ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 29

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 μη καυχω τα εις αυριον ου γαρ γινωσκεις τι τεξεται η επιουσα	1 L’homme qui s’entête malgré les avertissements sera brisé d’un coup et sans remède.
2 εγκωμιαζετω σε ο πελας και μη το σον στομα αλλοτριος και μη τα σα χειλη	2 Quand les justes sont au pouvoir, le peuple se réjouit; quand c’est un méchant qui domine, le peuple gémit.
3 βαρυ λιθος και δυσβαστακτον αμμος οργη δε αφρονος βαρυτερα αμφοτερων	3 Qui aime la sagesse fait la joie de son père, qui entretient les prostituées y laissera son avoir.
4 ανελεημων θυμος και οξεια οργη αλλ' ουδενα υφισταται ζηλος	4 Un roi, quand il est juste, affermit son pays; s’il n’est qu’un oppresseur, il le mène à la ruine.
5 κρεισσους ελεγχοι αποκεκαλυμμενοι κρυπτομενης φιλιας	5 Flatter son prochain, c’est tendre un filet sous ses pas.
6 αξιοπιστοτερα εστιν τραυματα φιλου η εκουσια φιληματα εχθρου	6 Le péché du méchant lui prépare un piège, tandis que le juste court et n’a pas à s’en repentir.
7 ψυχη εν πλησμονη ουσα κηριοις εμπαιζει ψυχη δε ενδεει και τα πικρα γλυκεια φαινεται	7 Le juste connaît les droits du pauvre, le mauvais n’en veut rien savoir.
8 ωσπερ οταν ορνεον καταπετασθη εκ της ιδιας νοσσιας ουτως ανθρωπος δουλουται οταν αποξενωθη εκ των ιδιων τοπων	8 Ceux qui ne font que critiquer mettent la ville sens dessus dessous, mais les sages apaisent la colère.
9 μυροις και οινοις και θυμιαμασιν τερπεται καρδια καταρρηγνυται δε υπο συμπτωματων ψυχη	9 Quand le sage discute avec un fou, qu’il se fâche ou plaisante, il n’en tirera rien.
10 φιλον σον η φιλον πατρωον μη εγκαταλιπης εις δε τον οικον του αδελφου σου μη εισελθης ατυχων κρεισσων φιλος εγγυς η αδελφος μακραν οικων	10 Le juste s’attire la haine des violents, les méchants veulent sa perte.
11 σοφος γινου υιε ινα ευφραινηται μου η καρδια και αποστρεψον απο σου επονειδιστους λογους	11 L’insensé donne libre cours à son impulsivité, le sage domine la sienne et la calme.
12 πανουργος κακων επερχομενων απεκρυβη αφρονες δε επελθοντες ζημιαν τεισουσιν	12 Un chef qui prête l’oreille aux calomnies, tous ses serviteurs seront des mauvais.
13 αφελου το ιματιον αυτου παρηλθεν γαρ υβριστης οστις τα αλλοτρια λυμαινεται	13 Le pauvre et l’oppresseur ont un point commun: Yahvé leur donne à tous deux de voir le jour.
14 ος αν ευλογη φιλον το πρωι μεγαλη τη φωνη καταρωμενου ουδεν διαφερειν δοξει	14 Le roi qui donne aux pauvres une vraie justice, son pouvoir sera stable.
15 σταγονες εκβαλλουσιν ανθρωπον εν ημερα χειμερινη εκ του οικου αυτου ωσαυτως και γυνη λοιδορος εκ του ιδιου οικου	15 Le fouet et les corrections procurent la sagesse, l’enfant qu’on laisse faire sera la honte de sa mère.
16 βορεας σκληρος ανεμος ονοματι δε επιδεξιος καλειται	16 Les mauvais se multiplient, et avec eux le péché, mais les hommes droits verront leur chute.
17 σιδηρος σιδηρον οξυνει ανηρ δε παροξυνει προσωπον εταιρου	17 Corrige ton fils si tu veux qu’il te procure le repos: alors il te vaudra de grandes joies.
18 ος φυτευει συκην φαγεται τους καρπους αυτης ος δε φυλασσει τον εαυτου κυριον τιμηθησεται	18 Faute de visions, le peuple vit sans règle; heureux celui qui observe la Loi!
19 ωσπερ ουχ ομοια προσωπα προσωποις ουτως ουδε αι καρδιαι των ανθρωπων	19 On ne corrige pas un serviteur rien qu’avec des paroles; il comprend mais n’obéit pas!
20 αδης και απωλεια ουκ εμπιμπλανται ωσαυτως και οι οφθαλμοι των ανθρωπων απληστοι [20α] βδελυγμα κυριω στηριζων οφθαλμον και οι απαιδευτοι ακρατεις γλωσση	20 As-tu remarqué un homme qui meurt d’envie de parler? Il y a plus à espérer d’un sot que de lui.
21 δοκιμιον αργυρω και χρυσω πυρωσις ανηρ δε δοκιμαζεται δια στοματος εγκωμιαζοντων αυτον [21α] καρδια ανομου εκζητει κακα καρδια δε ευθης εκζητει γνωσιν	21 Si tu as gâté ton serviteur dès sa jeunesse, à la fin il sera intraitable.
22 εαν μαστιγοις αφρονα εν μεσω συνεδριου ατιμαζων ου μη περιελης την αφροσυνην αυτου	22 Le violent multiplie les querelles, l’homme emporté commet faute sur faute.
23 γνωστως επιγνωση ψυχας ποιμνιου σου και επιστησεις καρδιαν σου σαις αγελαις	23 C’est ton orgueil qui te vaudra d’être abaissé, celui qui est humble aura droit aux honneurs.
24 οτι ου τον αιωνα ανδρι κρατος και ισχυς ουδε παραδιδωσιν εκ γενεας εις γενεαν	24 Il veut sa propre perte, celui qui protège un voleur, qui ne dit rien quand on fait jurer ceux qui savent.
25 επιμελου των εν τω πεδιω χλωρων και κερεις ποαν και συναγε χορτον ορεινον	25 C’est un piège que de trembler devant des hommes: la vraie sécurité, c’est de s’en remettre à Yahvé.
26 ινα εχης προβατα εις ιματισμον τιμα πεδιον ινα ωσιν σοι αρνες	26 Beaucoup recherchent les faveurs du pouvoir, mais c’est Yahvé qui décide pour chacun.
27 υιε παρ' εμου εχεις ρησεις ισχυρας εις την ζωην σου και εις την ζωην σων θεραποντων	27 L’homme mauvais est insupportable aux hommes droits, tout comme celui qui marche droit est insupportable aux méchants.