1 μη καυχω τα εις αυριον ου γαρ γινωσκεις τι τεξεται η επιουσα | 1 L'uomo che, spesso rimproverato, persiste nell'errore, improvvisamente e irrimediabilmente sarà distrutto. |
2 εγκωμιαζετω σε ο πελας και μη το σον στομα αλλοτριος και μη τα σα χειλη | 2 Quando governano i giusti, il popolo si allieta; quando dominano gli empi, il popolo sospira. |
3 βαρυ λιθος και δυσβαστακτον αμμος οργη δε αφρονος βαρυτερα αμφοτερων | 3 Un uomo che ama la sapienza allieta il padre; chi frequenta le prostitute dissipa la ricchezza. |
4 ανελεημων θυμος και οξεια οργη αλλ' ουδενα υφισταται ζηλος | 4 Con la giustizia un re consolida il paese; chi aggrava le esazioni lo conduce alla rovina. |
5 κρεισσους ελεγχοι αποκεκαλυμμενοι κρυπτομενης φιλιας | 5 Un uomo che adula il suo prossimo tende un laccio sotto i suoi piedi. |
6 αξιοπιστοτερα εστιν τραυματα φιλου η εκουσια φιληματα εχθρου | 6 Nel peccato di un uomo empio c'è un laccio; il giusto invece esulta e si rallegra. |
7 ψυχη εν πλησμονη ουσα κηριοις εμπαιζει ψυχη δε ενδεει και τα πικρα γλυκεια φαινεται | 7 Il giusto conosce il diritto dei poveri, ma l'empio non comprende la scienza. |
8 ωσπερ οταν ορνεον καταπετασθη εκ της ιδιας νοσσιας ουτως ανθρωπος δουλουται οταν αποξενωθη εκ των ιδιων τοπων | 8 Gli uomini senza scrupoli turbano la città, i saggi allontanano il furore. |
9 μυροις και οινοις και θυμιαμασιν τερπεται καρδια καταρρηγνυται δε υπο συμπτωματων ψυχη | 9 Un uomo saggio ha un processo con lo stolto? Si agiti o rida, non ci sarà mai pace. |
10 φιλον σον η φιλον πατρωον μη εγκαταλιπης εις δε τον οικον του αδελφου σου μη εισελθης ατυχων κρεισσων φιλος εγγυς η αδελφος μακραν οικων | 10 Gli omicidi odiano chi è retto; i retti invece cercano la sua vita. |
11 σοφος γινου υιε ινα ευφραινηται μου η καρδια και αποστρεψον απο σου επονειδιστους λογους | 11 Tutto il suo bollore fa esplodere lo stolto; il saggio invece lo reprime e lo trattiene. |
12 πανουργος κακων επερχομενων απεκρυβη αφρονες δε επελθοντες ζημιαν τεισουσιν | 12 Un capo si interessa a un resoconto falso? Tutti i suoi subalterni diventano cattivi. |
13 αφελου το ιματιον αυτου παρηλθεν γαρ υβριστης οστις τα αλλοτρια λυμαινεται | 13 Il povero e l'oppressore vanno insieme: dà luce agli occhi di ambedue il Signore. |
14 ος αν ευλογη φιλον το πρωι μεγαλη τη φωνη καταρωμενου ουδεν διαφερειν δοξει | 14 Un re che giudica con equità i poveri: il suo trono per sempre si consolida. |
15 σταγονες εκβαλλουσιν ανθρωπον εν ημερα χειμερινη εκ του οικου αυτου ωσαυτως και γυνη λοιδορος εκ του ιδιου οικου | 15 Verga e correzione dànno la sapienza; l'uomo lasciato a se stesso disonora sua madre. |
16 βορεας σκληρος ανεμος ονοματι δε επιδεξιος καλειται | 16 Quando dominano gli empi la colpa si moltiplica; ma i giusti assisteranno alla loro rovina. |
17 σιδηρος σιδηρον οξυνει ανηρ δε παροξυνει προσωπον εταιρου | 17 Correggi tuo figlio e ti darà conforto; procurerà delizie alla tua anima. |
18 ος φυτευει συκην φαγεται τους καρπους αυτης ος δε φυλασσει τον εαυτου κυριον τιμηθησεται | 18 Quando non c'è visione il popolo si sfrena; ma chi osserva la legge è felice. |
19 ωσπερ ουχ ομοια προσωπα προσωποις ουτως ουδε αι καρδιαι των ανθρωπων | 19 Con i discorsi non si corregge un servo; egli comprende, ma non obbedisce. |
20 αδης και απωλεια ουκ εμπιμπλανται ωσαυτως και οι οφθαλμοι των ανθρωπων απληστοι [20α] βδελυγμα κυριω στηριζων οφθαλμον και οι απαιδευτοι ακρατεις γλωσση | 20 Tu vedi un uomo svelto con le chiacchiere? C'è più speranza in uno stolto che in costui! |
21 δοκιμιον αργυρω και χρυσω πυρωσις ανηρ δε δοκιμαζεται δια στοματος εγκωμιαζοντων αυτον [21α] καρδια ανομου εκζητει κακα καρδια δε ευθης εκζητει γνωσιν | 21 Chi tratta mollemente il suo servo dall'infanzia, alla fine costui diventerà insolente. |
22 εαν μαστιγοις αφρονα εν μεσω συνεδριου ατιμαζων ου μη περιελης την αφροσυνην αυτου | 22 L'uomo collerico suscita le liti e l'uomo passionale moltiplica i peccati. |
23 γνωστως επιγνωση ψυχας ποιμνιου σου και επιστησεις καρδιαν σου σαις αγελαις | 23 L'orgoglio dell'uomo gli procura umiliazione e l'umile di spirito avrà l'onore. |
24 οτι ου τον αιωνα ανδρι κρατος και ισχυς ουδε παραδιδωσιν εκ γενεας εις γενεαν | 24 Fa le parti con il ladro e odia la sua anima chi sente la maledizione e non denunzia nulla. |
25 επιμελου των εν τω πεδιω χλωρων και κερεις ποαν και συναγε χορτον ορεινον | 25 La paura dell'uomo ti crea un laccio; chi confida nel Signore è al sicuro. |
26 ινα εχης προβατα εις ιματισμον τιμα πεδιον ινα ωσιν σοι αρνες | 26 Molti cercano i favori del capo, ma viene dal Signore la sorte di ciascuno. |
27 υιε παρ' εμου εχεις ρησεις ισχυρας εις την ζωην σου και εις την ζωην σων θεραποντων | 27 Obbrobrio per i giusti è l'uomo empio; obbrobrio per l'empio è chi agisce rettamente. |