1 μη καυχω τα εις αυριον ου γαρ γινωσκεις τι τεξεται η επιουσα | 1 He, that being often reproved hardeneth his neck, shall suddenly be destroyed, and that without remedy. |
2 εγκωμιαζετω σε ο πελας και μη το σον στομα αλλοτριος και μη τα σα χειλη | 2 When the righteous are in authority, the people rejoice: but when the wicked beareth rule, the people mourn. |
3 βαρυ λιθος και δυσβαστακτον αμμος οργη δε αφρονος βαρυτερα αμφοτερων | 3 Whoso loveth wisdom rejoiceth his father: but he that keepeth company with harlots spendeth his substance. |
4 ανελεημων θυμος και οξεια οργη αλλ' ουδενα υφισταται ζηλος | 4 The king by judgment establisheth the land: but he that receiveth gifts overthroweth it. |
5 κρεισσους ελεγχοι αποκεκαλυμμενοι κρυπτομενης φιλιας | 5 A man that flattereth his neighbour spreadeth a net for his feet. |
6 αξιοπιστοτερα εστιν τραυματα φιλου η εκουσια φιληματα εχθρου | 6 In the transgression of an evil man there is a snare: but the righteous doth sing and rejoice. |
7 ψυχη εν πλησμονη ουσα κηριοις εμπαιζει ψυχη δε ενδεει και τα πικρα γλυκεια φαινεται | 7 The righteous considereth the cause of the poor: but the wicked regardeth not to know it. |
8 ωσπερ οταν ορνεον καταπετασθη εκ της ιδιας νοσσιας ουτως ανθρωπος δουλουται οταν αποξενωθη εκ των ιδιων τοπων | 8 Scornful men bring a city into a snare: but wise men turn away wrath. |
9 μυροις και οινοις και θυμιαμασιν τερπεται καρδια καταρρηγνυται δε υπο συμπτωματων ψυχη | 9 If a wise man contendeth with a foolish man, whether he rage or laugh, there is no rest. |
10 φιλον σον η φιλον πατρωον μη εγκαταλιπης εις δε τον οικον του αδελφου σου μη εισελθης ατυχων κρεισσων φιλος εγγυς η αδελφος μακραν οικων | 10 The bloodthirsty hate the upright: but the just seek his soul. |
11 σοφος γινου υιε ινα ευφραινηται μου η καρδια και αποστρεψον απο σου επονειδιστους λογους | 11 A fool uttereth all his mind: but a wise man keepeth it in till afterwards. |
12 πανουργος κακων επερχομενων απεκρυβη αφρονες δε επελθοντες ζημιαν τεισουσιν | 12 If a ruler hearken to lies, all his servants are wicked. |
13 αφελου το ιματιον αυτου παρηλθεν γαρ υβριστης οστις τα αλλοτρια λυμαινεται | 13 The poor and the deceitful man meet together: the LORD lighteneth both their eyes. |
14 ος αν ευλογη φιλον το πρωι μεγαλη τη φωνη καταρωμενου ουδεν διαφερειν δοξει | 14 The king that faithfully judgeth the poor, his throne shall be established for ever. |
15 σταγονες εκβαλλουσιν ανθρωπον εν ημερα χειμερινη εκ του οικου αυτου ωσαυτως και γυνη λοιδορος εκ του ιδιου οικου | 15 The rod and reproof give wisdom: but a child left to himself bringeth his mother to shame. |
16 βορεας σκληρος ανεμος ονοματι δε επιδεξιος καλειται | 16 When the wicked are multiplied, transgression increaseth: but the righteous shall see their fall. |
17 σιδηρος σιδηρον οξυνει ανηρ δε παροξυνει προσωπον εταιρου | 17 Correct thy son, and he shall give thee rest; yea, he shall give delight unto thy soul. |
18 ος φυτευει συκην φαγεται τους καρπους αυτης ος δε φυλασσει τον εαυτου κυριον τιμηθησεται | 18 Where there is no vision, the people perish: but he that keepeth the law, happy is he. |
19 ωσπερ ουχ ομοια προσωπα προσωποις ουτως ουδε αι καρδιαι των ανθρωπων | 19 A servant will not be corrected by words: for though he understand he will not answer. |
20 αδης και απωλεια ουκ εμπιμπλανται ωσαυτως και οι οφθαλμοι των ανθρωπων απληστοι [20α] βδελυγμα κυριω στηριζων οφθαλμον και οι απαιδευτοι ακρατεις γλωσση | 20 Seest thou a man that is hasty in his words? there is more hope of a fool than of him. |
21 δοκιμιον αργυρω και χρυσω πυρωσις ανηρ δε δοκιμαζεται δια στοματος εγκωμιαζοντων αυτον [21α] καρδια ανομου εκζητει κακα καρδια δε ευθης εκζητει γνωσιν | 21 He that delicately bringeth up his servant from a child shall have him become his son at the length. |
22 εαν μαστιγοις αφρονα εν μεσω συνεδριου ατιμαζων ου μη περιελης την αφροσυνην αυτου | 22 An angry man stirreth up strife, and a furious man aboundeth in transgression. |
23 γνωστως επιγνωση ψυχας ποιμνιου σου και επιστησεις καρδιαν σου σαις αγελαις | 23 A man's pride shall bring him low: but honour shall uphold the humble in spirit. |
24 οτι ου τον αιωνα ανδρι κρατος και ισχυς ουδε παραδιδωσιν εκ γενεας εις γενεαν | 24 Whoso is partner with a thief hateth his own soul: he heareth cursing, and bewrayeth it not. |
25 επιμελου των εν τω πεδιω χλωρων και κερεις ποαν και συναγε χορτον ορεινον | 25 The fear of man bringeth a snare: but whoso putteth his trust in the LORD shall be safe. |
26 ινα εχης προβατα εις ιματισμον τιμα πεδιον ινα ωσιν σοι αρνες | 26 Many seek the ruler's favour; but every man's judgment cometh from the LORD. |
27 υιε παρ' εμου εχεις ρησεις ισχυρας εις την ζωην σου και εις την ζωην σων θεραποντων | 27 An unjust man is an abomination to the just: and he that is upright in the way is abomination to the wicked. |