ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 29

LXX	NOVA VULGATA
1 μη καυχω τα εις αυριον ου γαρ γινωσκεις τι τεξεται η επιουσα	1 Vir, qui correptiones dura cervice contemnit, subito conteretur absque sanatione.
2 εγκωμιαζετω σε ο πελας και μη το σον στομα αλλοτριος και μη τα σα χειλη	2 In multiplicatione iustorum laetabitur vulgus; et in dominatione impii gemet populus.
3 βαρυ λιθος και δυσβαστακτον αμμος οργη δε αφρονος βαρυτερα αμφοτερων	3 Vir, qui amat sapientiam, laetificat patrem suum; qui autem nutrit scorta, perdet substantiam.
4 ανελεημων θυμος και οξεια οργη αλλ' ουδενα υφισταται ζηλος	4 Rex in iustitia erigit terram; vir acceptor donorum destruet eam.
5 κρεισσους ελεγχοι αποκεκαλυμμενοι κρυπτομενης φιλιας	5 Homo, qui blanditur amico suo, rete expandit gressibus eius.
6 αξιοπιστοτερα εστιν τραυματα φιλου η εκουσια φιληματα εχθρου	6 In peccato vir iniquus irretitur laqueo, et iustus exsultabit atque gaudebit.
7 ψυχη εν πλησμονη ουσα κηριοις εμπαιζει ψυχη δε ενδεει και τα πικρα γλυκεια φαινεται	7 Novit iustus causam pauperum, impius ignorat scientiam.
8 ωσπερ οταν ορνεον καταπετασθη εκ της ιδιας νοσσιας ουτως ανθρωπος δουλουται οταν αποξενωθη εκ των ιδιων τοπων	8 Homines pestilentes dissipant civitatem; sapientes vero avertunt furorem.
9 μυροις και οινοις και θυμιαμασιν τερπεται καρδια καταρρηγνυται δε υπο συμπτωματων ψυχη	9 Vir sapiens, si cum stulto iudicio contenderit, sive irascatur sive rideat, non inveniet requiem.
10 φιλον σον η φιλον πατρωον μη εγκαταλιπης εις δε τον οικον του αδελφου σου μη εισελθης ατυχων κρεισσων φιλος εγγυς η αδελφος μακραν οικων	10 Viri sanguinum oderunt simplicem; iusti autem quaerunt animam eius.
11 σοφος γινου υιε ινα ευφραινηται μου η καρδια και αποστρεψον απο σου επονειδιστους λογους	11 Totum spiritum suum profert stultus; sapiens mitigat eum in posterum.
12 πανουργος κακων επερχομενων απεκρυβη αφρονες δε επελθοντες ζημιαν τεισουσιν	12 Princeps, qui libenter audit verba mendacii, omnes ministros habet impios.
13 αφελου το ιματιον αυτου παρηλθεν γαρ υβριστης οστις τα αλλοτρια λυμαινεται	13 Pauper et oppressor obviaverunt sibi, utriusque oculorum illuminator est Dominus.
14 ος αν ευλογη φιλον το πρωι μεγαλη τη φωνη καταρωμενου ουδεν διαφερειν δοξει	14 Rex, qui iudicat in veritate pauperes, thronus eius in aeternum firmabitur.
15 σταγονες εκβαλλουσιν ανθρωπον εν ημερα χειμερινη εκ του οικου αυτου ωσαυτως και γυνη λοιδορος εκ του ιδιου οικου	15 Virga atque correptio tribuit sapientiam; puer autem, qui dimittitur voluntati suae, confundit matrem suam.
16 βορεας σκληρος ανεμος ονοματι δε επιδεξιος καλειται	16 In multiplicatione impiorum multiplicabuntur scelera, et iusti ruinas eorum videbunt.
17 σιδηρος σιδηρον οξυνει ανηρ δε παροξυνει προσωπον εταιρου	17 Erudi filium tuum, et refrigerabit te et dabit delicias animae tuae.
18 ος φυτευει συκην φαγεται τους καρπους αυτης ος δε φυλασσει τον εαυτου κυριον τιμηθησεται	18 Cum visio defecerit, dissipabitur populus; qui vero custodit legem, beatus est.
19 ωσπερ ουχ ομοια προσωπα προσωποις ουτως ουδε αι καρδιαι των ανθρωπων	19 Servus verbis non potest erudiri, quia intellegit et respondere contemnit.
20 αδης και απωλεια ουκ εμπιμπλανται ωσαυτως και οι οφθαλμοι των ανθρωπων απληστοι [20α] βδελυγμα κυριω στηριζων οφθαλμον και οι απαιδευτοι ακρατεις γλωσση	20 Vidisti hominem velocem ad loquendum? Magis illo spem habebit insipiens.
21 δοκιμιον αργυρω και χρυσω πυρωσις ανηρ δε δοκιμαζεται δια στοματος εγκωμιαζοντων αυτον [21α] καρδια ανομου εκζητει κακα καρδια δε ευθης εκζητει γνωσιν	21 Qui delicate a pueritia nutrit servum suum, postea sentiet eum contumacem.
22 εαν μαστιγοις αφρονα εν μεσω συνεδριου ατιμαζων ου μη περιελης την αφροσυνην αυτου	22 Vir iracundus provocat rixas; et, qui ad indignandum facilis est, erit ad peccandum proclivior.
23 γνωστως επιγνωση ψυχας ποιμνιου σου και επιστησεις καρδιαν σου σαις αγελαις	23 Superbia hominis humiliabit eum, et humilis spiritu suscipiet gloriam.
24 οτι ου τον αιωνα ανδρι κρατος και ισχυς ουδε παραδιδωσιν εκ γενεας εις γενεαν	24 Qui cum fure participat, odit animam suam; adiuramentum audit et non indicat.
25 επιμελου των εν τω πεδιω χλωρων και κερεις ποαν και συναγε χορτον ορεινον	25 Timor hominis inducit laqueum; qui sperat in Domino, sublevabitur.
26 ινα εχης προβατα εις ιματισμον τιμα πεδιον ινα ωσιν σοι αρνες	26 Multi requirunt faciem principis; et iudicium a Domino egreditur singulorum.
27 υιε παρ' εμου εχεις ρησεις ισχυρας εις την ζωην σου και εις την ζωην σων θεραποντων	27 Abominantur iusti virum impium; et abominantur impii eos, qui recta sunt via.