Secondo libro di Samuele 22
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA CEI 2008 | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Davide rivolse al Signore le parole di questo canto, quando il Signore lo liberò dalla mano di tutti i suoi nemici, specialmente dalla mano di Saul. | 1 Locutus est autem David Domino verba carminis huius in die, qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum et de manu Saul, |
2 Egli disse: "Il Signore è la mia roccia, la mia fortezza, il mio liberatore, | 2 et ait: “ Dominus petra mea et arx mea et salvator meus; |
3 il mio Dio, la mia rupe in cui mi rifugio, il mio scudo, la mia salvezza, il mio riparo! Sei la mia roccaforte che mi salva: tu mi salvi dalla violenza. | 3 Deus meus, rupes mea, in quam confugiam, scutum meum et cornu salutis meae! Munimentum meum et refugium meum. Salvator meus, de violentia liberabis me. |
4 Invoco il Signore, degno di ogni lode, e sono liberato dai miei nemici. | 4 Laudabilem invocabo Dominum et ab inimicis meis salvus ero. |
5 Mi circondavano i flutti della morte, mi atterrivano torrenti esiziali. | 5 Quia circumdederunt me fluctus mortis, torrentes Belial terruerunt me; |
6 Mi avviluppavano le funi degli inferi; mi stavano davanti i lacci della morte. | 6 praeoccupaverunt me laquei mortis. |
7 Nell'angoscia ho invocato il Signore, ho gridato al mio Dio, Egli ha ascoltato dal suo tempio la mia voce; il mio grido è giunto ai suoi orecchi. | 7 In tribulatione mea invocavi Dominum et ad Deum meum clamavi; et exaudivit de templo suo vocem meam, et clamor meus venit ad aures eius. |
8 Si scosse la terra e sobbalzò; tremarono le fondamenta del cielo; si scossero, perché egli si era irritato. | 8 Commota est et contremuit terra; fundamenta caelorum concussa sunt et conquassata, quoniam iratus est. |
9 Fumo salì dalle sue narici; dalla sua bocca uscì un fuoco divoratore; carboni accesi partirono da lui. | 9 Ascendit fumus de naribus eius, et ignis de ore eius vorabat; carbones incensi sunt ab eo. |
10 Egli piegò i cieli e discese; una nube oscura era sotto i suoi piedi. | 10 Et inclinavit caelos et descendit, et caligo sub pedibus eius. |
11 Cavalcò un cherubino e volò; si librò sulle ali del vento. | 11 Et ascendit super cherub et volavit et devolavit super pennas venti. |
12 Si avvolse di tenebra tutto intorno; acque scure e dense nubi erano la sua tenda. | 12 Posuit tenebras in circuitu suo tabernaculum suum, tenebrosas aquas, nubes densissimas. |
13 Per lo splendore che lo precedeva arsero carboni infuocati. | 13 Prae fulgore in conspectu eius incensi sunt carbones ignis. |
14 Il Signore tuonò nei cieli, l'Altissimo emise la sua voce. | 14 Intonuit de caelo Dominus, et Excelsus dedit vocem suam. |
15 Scagliò frecce e li disperse; vibrò folgori e li mise in fuga. | 15 Misit sagittas et dissipavit eos, fulguravit fulmina et conturbavit eos. |
16 Apparvero le profondità marine; si scoprirono le basi del mondo, come effetto della tua minaccia, Signore, del soffio violento della tua ira. | 16 Et apparuerunt effusiones maris, et revelata sunt fundamenta orbis ab increpatione Domini, ab inspiratione spiritus furoris eius. |
17 Dall'alto stese la mano e mi prese; mi fece uscire dalle grandi acque. | 17 Misit de excelso et assumpsit me, traxit me de aquis multis; |
18 Mi liberò dai miei robusti avversari, dai miei nemici più forti di me. | 18 liberavit me ab inimico meo potentissimo, ab his, qui oderant me, qui robustiores me erant. |
19 Mi affrontarono nel giorno della mia rovina, ma il Signore fu il mio sostegno. | 19 Praevenerunt me in die afflictionis meae, et factus est Dominus firmamentum meum; |
20 Egli mi trasse al largo; mi liberò, perché oggetto della sua benevolenza. | 20 et eduxit me in latitudinem, liberavit me, quia complacui ei. |
21 Il Signore mi ricompensò secondo la mia giustizia, mi trattò secondo la purità delle mie mani. | 21 Retribuit mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum munditiam manuum mearum reddit mihi, |
22 Perché mi sono mantenuto nelle vie del Signore, non sono stato empio, lontano dal mio Dio, | 22 quia custodivi vias Domini et non egi impie a Deo meo. |
23 perché tutti i suoi decreti mi sono dinanzi e non ho allontanato da me le sue leggi. | 23 Omnia enim iudicia eius in conspectu meo, et a praeceptis eius non recessi; |
24 Sono stato irreprensibile nei suoi riguardi; mi sono guardato dall'iniquità. | 24 et fui immaculatus cum eo et custodivi me ab iniquitate mea. |
25 Il Signore mi trattò secondo la mia giustizia, secondo la purità delle mie mani alla sua presenza. | 25 Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum munditiam meam in conspectu oculorum suorum. |
26 Con il pio ti mostri pio, con il prode ti mostri integro; | 26 Cum sancto sanctus eris et cum viro innocente innocens eris; |
27 con il puro ti mostri puro, con il tortuoso ti mostri astuto. | 27 cum electo electus eris et cum perverso callidus eris. |
28 Tu salvi la gente umile, mentre abbassi gli occhi dei superbi. | 28 Et populum pauperem salvum facies et oculos superborum humiliabis, |
29 Sì, tu sei la mia lucerna, Signore; il Signore illumina la mia tenebra. | 29 quia tu lucerna mea, Domine, et Deus meus illuminat tenebras meas. |
30 Sì, con te io posso affrontare una schiera, con il mio Dio posso slanciarmi sulle mura. | 30 In te enim aggrediar hostium turmas, in Deo meo transiliam murum. |
31 La via di Dio è perfetta; la parola del Signore è integra; egli è scudo per quanti si rifugiano in lui. | 31 Deus, immaculata via eius, eloquium Domini igne examinatum; scutum est omnium sperantium in se. |
32 C'è forse un dio come il Signore; una rupe fuori del nostro Dio? | 32 Quoniam quis est Deus praeter Dominum? Et quae rupes praeter Deum nostrum? |
33 Dio mi cinge di forza, rende sicura la mia via. | 33 Deus, qui accinxit me fortitudine et complanavit perfectam viam meam, |
34 Ha reso simili i miei piedi a quelli delle cerve; mi ha fatto stare sulle alture. | 34 coaequans pedes meos cervis et super excelsa statuens me; |
35 Ha addestrato la mia mano alla guerra; ha posto un arco di bronzo nelle mie braccia. | 35 docens manus meas ad proelium, et tendunt arcum aereum brachia mea. |
36 Mi hai dato lo scudo della tua salvezza, la tua sollecitudine mi fa crescere. | 36 Dedisti mihi clipeum salutis tuae, et exauditio tua magnificavit me. |
37 Fai largo davanti ai miei passi; le mie gambe non vacillano. | 37 Dilatasti gressus meos subtus me, et non sunt infirmati tali mei. |
38 Inseguo e raggiungo i miei nemici, non desisto finché non siano distrutti. | 38 Persequebar inimicos meos et conterebam et non convertebar, donec consumerem eos. |
39 Li colpisco ed essi non possono resistere; cadono sotto i miei piedi. | 39 Consumpsi eos et confregi, ut non consurgerent: ceciderunt sub pedibus meis. |
40 Mi cingi di forza per la battaglia; hai fatto piegare sotto di me i miei avversari. | 40 Accinxisti me fortitudine ad proelium, incurvasti insurgentes in me subtus me. |
41 Mi mostri i nemici di spalle, così io distruggo quelli che mi odiano. | 41 Inimicos meos dedisti mihi dorsum, odientes me, et disperdidi eos. |
42 Gridano, ma nessuno li salva, verso il Signore, che a loro non risponde. | 42 Clamaverunt, et non erat qui salvaret, ad Dominum, et non exaudivit eos. |
43 Li disperdo come polvere della terra, li calpesto come fango delle piazze. | 43 Contrivi eos ut pulverem terrae, quasi lutum platearum comminui eos. |
44 Tu mi liberi dalle contese del popolo; mi poni a capo di nazioni; un popolo non conosciuto mi serve. | 44 Salvasti me a contradictionibus populi mei, constituisti me in caput gentium. Populus, quem ignorabam, servit mihi, |
45 I figli degli stranieri mi onorano appena sentono, mi obbediscono. | 45 filii alieni blandiuntur mihi, auditu auris oboediunt mihi. |
46 I figli degli stranieri vengono meno, lasciano con spavento i loro nascondigli. | 46 Filii alieni defluunt et contremiscunt ex arcibus suis. |
47 Viva il Signore! Sia benedetta la mia rupe! Sia esaltato il Dio della mia salvezza! | 47 Vivit Dominus, et benedicta petra mea, et exaltetur Deus, petra salutis meae. |
48 Dio fa vendetta per me e mi sottomette i popoli. | 48 Deus, qui das vindictas mihi et deicis populos sub me. |
49 Tu mi liberi dai miei nemici, mi innalzi sopra i miei avversari, mi liberi dall'uomo violento. | 49 Qui educis me ab inimicis meis et ab insurgentibus in me elevas me; a viro iniquo liberas me. |
50 Perciò ti loderò, Signore, fra i popoli canterò inni al tuo nome. | 50 Propterea confitebor tibi, Domine, in gentibus, et nomini tuo cantabo: |
51 Egli concede una grande vittoria al suo re, la grazia al suo consacrato, a Davide e ai suoi discendenti per sempre". | 51 Magnificat salutes regis sui et facit misericordiam christo suo David et semini eius in sempiternum ”. |