Livro de Jó 38

SAGRADA BIBLIA	GREEK BIBLE
1 Então, do seio da tempestade, o Senhor deu a Jó esta resposta:	1 Τοτε απεκριθη ο Κυριος προς τον Ιωβ εκ του ανεμοστροβιλου και ειπε?
2 Quem é aquele que obscurece assim a Providência com discursos sem inteligência?	2 Τις ουτος, οστις σκοτιζει την βουλην μου δια λογων ασυνετων;
3 Cinge os teus rins como um homem; vou interrogar-te e tu me responderás.	3 Ζωσον ηδη την οσφυν σου ως ανηρ? διοτι θελω σε ερωτησει, και φανερωσον μοι.
4 Onde estavas quando lancei os fundamentos da terra? Fala, se estiveres informado disso.	4 Που ησο οτε εθεμελιονον την γην; απαγγειλον, εαν εχης συνεσιν.
5 Quem lhe tomou as medidas, já que o sabes? Quem sobre ela estendeu o cordel?	5 Τις εθεσε τα μετρα αυτης, εαν εξευρης; η τις ηπλωσε σταθμην επ' αυτην;
6 Sobre que repousam suas bases? Quem colocou nela a pedra de ângulo,	6 Επι τινος ειναι εστηριγμενα τα θεμελια αυτης; η τις εθεσε τον ακρογωνιαιον λιθον αυτης,
7 sob os alegres concertos dos astros da manhã, sob as aclamações de todos os filhos de Deus?	7 οτε τα αστρα της αυγης εψαλλον ομου και παντες οι υιοι του Θεου ηλαλαζον;
8 Quem fechou com portas o mar, quando brotou do seio maternal,	8 η τις συνεκλεισε την θαλασσαν με θυρας, οτε εξορμωσα εξηλθεν εκ μητρας;
9 quando lhe dei as nuvens por vestimenta, e o enfaixava com névoas tenebrosas;	9 οτε περιεβαλον αυτην με νεφελην και με ομιχλην εσπαργανωσα αυτην,
10 quando lhe tracei limites, e lhe pus portas e ferrolhos,	10 και περιωρισα αυτην δια προσταγματος μου, και εβαλον μοχλους και πυλας,
11 dizendo: Chegarás até aqui, não irás mais longe; aqui se deterá o orgulho de tuas ondas?	11 και ειπα, Εως αυτου θελεις ερχεσθαι και δεν θελεις υπερβη? και εδω θελει συντριβεσθαι η υπερηφανια των κυματων σου;
12 Algum dia na vida deste ordens à manhã? Indicaste à aurora o seu lugar,	12 Προσεταξας συ την πρωιαν επι των ημερων σου; εδειξας εις την αυγην τον τοπον αυτης,
13 para que ela alcançasse as extremidades da terra, e dela sacudisse os maus,	13 δια να πιαση τα εσχατα της γης, ωστε οι κακουργοι να εκτιναχθωσιν απ' αυτης;
14 para que ela tome forma como a argila de sinete e tome cor como um vestido,	14 Αυτη μεταμορφουται ως πηλος σφραγιζομενος? και τα παντα παρουσιαζονται ως στολη.
15 para que seja recusada aos maus a sua luz, e sejam quebrados seus braços já erguidos?	15 Και το φως των ασεβων αφαιρειται απ' αυτων, ο δε βραχιων των υπερηφανων συντριβεται.
16 Foste até as fontes do mar? Passaste até o fundo do abismo?	16 Εισηλθες εως των πηγων της θαλασσης; η περιεπατησας εις εξιχνιασιν της αβυσσου;
17 Apareceram-te, porventura, as portas da morte? Viste, por acaso, as portas da tenebrosa morada?	17 Ηνοιχθησαν εις σε του θανατου αι πυλαι; η ειδες τας θυρας της σκιας του θανατου;
18 Abraçaste com o olhar a extensão da terra? Fala, se sabes tudo isso!	18 Εγνωρισας το πλατος της γης; απαγγειλον, εαν ενοησας παντα ταυτα.
19 Qual é o caminho da morada luminosa? Onde é a residência das trevas?	19 Που ειναι η οδος της κατοικιας του φωτος; και του σκοτους, που ειναι ο τοπος αυτου,
20 Poderias alcançá-la em seu domínio, e reconhecer as veredas de sua morada?	20 δια να συλλαβης αυτο εις το οριον αυτου και να γνωρισης τας τριβους της οικιας αυτου;
21 Deverias sabê-lo, pois já tinhas nascido: são tão numerosos os teus dias!	21 Γνωριζεις αυτο, διοτι τοτε εγεννηθης; η διοτι ο αριθμος των ημερων σου ειναι πολυς;
22 Penetraste nos depósitos da neve? Visitaste os armazéns dos granizos,	22 Εισηλθες εις τους θησαυρους της χιονος; η ειδες τους θησαυρους της χαλαζης,
23 que reservo para os tempos de tormento, para os dias de luta e de batalha?	23 τους οποιους φυλαττω δια τον καιρον της θλιψεως δια την ημεραν της μαχης και του πολεμου;
24 Por que caminho se espalha o nevoeiro, e o vento do oriente se expande pela terra?	24 Δια τινος οδου διαδιδεται το φως, η ο ανατολικος ανεμος διαχεεται επι την γην;
25 Quem abre um canal para os aguaceiros, e uma rota para o relâmpago,	25 Τις ηνοιξε ρυακας δια τας ραγδαιας βροχας, η δρομον δια την αστραπην της βροντης,
26 para fazer chover sobre uma terra desabitada, sobre um deserto sem seres humanos,	26 δια να φερη βροχην επι γην ακατοικητον, εις ερημον, οπου ανθρωπος δεν υπαρχει,
27 para regar regiões vastas e desoladas, para nelas fazer germinar a erva verdejante?	27 δια να χορταση την αβατον και ακατοικητον, και να αναβλαστηση τον βλαστον της χλοης;
28 Terá a chuva um pai? Quem gera as gotas do orvalho?	28 Εχει πατερα η βροχη; η τις εγεννησε τας σταγονας της δροσου;
29 De que seio sai o gelo, quem engendra a geada do céu,	29 Απο μητρας τινος εξερχεται ο παγος; και την παχνην του ουρανου, τις εγεννησε;
30 quando endurecem as águas como a pedra, e se torna sólida a superfície do abismo?	30 Τα υδατα σκληρυνονται ως λιθος, και το προσωπον της αβυσσου πηγνυεται.
31 És tu que atas os laços das Plêiades, ou que desatas as correntes do Órion?	31 Δυνασαι να δεσμευσης τας γλυκειας επιρροας της Πλειαδος η να λυσης τα δεσμα τον Ωριωνος;
32 És tu que fazes sair a seu tempo as constelações, e conduzes a grande Ursa com seus filhinhos?	32 Δυνασαι να εκβαλης τα Ζωδια εις τον καιρον αυτων; η δυνασαι να οδηγησης τον Αρκτουρον μετα των υιων αυτου;
33 Conheces as leis do céu, regulas sua influência sobre a terra?	33 Γνωριζεις τους νομους του ουρανου; δυνασαι να διαταξης τας επιρροας αυτου επι την γην;
34 Levantarás a tua voz até as nuvens, e o dilúvio te obedecerá?	34 Δυνασαι να υψωσης την φωνην σου εις τα νεφη, δια να σε σκεπαση αφθονια υδατων;
35 Tua ordem fará os relâmpagos surgirem, e dir-te-ão eles: Eis-nos aqui?	35 Δυνασαι να αποστειλης αστραπας, ωστε να εξελθωσι και να ειπωσι προς σε, Ιδου, ημεις;
36 Quem pôs a sabedoria nas nuvens, e a inteligência no meteoro?	36 Τις εβαλε σοφιαν εντος του ανθρωπου; η τις εδωκε συνεσιν εις την καρδιαν αυτου;
37 Quem pode enumerar as nuvens, e inclinar as urnas do céu,	37 Τις δυναται να αριθμηση τα νεφη δια σοφιας; η τις δυναται να κενονη τα δοχεια του ουρανου,
38 para que a poeira se mova em massa compacta, e os seus torrões se aglomerem?	38 δια να χωνευθη το χωμα εις συμπηξιν και οι βωλοι να συγκολλωνται;
39 És tu que caças a presa para a leoa, e que satisfazes a fome dos leõezinhos	39 Θελεις κυνηγησει θηραμα δια τον λεοντα; η χορτασει την ορεξιν των σκυμνων,
40 quando estão deitados em seus covis, ou quando se emboscam nas covas?	40 οταν κοιτωνται εν τοις σπηλαιοις και καθηνται εις τους κρυπτηρας δια να ενεδρευωσι;
41 Quem prepara ao corvo o seu sustento, quando seus filhinhos gritam para Deus, quando andam de um lado para outro sem comida?	41 Τις ετοιμαζει εις τον κορακα την τροφην αυτου, οταν οι νεοσσοι αυτου κραζωσι προς τον Θεον, περιπλανωμενοι δι' ελλειψιν τροφης;