Secondo libro di Samuele 22
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA CEI 2008 | LXX |
---|---|
1 Davide rivolse al Signore le parole di questo canto, quando il Signore lo liberò dalla mano di tutti i suoi nemici, specialmente dalla mano di Saul. | 1 και ελαλησεν δαυιδ τω κυριω τους λογους της ωδης ταυτης εν η ημερα εξειλατο αυτον κυριος εκ χειρος παντων των εχθρων αυτου και εκ χειρος σαουλ |
2 Egli disse: "Il Signore è la mia roccia, la mia fortezza, il mio liberatore, | 2 και ειπεν κυριε πετρα μου και οχυρωμα μου και εξαιρουμενος με εμοι |
3 il mio Dio, la mia rupe in cui mi rifugio, il mio scudo, la mia salvezza, il mio riparo! Sei la mia roccaforte che mi salva: tu mi salvi dalla violenza. | 3 ο θεος μου φυλαξ εσται μου πεποιθως εσομαι επ' αυτω υπερασπιστης μου και κερας σωτηριας μου αντιλημπτωρ μου και καταφυγη μου σωτηριας μου εξ αδικου σωσεις με |
4 Invoco il Signore, degno di ogni lode, e sono liberato dai miei nemici. | 4 αινετον επικαλεσομαι κυριον και εκ των εχθρων μου σωθησομαι |
5 Mi circondavano i flutti della morte, mi atterrivano torrenti esiziali. | 5 οτι περιεσχον με συντριμμοι θανατου χειμαρροι ανομιας εθαμβησαν με |
6 Mi avviluppavano le funi degli inferi; mi stavano davanti i lacci della morte. | 6 ωδινες θανατου εκυκλωσαν με προεφθασαν με σκληροτητες θανατου |
7 Nell'angoscia ho invocato il Signore, ho gridato al mio Dio, Egli ha ascoltato dal suo tempio la mia voce; il mio grido è giunto ai suoi orecchi. | 7 εν τω θλιβεσθαι με επικαλεσομαι κυριον και προς τον θεον μου βοησομαι και επακουσεται εκ ναου αυτου φωνης μου και η κραυγη μου εν τοις ωσιν αυτου |
8 Si scosse la terra e sobbalzò; tremarono le fondamenta del cielo; si scossero, perché egli si era irritato. | 8 και εταραχθη και εσεισθη η γη και τα θεμελια του ουρανου συνεταραχθησαν και εσπαραχθησαν οτι εθυμωθη κυριος αυτοις |
9 Fumo salì dalle sue narici; dalla sua bocca uscì un fuoco divoratore; carboni accesi partirono da lui. | 9 ανεβη καπνος εν τη οργη αυτου και πυρ εκ στοματος αυτου κατεδεται ανθρακες εξεκαυθησαν απ' αυτου |
10 Egli piegò i cieli e discese; una nube oscura era sotto i suoi piedi. | 10 και εκλινεν ουρανους και κατεβη και γνοφος υποκατω των ποδων αυτου |
11 Cavalcò un cherubino e volò; si librò sulle ali del vento. | 11 και επεκαθισεν επι χερουβιν και επετασθη και ωφθη επι πτερυγων ανεμου |
12 Si avvolse di tenebra tutto intorno; acque scure e dense nubi erano la sua tenda. | 12 και εθετο σκοτος αποκρυφην αυτου κυκλω αυτου η σκηνη αυτου σκοτος υδατων επαχυνεν εν νεφελαις αερος |
13 Per lo splendore che lo precedeva arsero carboni infuocati. | 13 απο του φεγγους εναντιον αυτου εξεκαυθησαν ανθρακες πυρος |
14 Il Signore tuonò nei cieli, l'Altissimo emise la sua voce. | 14 εβροντησεν εξ ουρανου κυριος και ο υψιστος εδωκεν φωνην αυτου |
15 Scagliò frecce e li disperse; vibrò folgori e li mise in fuga. | 15 και απεστειλεν βελη και εσκορπισεν αυτους αστραπην και εξεστησεν αυτους |
16 Apparvero le profondità marine; si scoprirono le basi del mondo, come effetto della tua minaccia, Signore, del soffio violento della tua ira. | 16 και ωφθησαν αφεσεις θαλασσης και απεκαλυφθη θεμελια της οικουμενης εν τη επιτιμησει κυριου απο πνοης πνευματος θυμου αυτου |
17 Dall'alto stese la mano e mi prese; mi fece uscire dalle grandi acque. | 17 απεστειλεν εξ υψους και ελαβεν με ειλκυσεν με εξ υδατων πολλων |
18 Mi liberò dai miei robusti avversari, dai miei nemici più forti di me. | 18 ερρυσατο με εξ εχθρων μου ισχυος εκ των μισουντων με οτι εκραταιωθησαν υπερ εμε |
19 Mi affrontarono nel giorno della mia rovina, ma il Signore fu il mio sostegno. | 19 προεφθασαν με εν ημερα θλιψεως μου και εγενετο κυριος επιστηριγμα μου |
20 Egli mi trasse al largo; mi liberò, perché oggetto della sua benevolenza. | 20 και εξηγαγεν με εις πλατυσμον και εξειλατο με οτι ευδοκησεν εν εμοι |
21 Il Signore mi ricompensò secondo la mia giustizia, mi trattò secondo la purità delle mie mani. | 21 και ανταπεδωκεν μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ανταπεδωκεν μοι |
22 Perché mi sono mantenuto nelle vie del Signore, non sono stato empio, lontano dal mio Dio, | 22 οτι εφυλαξα οδους κυριου και ουκ ησεβησα απο του θεου μου |
23 perché tutti i suoi decreti mi sono dinanzi e non ho allontanato da me le sue leggi. | 23 οτι παντα τα κριματα αυτου κατεναντιον μου και τα δικαιωματα αυτου ουκ απεστην απ' αυτων |
24 Sono stato irreprensibile nei suoi riguardi; mi sono guardato dall'iniquità. | 24 και εσομαι αμωμος αυτω και προφυλαξομαι απο της ανομιας μου |
25 Il Signore mi trattò secondo la mia giustizia, secondo la purità delle mie mani alla sua presenza. | 25 και αποδωσει μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου και κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ενωπιον των οφθαλμων αυτου |
26 Con il pio ti mostri pio, con il prode ti mostri integro; | 26 μετα οσιου οσιωθηση και μετα ανδρος τελειου τελειωθηση |
27 con il puro ti mostri puro, con il tortuoso ti mostri astuto. | 27 και μετα εκλεκτου εκλεκτος εση και μετα στρεβλου στρεβλωθηση |
28 Tu salvi la gente umile, mentre abbassi gli occhi dei superbi. | 28 και τον λαον τον πτωχον σωσεις και οφθαλμους επι μετεωρων ταπεινωσεις |
29 Sì, tu sei la mia lucerna, Signore; il Signore illumina la mia tenebra. | 29 οτι συ ο λυχνος μου κυριε και κυριος εκλαμψει μοι το σκοτος μου |
30 Sì, con te io posso affrontare una schiera, con il mio Dio posso slanciarmi sulle mura. | 30 οτι εν σοι δραμουμαι μονοζωνος και εν τω θεω μου υπερβησομαι τειχος |
31 La via di Dio è perfetta; la parola del Signore è integra; egli è scudo per quanti si rifugiano in lui. | 31 ο ισχυρος αμωμος η οδος αυτου το ρημα κυριου κραταιον πεπυρωμενον υπερασπιστης εστιν πασιν τοις πεποιθοσιν επ' αυτω |
32 C'è forse un dio come il Signore; una rupe fuori del nostro Dio? | 32 τις ισχυρος πλην κυριου και τις κτιστης εσται πλην του θεου ημων |
33 Dio mi cinge di forza, rende sicura la mia via. | 33 ο ισχυρος ο κραταιων με δυναμει και εξετιναξεν αμωμον την οδον μου |
34 Ha reso simili i miei piedi a quelli delle cerve; mi ha fatto stare sulle alture. | 34 τιθεις τους ποδας μου ως ελαφων και επι τα υψη ιστων με |
35 Ha addestrato la mia mano alla guerra; ha posto un arco di bronzo nelle mie braccia. | 35 διδασκων χειρας μου εις πολεμον και καταξας τοξον χαλκουν εν βραχιονι μου |
36 Mi hai dato lo scudo della tua salvezza, la tua sollecitudine mi fa crescere. | 36 και εδωκας μοι υπερασπισμον σωτηριας μου και η υπακοη σου επληθυνεν με |
37 Fai largo davanti ai miei passi; le mie gambe non vacillano. | 37 εις πλατυσμον εις τα διαβηματα μου υποκατω μου και ουκ εσαλευθησαν τα σκελη μου |
38 Inseguo e raggiungo i miei nemici, non desisto finché non siano distrutti. | 38 διωξω εχθρους μου και αφανιω αυτους και ουκ αναστρεψω εως συντελεσω αυτους |
39 Li colpisco ed essi non possono resistere; cadono sotto i miei piedi. | 39 και θλασω αυτους και ουκ αναστησονται και πεσουνται υπο τους ποδας μου |
40 Mi cingi di forza per la battaglia; hai fatto piegare sotto di me i miei avversari. | 40 και ενισχυσεις με δυναμει εις πολεμον καμψεις τους επανιστανομενους μοι υποκατω μου |
41 Mi mostri i nemici di spalle, così io distruggo quelli che mi odiano. | 41 και τους εχθρους μου εδωκας μοι νωτον τους μισουντας με και εθανατωσας αυτους |
42 Gridano, ma nessuno li salva, verso il Signore, che a loro non risponde. | 42 βοησονται και ουκ εστιν βοηθος προς κυριον και ουχ υπηκουσεν αυτων |
43 Li disperdo come polvere della terra, li calpesto come fango delle piazze. | 43 και ελεανα αυτους ως χουν γης ως πηλον εξοδων ελεπτυνα αυτους |
44 Tu mi liberi dalle contese del popolo; mi poni a capo di nazioni; un popolo non conosciuto mi serve. | 44 και ρυση με εκ μαχης λαων φυλαξεις με εις κεφαλην εθνων λαος ον ουκ εγνων εδουλευσαν μοι |
45 I figli degli stranieri mi onorano appena sentono, mi obbediscono. | 45 υιοι αλλοτριοι εψευσαντο μοι εις ακοην ωτιου ηκουσαν μου |
46 I figli degli stranieri vengono meno, lasciano con spavento i loro nascondigli. | 46 υιοι αλλοτριοι απορριφησονται και σφαλουσιν εκ των συγκλεισμων αυτων |
47 Viva il Signore! Sia benedetta la mia rupe! Sia esaltato il Dio della mia salvezza! | 47 ζη κυριος και ευλογητος ο φυλαξ μου και υψωθησεται ο θεος μου ο φυλαξ της σωτηριας μου |
48 Dio fa vendetta per me e mi sottomette i popoli. | 48 ισχυρος κυριος ο διδους εκδικησεις εμοι παιδευων λαους υποκατω μου |
49 Tu mi liberi dai miei nemici, mi innalzi sopra i miei avversari, mi liberi dall'uomo violento. | 49 και εξαγων με εξ εχθρων μου και εκ των επεγειρομενων μοι υψωσεις με εξ ανδρος αδικηματων ρυση με |
50 Perciò ti loderò, Signore, fra i popoli canterò inni al tuo nome. | 50 δια τουτο εξομολογησομαι σοι κυριε εν τοις εθνεσιν και εν τω ονοματι σου ψαλω |
51 Egli concede una grande vittoria al suo re, la grazia al suo consacrato, a Davide e ai suoi discendenti per sempre". | 51 μεγαλυνων σωτηριας βασιλεως αυτου και ποιων ελεος τω χριστω αυτου τω δαυιδ και τω σπερματι αυτου εως αιωνος |