ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 29

LXX	BIBBIA CEI 1974
1 μη καυχω τα εις αυριον ου γαρ γινωσκεις τι τεξεται η επιουσα	1 L'uomo che, rimproverato, resta di dura cervice sarà spezzato all'improvviso e senza rimedio.
2 εγκωμιαζετω σε ο πελας και μη το σον στομα αλλοτριος και μη τα σα χειλη	2 Quando comandano i giusti, il popolo gioisce, quando governano gli empi, il popolo geme.
3 βαρυ λιθος και δυσβαστακτον αμμος οργη δε αφρονος βαρυτερα αμφοτερων	3 Chi ama la sapienza allieta il padre, ma chi frequenta prostitute dissipa il patrimonio.
4 ανελεημων θυμος και οξεια οργη αλλ' ουδενα υφισταται ζηλος	4 Il re con la giustizia rende prospero il paese, l'uomo che fa esazioni eccessive lo rovina.
5 κρεισσους ελεγχοι αποκεκαλυμμενοι κρυπτομενης φιλιας	5 L'uomo che adula il suo prossimo gli tende una rete per i suoi passi.
6 αξιοπιστοτερα εστιν τραυματα φιλου η εκουσια φιληματα εχθρου	6 Sotto i passi del malvagio c'è un trabocchetto, mentre il giusto corre ed è contento.
7 ψυχη εν πλησμονη ουσα κηριοις εμπαιζει ψυχη δε ενδεει και τα πικρα γλυκεια φαινεται	7 Il giusto si prende a cuore la causa dei miseri, ma l'empio non intende ragione.
8 ωσπερ οταν ορνεον καταπετασθη εκ της ιδιας νοσσιας ουτως ανθρωπος δουλουται οταν αποξενωθη εκ των ιδιων τοπων	8 I beffardi mettono sottosopra una città, mentre i saggi placano la collera.
9 μυροις και οινοις και θυμιαμασιν τερπεται καρδια καταρρηγνυται δε υπο συμπτωματων ψυχη	9 Se un saggio discute con uno stolto, si agiti o rida, non vi sarà conclusione.
10 φιλον σον η φιλον πατρωον μη εγκαταλιπης εις δε τον οικον του αδελφου σου μη εισελθης ατυχων κρεισσων φιλος εγγυς η αδελφος μακραν οικων	10 Gli uomini sanguinari odiano l'onesto, mentre i giusti hanno cura di lui.
11 σοφος γινου υιε ινα ευφραινηται μου η καρδια και αποστρεψον απο σου επονειδιστους λογους	11 Lo stolto dà sfogo a tutto il suo malanimo, il saggio alla fine lo sa calmare.
12 πανουργος κακων επερχομενων απεκρυβη αφρονες δε επελθοντες ζημιαν τεισουσιν	12 Se un principe dà ascolto alle menzogne, tutti i suoi ministri sono malvagi.
13 αφελου το ιματιον αυτου παρηλθεν γαρ υβριστης οστις τα αλλοτρια λυμαινεται	13 Il povero e l'usuraio si incontrano; è il Signore che illumina gli occhi di tutti e due.
14 ος αν ευλογη φιλον το πρωι μεγαλη τη φωνη καταρωμενου ουδεν διαφερειν δοξει	14 Un re che giudichi i poveri con equità rende saldo il suo trono per sempre.
15 σταγονες εκβαλλουσιν ανθρωπον εν ημερα χειμερινη εκ του οικου αυτου ωσαυτως και γυνη λοιδορος εκ του ιδιου οικου	15 La verga e la correzione danno sapienza, ma il giovane lasciato a se stesso disonora sua madre.
16 βορεας σκληρος ανεμος ονοματι δε επιδεξιος καλειται	16 Quando governano i malvagi, i delitti abbondano, ma i giusti ne vedranno la rovina.
17 σιδηρος σιδηρον οξυνει ανηρ δε παροξυνει προσωπον εταιρου	17 Correggi il figlio e ti farà contento e ti procurerà consolazioni.
18 ος φυτευει συκην φαγεται τους καρπους αυτης ος δε φυλασσει τον εαυτου κυριον τιμηθησεται	18 Senza la rivelazione il popolo diventa sfrenato; beato chi osserva la legge.
19 ωσπερ ουχ ομοια προσωπα προσωποις ουτως ουδε αι καρδιαι των ανθρωπων	19 Lo schiavo non si corregge a parole, comprende, infatti, ma non obbedisce.
20 αδης και απωλεια ουκ εμπιμπλανται ωσαυτως και οι οφθαλμοι των ανθρωπων απληστοι [20α] βδελυγμα κυριω στηριζων οφθαλμον και οι απαιδευτοι ακρατεις γλωσση	20 Hai visto un uomo precipitoso nel parlare? C'è più da sperare in uno stolto che in lui.
21 δοκιμιον αργυρω και χρυσω πυρωσις ανηρ δε δοκιμαζεται δια στοματος εγκωμιαζοντων αυτον [21α] καρδια ανομου εκζητει κακα καρδια δε ευθης εκζητει γνωσιν	21 Chi accarezza lo schiavo fin dall'infanzia, alla fine costui diventerà insolente.
22 εαν μαστιγοις αφρονα εν μεσω συνεδριου ατιμαζων ου μη περιελης την αφροσυνην αυτου	22 Un uomo collerico suscita litigi e l'iracondo commette molte colpe.
23 γνωστως επιγνωση ψυχας ποιμνιου σου και επιστησεις καρδιαν σου σαις αγελαις	23 L'orgoglio dell'uomo ne provoca l'umiliazione, l'umile di cuore ottiene onori.
24 οτι ου τον αιωνα ανδρι κρατος και ισχυς ουδε παραδιδωσιν εκ γενεας εις γενεαν	24 Chi è complice del ladro, odia se stesso, egli sente l'imprecazione, ma non denuncia nulla.
25 επιμελου των εν τω πεδιω χλωρων και κερεις ποαν και συναγε χορτον ορεινον	25 Il temere gli uomini pone in una trappola; ma chi confida nel Signore è al sicuro.
26 ινα εχης προβατα εις ιματισμον τιμα πεδιον ινα ωσιν σοι αρνες	26 Molti ricercano il favore del principe, ma è il Signore che giudica ognuno.
27 υιε παρ' εμου εχεις ρησεις ισχυρας εις την ζωην σου και εις την ζωην σων θεραποντων	27 L'iniquo è un abominio per i giusti e gli uomini retti sono in abominio ai malvagi.