω σε διδαξει? ακουσον μου? τουτο βεβαιως ειδον και θελω φανερωσει,
18 What wise men relate and have not contradicted since the days of their fathers,	18 το οποιον οι σοφοι ανηγγειλαν παρα των πατερων αυτων, και δεν εκρυψαν?
19 To whom alone the land was given, when no foreigner moved among them.	19 εις τους οποιους μονους εδοθη η γη, και ξενος δεν επερασε δια μεσου αυτων.
20 The wicked man is in torment all his days, and limited years are in store for the tyrant;	20 Ο ασεβης βασανιζεται πασας τας ημερας, και αριθμητα ετη ειναι πεφυλαγμενα δια τον τυραννον.
21 The sound of terrors is in his ears; when all is prosperous, the spoiler comes upon him.	21 Ηχος φοβου ειναι εις τα ωτα αυτου? εν μεσω ειρηνης θελει επελθει επ' αυτον ο εξολοθρευτης.
22 He despairs of escaping the darkness, and looks ever for the sword;	22 Δεν πιστευει οτι θελει επιστρεψει εκ του σκοτους, και περιμενει την μαχαιραν.
23 A wanderer, food for the vultures, he knows that his destruction is imminent.	23 Περιπλαναται δια αρτον, και που; εξευρει οτι η ημερα του σκοτους ειναι ετοιμη πλησιον αυτου.
24 By day the darkness fills him with dread; distress and anguish overpower him.	24 Θλιψις και στενοχωρια θελουσι καταπληττει αυτον? θελουσιν υπερισχυσει κατ' αυτου, ως βασιλευς εις μαχην παρεσκευασμενος?
25 Because he has stretched out his hand against God and bade defiance to the Almighty,	25 διοτι εξηπλωσε την χειρα αυτου κατα του Θεου και ηλαζονευθη κατα του Παντοδυναμου?
26 One shall rush sternly upon him with the stout bosses of his shield, like a king prepared for the charge.	26 ωρμησε κατ' αυτου με τραχηλον επηρμενον, με την πεπυκνωμενην ραχιν των ασπιδων αυτου?
27 Because he has blinded himself with his crassness, padding his loins with fat,	27 διοτι εσκεπασε το προσωπον αυτου με το παχος αυτου και υπερεπαχυνε τα πλευρα αυτου?
28 He shall dwell in ruinous cities, in houses that are deserted, That are crumbling into clay	28 και κατωκησεν εις πολεις ερημους, εις οικους ακατοικητους, ετοιμους δια σωρους.
29 with no shadow to lengthen over the ground. He shall not be rich, and his possessions shall not endure;	29 δεν θελει πλουτισθη, ουδε θελουσι διαμενει τα υπαρχοντα αυτου, ουδε θελει εκτανθη η αφθονια αυτων επι την γην.
30 A flame shall wither him up in his early growth, and with the wind his blossoms shall disappear.	30 Δεν θελει χωρισθη εκ του σκοτους? φλοξ θελει ξηρανει τους βλαστους αυτου, και με την πνοην του στοματος αυτου θελει απελθει.
31 for vain shall be his bartering.	31 Ας μη πιστευση εις την ματαιοτητα ο ηπατημενος, διοτι ματαιοτης θελει εισθαι η αμοιβη αυτου.
32 His stalk shall wither before its time, and his branches shall be green no more.	32 Προ του καιρου αυτου θελει φθαρη, και ο κλαδος αυτου δεν θελει πρασινισει.
33 He shall be like a vine that sheds its grapes unripened, and like an olive tree casting off its bloom.	33 Θελει αποβαλει την αωρον σταφυλην αυτου ως η αμπελος, και θελει ριψει το ανθος αυτου ως η ελαια.
34 For the breed of the impious shall be sterile, and fire shall consume the tents of extortioners.	34 Διοτι η συναξις των υποκριτων θελει ερημωθη, και πυρ θελει καταφαγει τας σκηνας της δωροληψιας.
35 They conceive malice and bring forth emptiness; they give birth to failure.	35 Συλλαμβανουσι πονηριαν και γεννωσι ματαιοτητα, και η καρδια αυτων μηχαναται δολον.