ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 17

LXX	NEW JERUSALEM
1 κρεισσων ψωμος μεθ' ηδονης εν ειρηνη η οικος πληρης πολλων αγαθων και αδικων θυματων μετα μαχης	1 Better a mouthful of dry bread with peace than a house fil ed with quarrelsome sacrifices.
2 οικετης νοημων κρατησει δεσποτων αφρονων εν δε αδελφοις διελειται μερη	2 A shrewd servant comes off better than an unworthy child, he will share the inheritance with thebrothers.
3 ωσπερ δοκιμαζεται εν καμινω αργυρος και χρυσος ουτως εκλεκται καρδιαι παρα κυριω	3 A furnace for silver, a foundry for gold, but Yahweh for the testing of hearts!
4 κακος υπακουει γλωσσης παρανομων δικαιος δε ου προσεχει χειλεσιν ψευδεσιν	4 An evil-doer pays heed to malicious talk, a liar listens to a slanderous tongue.
5 ο καταγελων πτωχου παροξυνει τον ποιησαντα αυτον ο δε επιχαιρων απολλυμενω ουκ αθωωθησεται ο δε επισπλαγχνιζομενος ελεηθησεται	5 To mock the poor is to insult the Creator, no one who laughs at distress wil go unpunished.
6 στεφανος γεροντων τεκνα τεκνων καυχημα δε τεκνων πατερες αυτων [6α] του πιστου ολος ο κοσμος των χρηματων του δε απιστου ουδε οβολος	6 The crown of the aged is their children's children; the children's glory is their father.
7 ουχ αρμοσει αφρονι χειλη πιστα ουδε δικαιω χειλη ψευδη	7 Fine words do not become the foolish, false words become a prince stil less.
8 μισθος χαριτων η παιδεια τοις χρωμενοις ου δ' αν επιστρεψη ευοδωθησεται	8 A gift works like a talisman for one who holds it: it brings prosperity at every turn.
9 ος κρυπτει αδικηματα ζητει φιλιαν ος δε μισει κρυπτειν διιστησιν φιλους και οικειους	9 Whoever covers an offence promotes love, whoever again raises the matter divides friends.
10 συντριβει απειλη καρδιαν φρονιμου αφρων δε μαστιγωθεις ουκ αισθανεται	10 A reproof makes more impression on a person of understanding than a hundred strokes on a fool.
11 αντιλογιας εγειρει πας κακος ο δε κυριος αγγελον ανελεημονα εκπεμψει αυτω	11 The wicked person thinks of nothing but rebellion, but a cruel messenger wil be sent to such a one.
12 εμπεσειται μεριμνα ανδρι νοημονι οι δε αφρονες διαλογιουνται κακα	12 Rather come on a bear robbed of her cubs than on a fool in his fol y.
13 ος αποδιδωσιν κακα αντι αγαθων ου κινηθησεται κακα εκ του οικου αυτου	13 Disaster wil never be far from the house of one who returns evil for good.
14 εξουσιαν διδωσιν λογοις αρχη δικαιοσυνης προηγειται δε της ενδειας στασις και μαχη	14 As well unleash a flood as start a dispute; desist before the quarrel breaks out.
15 ος δικαιον κρινει τον αδικον αδικον δε τον δικαιον ακαθαρτος και βδελυκτος παρα θεω	15 To absolve the guilty and condemn the upright, both alike are abhorrent to Yahweh.
16 ινα τι υπηρξεν χρηματα αφρονι κτησασθαι γαρ σοφιαν ακαρδιος ου δυνησεται [16α] ος υψηλον ποιει τον εαυτου οικον ζητει συντριβην ο δε σκολιαζων του μαθειν εμπεσειται εις κακα	16 What good is money in the hand of a fool? To buy wisdom with it? The desire is not there.
17 εις παντα καιρον φιλος υπαρχετω σοι αδελφοι δε εν αναγκαις χρησιμοι εστωσαν τουτου γαρ χαριν γεννωνται	17 A friend is a friend at all times, it is for adversity that a brother is born.
18 ανηρ αφρων επικροτει και επιχαιρει εαυτω ως και ο εγγυωμενος εγγυη τον εαυτου φιλον	18 Whoever offers guarantees lacks sense and goes surety for a neighbour.
19 φιλαμαρτημων χαιρει μαχαις	19 The double-dealer loves sin, the proud courts ruin.
20 ο δε σκληροκαρδιος ου συναντα αγαθοις ανηρ ευμεταβολος γλωσση εμπεσειται εις κακα	20 The tortuous of heart finds no happiness, the perverse of speech fal s into misery.
21 καρδια δε αφρονος οδυνη τω κεκτημενω αυτην ουκ ευφραινεται πατηρ επι υιω απαιδευτω υιος δε φρονιμος ευφραινει μητερα αυτου	21 He who fathers a stupid child does so to his sorrow, the father of a fool knows no joy.
22 καρδια ευφραινομενη ευεκτειν ποιει ανδρος δε λυπηρου ξηραινεται τα οστα	22 A glad heart is excel ent medicine, a depressed spirit wastes the bones away.
23 λαμβανοντος δωρα εν κολπω αδικως ου κατευοδουνται οδοι ασεβης δε εκκλινει οδους δικαιοσυνης	23 Under cover of his cloak a bad man takes a gift to pervert the course of justice.
24 προσωπον συνετον ανδρος σοφου οι δε οφθαλμοι του αφρονος επ' ακρα γης	24 The intelligent has wisdom there before him, but the eyes of a fool range to the ends of the earth.
25 οργη πατρι υιος αφρων και οδυνη τη τεκουση αυτου	25 A foolish child is a father's sorrow, and the grief of her who gave the child birth.
26 ζημιουν ανδρα δικαιον ου καλον ουδε οσιον επιβουλευειν δυνασταις δικαιοις	26 To fine the upright is indeed a crime, to strike the noble is an injustice.
27 ος φειδεται ρημα προεσθαι σκληρον επιγνωμων μακροθυμος δε ανηρ φρονιμος	27 Whoever can control the tongue knows what knowledge is, someone of understanding keeps a cooltemper.
28 ανοητω επερωτησαντι σοφιαν σοφια λογισθησεται ενεον δε τις εαυτον ποιησας δοξει φρονιμος ειναι	28 If the fool holds his tongue, he may pass for wise; if he seals his lips, he may pass for intel igent.