Psalms 50

KING JAMES BIBLE	LXX
1 The mighty God, even the LORD, hath spoken, and called the earth from the rising of the sun unto the going down thereof.	1 εις το τελος ψαλμος τω δαυιδ
2 Out of Zion, the perfection of beauty, God hath shined.	2 εν τω ελθειν προς αυτον ναθαν τον προφητην ηνικα εισηλθεν προς βηρσαβεε
3 Our God shall come, and shall not keep silence: a fire shall devour before him, and it shall be very tempestuous round about him.	3 ελεησον με ο θεος κατα το μεγα ελεος σου και κατα το πληθος των οικτιρμων σου εξαλειψον το ανομημα μου
4 He shall call to the heavens from above, and to the earth, that he may judge his people.	4 επι πλειον πλυνον με απο της ανομιας μου και απο της αμαρτιας μου καθαρισον με
5 Gather my saints together unto me; those that have made a covenant with me by sacrifice.	5 οτι την ανομιαν μου εγω γινωσκω και η αμαρτια μου ενωπιον μου εστιν δια παντος
6 And the heavens shall declare his righteousness: for God is judge himself. Selah.	6 σοι μονω ημαρτον και το πονηρον ενωπιον σου εποιησα οπως αν δικαιωθης εν τοις λογοις σου και νικησης εν τω κρινεσθαι σε
7 Hear, O my people, and I will speak; O Israel, and I will testify against thee: I am God, even thy God.	7 ιδου γαρ εν ανομιαις συνελημφθην και εν αμαρτιαις εκισσησεν με η μητηρ μου
8 I will not reprove thee for thy sacrifices or thy burnt offerings, to have been continually before me.	8 ιδου γαρ αληθειαν ηγαπησας τα αδηλα και τα κρυφια της σοφιας σου εδηλωσας μοι
9 I will take no bullock out of thy house, nor he goats out of thy folds.	9 ραντιεις με υσσωπω και καθαρισθησομαι πλυνεις με και υπερ χιονα λευκανθησομαι
10 For every beast of the forest is mine, and the cattle upon a thousand hills.	10 ακουτιεις με αγαλλιασιν και ευφροσυνην αγαλλιασονται οστα τεταπεινωμενα
11 I know all the fowls of the mountains: and the wild beasts of the field are mine.	11 αποστρεψον το προσωπον σου απο των αμαρτιων μου και πασας τας ανομιας μου εξαλειψον
12 If I were hungry, I would not tell thee: for the world is mine, and the fulness thereof.	12 καρδιαν καθαραν κτισον εν εμοι ο θεος και πνευμα ευθες εγκαινισον εν τοις εγκατοις μου
13 Will I eat the flesh of bulls, or drink the blood of goats?	13 μη απορριψης με απο του προσωπου σου και το πνευμα το αγιον σου μη αντανελης απ' εμου
14 Offer unto God thanksgiving; and pay thy vows unto the most High:	14 αποδος μοι την αγαλλιασιν του σωτηριου σου και πνευματι ηγεμονικω στηρισον με
15 And call upon me in the day of trouble: I will deliver thee, and thou shalt glorify me.	15 διδαξω ανομους τας οδους σου και ασεβεις επι σε επιστρεψουσιν
16 But unto the wicked God saith, What hast thou to do to declare my statutes, or that thou shouldest take my covenant in thy mouth?	16 ρυσαι με εξ αιματων ο θεος ο θεος της σωτηριας μου αγαλλιασεται η γλωσσα μου την δικαιοσυνην σου
17 Seeing thou hatest instruction, and castest my words behind thee.	17 κυριε τα χειλη μου ανοιξεις και το στομα μου αναγγελει την αινεσιν σου
18 When thou sawest a thief, then thou consentedst with him, and hast been partaker with adulterers.	18 οτι ει ηθελησας θυσιαν εδωκα αν ολοκαυτωματα ουκ ευδοκησεις
19 Thou givest thy mouth to evil, and thy tongue frameth deceit.	19 θυσια τω θεω πνευμα συντετριμμενον καρδιαν συντετριμμενην και τεταπεινωμενην ο θεος ουκ εξουθενωσει
20 Thou sittest and speakest against thy brother; thou slanderest thine own mother's son.	20 αγαθυνον κυριε εν τη ευδοκια σου την σιων και οικοδομηθητω τα τειχη ιερουσαλημ
21 These things hast thou done, and I kept silence; thou thoughtest that I was altogether such an one as thyself: but I will reprove thee, and set them in order before thine eyes.	21 τοτε ευδοκησεις θυσιαν δικαιοσυνης αναφοραν και ολοκαυτωματα τοτε ανοισουσιν επι το θυσιαστηριον σου μοσχους
22 Now consider this, ye that forget God, lest I tear you in pieces, and there be none to deliver.
23 Whoso offereth praise glorifieth me: and to him that ordereth his conversation aright will I shew the salvation of God.