Giobbe (ايوب) 29

SMITH VAN DYKE	GREEK BIBLE
1 وعاد ايوب ينطق بمثله فقال	1 Και εξηκολουθησεν ο Ιωβ την παραβολην αυτου και ειπεν?
2 يا ليتني كما في الشهور السالفة وكالايام التي حفظني الله فيها	2 Ω να ημην ως εις τους παρελθοντας μηνας, ως εν ταις ημεραις οτε ο Θεος με εφυλαττεν?
3 حين اضاء سراجه على راسي وبنوره سلكت الظلمة.	3 οτε ο λυχνος αυτου εφεγγεν επι της κεφαλης μου, και δια του φωτος αυτου περιεπατουν εν τω σκοτει?
4 كما كنت في ايام خريفي ورضا الله على خيمتي	4 καθως ημην εν ταις ημεραις της ακμης μου, οτε η ευνοια του Θεου ητο επι την σκηνην μου?
5 والقدير بعد معي وحولي غلماني	5 οτε ο Παντοδυναμος ητο μετ' εμου, και τα παιδια μου κυκλω μου?
6 اذ غسلت خطواتي باللبن والصخر سكب لي جداول زيت	6 οτε επλυνον τα βηματα μου με βουτυρον, και ο βραχος εξεχεε δι' εμε ποταμους ελαιου?
7 حين كنت اخرج الى الباب في القرية واهيّئ في الساحة مجلسي.	7 οτε δια της πολεως εξηρχομην εις την πυλην, ητοιμαζον την καθεδραν μου εν τη πλατεια
8 رآني الغلمان فاختبأوا والاشياخ قاموا ووقفوا.	8 Οι νεοι με εβλεπον και εκρυπτοντο? και οι γεροντες εγειρομενοι ισταντο.
9 العظماء امسكوا عن الكلام ووضعوا ايديهم على افواههم.	9 Οι αρχοντες επαυον ομιλουντες και εβαλλον χειρα επι το στομα αυτων.
10 صوت الشرفاء اختفى ولصقت ألسنتهم باحناكهم.	10 Η φωνη των εγκριτων εκρατειτο, και η γλωσσα αυτων εκολλατο εις τον ουρανισκον αυτων.
11 لان الاذن سمعت فطوّبتني والعين رأت فشهدت لي.	11 Οτε το ωτιον ηκουε και με εμακαριζε, και ο οφθαλμος εβλεπε και εμαρτυρει υπερ εμου?
12 لاني انقذت المسكين المستغيث واليتيم ولا معين له.	12 διοτι ηλευθερουν τον πτωχον βοωντα και τον ορφανον τον μη εχοντα βοηθον.
13 بركة الهالك حلت عليّ وجعلت قلب الارملة يسرّ.	13 Η ευλογια του απολλυμενου ηρχετο επ' εμε? και την καρδιαν της χηρας ευφραινον.
14 لبست البر فكساني. كجبّة وعمامة كان عدلي.	14 Εφορουν δικαιοσυνην και ενεδυομην την ευθυτητα μου ως επενδυτην και διαδημα.
15 كنت عيونا للعمي وارجلا للعرج.	15 Ημην οφθαλμος εις τον τυφλον και πους εις τον χωλον εγω.
16 اب انا للفقراء ودعوى لم اعرفها فحصت عنها.	16 Ημην πατηρ εις τους πτωχους, και την δικην την οποιαν δεν εγνωριζον εξιχνιαζον.
17 هشمت اضراس الظالم ومن بين اسنانه خطفت الفريسة.	17 Και συνετριβον τους κυνοδοντας του αδικου και απεσπων το θηραμα απο των οδοντων αυτου.
18 فقلت اني في وكري اسلم الروح ومثل السمندل اكثر اياما.	18 Τοτε ελεγον, θελω αποθανει εν τη φωλεα μου και ως την αμμον θελω πολλαπλασιασει τας ημερας μου.
19 أصلي كان منبسطا الى المياه والطل بات على اغصاني.	19 Η ριζα μου ητο ανοικτη προς τα υδατα, και η δροσος διενυκτερευεν επι των κλαδων μου.
20 كرامتي بقيت حديثة عندي وقوسي تجددت في يدي.	20 Η δοξα μου ανενεουτο εν εμοι, και το τοξον μου εκρατυνετο εν τη χειρι μου.
21 لي سمعوا وانتظروا ونصتوا عند مشورتي.	21 Με ηκροαζοντο προσεχοντες και εις την συμβουλην μου εσιωπων.
22 بعد كلامي لم يثنّوا وقولي قطر عليهم.	22 Μετα τους λογους μου δεν προσεθετον ουδεν, και η ομιλια μου εσταλαζεν επ' αυτους.
23 وانتظروني مثل المطر وفغروا افواههم كما للمطر المتأخر.	23 Και με περιεμενον ως την βροχην? και ησαν κεχηνοτες ως δια την οψιμον βροχην.
24 ان ضحكت عليم لم يصدقوا ونور وجهي لم يعبسوا.	24 Εγελων προς αυτους, και δεν επιστευον? και την φαιδροτητα του προσωπου μου δεν αφινον να πεση.
25 كنت اختار طريقهم واجلس راسا واسكن كملك في جيش كمن يعزي النائحين	25 Εαν ηρεσκομην εις την οδον αυτων, εκαθημην πρωτος, και κατεσκηνουν ως βασιλευς εν τω στρατευματι, ως ο παρηγορων τους τεθλιμμενους.