1 μη καυχω τα εις αυριον ου γαρ γινωσκεις τι τεξεται η επιουσα | 1 Celui qui, sous les reproches, raidit la nuque sera brisé soudain et sans remède.
|
2 εγκωμιαζετω σε ο πελας και μη το σον στομα αλλοτριος και μη τα σα χειλη | 2 Quand les justes se multiplient, le peuple est en liesse; quand les méchants dominent, le peuplegémit.
|
3 βαρυ λιθος και δυσβαστακτον αμμος οργη δε αφρονος βαρυτερα αμφοτερων | 3 Qui aime la sagesse réjouit son père, qui hante les prostituées dissipe son bien.
|
4 ανελεημων θυμος και οξεια οργη αλλ' ουδενα υφισταται ζηλος | 4 Par l'équité, un roi fait prospérer le pays, mais l'exacteur le mène à la ruine.
|
5 κρεισσους ελεγχοι αποκεκαλυμμενοι κρυπτομενης φιλιας | 5 L'homme qui flatte son prochain tend un filet sous ses pas.
|
6 αξιοπιστοτερα εστιν τραυματα φιλου η εκουσια φιληματα εχθρου | 6 Dans l'offense du méchant il y a un piège, mais le juste exulte et se réjouit.
|
7 ψυχη εν πλησμονη ουσα κηριοις εμπαιζει ψυχη δε ενδεει και τα πικρα γλυκεια φαινεται | 7 Le juste connaît la cause des faibles, le méchant n'a pas l'intelligence de la connaître.
|
8 ωσπερ οταν ορνεον καταπετασθη εκ της ιδιας νοσσιας ουτως ανθρωπος δουλουται οταν αποξενωθη εκ των ιδιων τοπων | 8 Les railleurs mettent la cité en effervescence, mais les sages apaisent la colère.
|
9 μυροις και οινοις και θυμιαμασιν τερπεται καρδια καταρρηγνυται δε υπο συμπτωματων ψυχη | 9 Un sage est-il en procès avec un sot, qu'il se fâche ou plaisante, il n'aura pas de repos.
|
10 φιλον σον η φιλον πατρωον μη εγκαταλιπης εις δε τον οικον του αδελφου σου μη εισελθης ατυχων κρεισσων φιλος εγγυς η αδελφος μακραν οικων | 10 Les hommes sanguinaires haïssent l'homme honnête, mais les hommes droits recherchent sapersonne.
|
11 σοφος γινου υιε ινα ευφραινηται μου η καρδια και αποστρεψον απο σου επονειδιστους λογους | 11 Le sot donne libre cours à tous ses emportements, mais le sage, en les réprimant, les calme.
|
12 πανουργος κακων επερχομενων απεκρυβη αφρονες δε επελθοντες ζημιαν τεισουσιν | 12 Quand un chef accueille des rapports mensongers, tous ses serviteurs sont mauvais.
|
13 αφελου το ιματιον αυτου παρηλθεν γαρ υβριστης οστις τα αλλοτρια λυμαινεται | 13 Le pauvre et l'oppresseur se rencontrent: tous deux reçoivent de Yahvé la lumière.
|
14 ος αν ευλογη φιλον το πρωι μεγαλη τη φωνη καταρωμενου ουδεν διαφερειν δοξει | 14 Le roi qui juge les faibles avec équité voit son trône affermi pour toujours.
|
15 σταγονες εκβαλλουσιν ανθρωπον εν ημερα χειμερινη εκ του οικου αυτου ωσαυτως και γυνη λοιδορος εκ του ιδιου οικου | 15 Baguette et réprimande procurent la sagesse, le jeune homme laissé à lui-même est la honte desa mère.
|
16 βορεας σκληρος ανεμος ονοματι δε επιδεξιος καλειται | 16 Quand se multiplient les méchants, le forfait se multiplie, mais les justes seront témoins de leurchute.
|
17 σιδηρος σιδηρον οξυνει ανηρ δε παροξυνει προσωπον εταιρου | 17 Corrige ton fils, il te laissera en repos et fera les délices de ton âme.
|
18 ος φυτευει συκην φαγεται τους καρπους αυτης ος δε φυλασσει τον εαυτου κυριον τιμηθησεται | 18 Faute de vision, le peuple vit sans frein; heureux qui observe la loi.
|
19 ωσπερ ουχ ομοια προσωπα προσωποις ουτως ουδε αι καρδιαι των ανθρωπων | 19 On ne corrige pas un esclave avec des mots: même s'il comprend, il n'obéit pas.
|
20 αδης και απωλεια ουκ εμπιμπλανται ωσαυτως και οι οφθαλμοι των ανθρωπων απληστοι [20α] βδελυγμα κυριω στηριζων οφθαλμον και οι απαιδευτοι ακρατεις γλωσση | 20 Tu vois un homme prompt au discours? Il y a plus à espérer d'un sot.
|
21 δοκιμιον αργυρω και χρυσω πυρωσις ανηρ δε δοκιμαζεται δια στοματος εγκωμιαζοντων αυτον [21α] καρδια ανομου εκζητει κακα καρδια δε ευθης εκζητει γνωσιν | 21 Si dès l'enfance on gâte son esclave, il deviendra finalement ingrat.
|
22 εαν μαστιγοις αφρονα εν μεσω συνεδριου ατιμαζων ου μη περιελης την αφροσυνην αυτου | 22 L'homme coléreux engage la querelle, l'homme emporté multiplie les offenses.
|
23 γνωστως επιγνωση ψυχας ποιμνιου σου και επιστησεις καρδιαν σου σαις αγελαις | 23 L'orgueil de l'homme l'humiliera, qui est humble d'esprit obtiendra de l'honneur.
|
24 οτι ου τον αιωνα ανδρι κρατος και ισχυς ουδε παραδιδωσιν εκ γενεας εις γενεαν | 24 C'est partager avec le voleur et se haïr soi-même, que d'entendre l'adjuration sans dénoncer.
|
25 επιμελου των εν τω πεδιω χλωρων και κερεις ποαν και συναγε χορτον ορεινον | 25 Trembler devant les hommes est un piège, qui se confie en Yahvé est en sûreté.
|
26 ινα εχης προβατα εις ιματισμον τιμα πεδιον ινα ωσιν σοι αρνες | 26 Beaucoup recherchent la faveur du chef, mais de Yahvé vient le droit de chacun.
|
27 υιε παρ' εμου εχεις ρησεις ισχυρας εις την ζωην σου και εις την ζωην σων θεραποντων | 27 Abomination pour les justes: l'homme inique; abomination pour le méchant: celui dont la voieest droite.
|