ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 17

LXX	DOUAI-RHEIMS
1 κρεισσων ψωμος μεθ' ηδονης εν ειρηνη η οικος πληρης πολλων αγαθων και αδικων θυματων μετα μαχης	1 Better is a dry morsel with joy, than a house full of victims with strife.
2 οικετης νοημων κρατησει δεσποτων αφρονων εν δε αδελφοις διελειται μερη	2 A wise servant shall rule over foolish sons, and shall divide the inheritance among the brethren.
3 ωσπερ δοκιμαζεται εν καμινω αργυρος και χρυσος ουτως εκλεκται καρδιαι παρα κυριω	3 As silver is tried by fire, and gold in the furnace: so the Lord trieth the hearts.
4 κακος υπακουει γλωσσης παρανομων δικαιος δε ου προσεχει χειλεσιν ψευδεσιν	4 The evil man obeyeth an unjust tongue: and the deceitful hearkeneth to lying lips.
5 ο καταγελων πτωχου παροξυνει τον ποιησαντα αυτον ο δε επιχαιρων απολλυμενω ουκ αθωωθησεται ο δε επισπλαγχνιζομενος ελεηθησεται	5 He that despiseth the poor, reproacheth his Maker; and he that rejoiceth at another man's ruin, shall not be unpunished.
6 στεφανος γεροντων τεκνα τεκνων καυχημα δε τεκνων πατερες αυτων [6α] του πιστου ολος ο κοσμος των χρηματων του δε απιστου ουδε οβολος	6 Children's children are the crown of old men: and the glory of children are their fathers.
7 ουχ αρμοσει αφρονι χειλη πιστα ουδε δικαιω χειλη ψευδη	7 Eloquent words do not become a fool, nor lying lips a prince.
8 μισθος χαριτων η παιδεια τοις χρωμενοις ου δ' αν επιστρεψη ευοδωθησεται	8 The expectation of him that expecteth, is a most acceptable jewel: whithersoever he turneth himself, he understandeth wisely.
9 ος κρυπτει αδικηματα ζητει φιλιαν ος δε μισει κρυπτειν διιστησιν φιλους και οικειους	9 He that concealeth a transgression. seeketh friendships: he that repeateth it again, separateth friends.
10 συντριβει απειλη καρδιαν φρονιμου αφρων δε μαστιγωθεις ουκ αισθανεται	10 A reproof availeth more with a wise man, than a hundred stripes with a fool.
11 αντιλογιας εγειρει πας κακος ο δε κυριος αγγελον ανελεημονα εκπεμψει αυτω	11 An evil man always seeketh quarrels: but a cruel angel shall be sent against him.
12 εμπεσειται μεριμνα ανδρι νοημονι οι δε αφρονες διαλογιουνται κακα	12 It is better to meet a bear robbed of her whelps, than a fool trusting in his own folly.
13 ος αποδιδωσιν κακα αντι αγαθων ου κινηθησεται κακα εκ του οικου αυτου	13 He that rendereth evil for good, evil shall not depart from his house.
14 εξουσιαν διδωσιν λογοις αρχη δικαιοσυνης προηγειται δε της ενδειας στασις και μαχη	14 The beginning of quarrels is as when one letteth out water: before he suffereth reproach he forsaketh judgment.
15 ος δικαιον κρινει τον αδικον αδικον δε τον δικαιον ακαθαρτος και βδελυκτος παρα θεω	15 He that justifieth the wicked, and he that condemneth the just, both are abominable before God.
16 ινα τι υπηρξεν χρηματα αφρονι κτησασθαι γαρ σοφιαν ακαρδιος ου δυνησεται [16α] ος υψηλον ποιει τον εαυτου οικον ζητει συντριβην ο δε σκολιαζων του μαθειν εμπεσειται εις κακα	16 What doth it avail a fool to have riches, seeing he cannot buy wisdom? He that maketh his house high, seeketh a downfall: and he that refuseth to learn, shall fall into evils.
17 εις παντα καιρον φιλος υπαρχετω σοι αδελφοι δε εν αναγκαις χρησιμοι εστωσαν τουτου γαρ χαριν γεννωνται	17 He that is a friend loveth at all times: and a brother is proved in distress.
18 ανηρ αφρων επικροτει και επιχαιρει εαυτω ως και ο εγγυωμενος εγγυη τον εαυτου φιλον	18 A foolish man will clap hands, when he is surety for his friend.
19 φιλαμαρτημων χαιρει μαχαις	19 He that studieth discords, loveth quarrels: and he that exalteth his door, seeketh ruin.
20 ο δε σκληροκαρδιος ου συναντα αγαθοις ανηρ ευμεταβολος γλωσση εμπεσειται εις κακα	20 He that is of a perverse heart, shall not find good: and he that perverteth his tongue, shall fall into evil.
21 καρδια δε αφρονος οδυνη τω κεκτημενω αυτην ουκ ευφραινεται πατηρ επι υιω απαιδευτω υιος δε φρονιμος ευφραινει μητερα αυτου	21 A fool is born to his own disgrace: and even his father shall not rejoice in a fool.
22 καρδια ευφραινομενη ευεκτειν ποιει ανδρος δε λυπηρου ξηραινεται τα οστα	22 A joyful mind maketh age flourishing: a sorrowful spirit drieth up the bones.
23 λαμβανοντος δωρα εν κολπω αδικως ου κατευοδουνται οδοι ασεβης δε εκκλινει οδους δικαιοσυνης	23 The wicked man taketh gifts out of the bosom, that he may pervert the paths of judgment.
24 προσωπον συνετον ανδρος σοφου οι δε οφθαλμοι του αφρονος επ' ακρα γης	24 Wisdom shineth in the face of the wise: the eyes of fools are in the ends of the earth.
25 οργη πατρι υιος αφρων και οδυνη τη τεκουση αυτου	25 A foolish son is the anger of the father: and the sorrow of the mother that bore him.
26 ζημιουν ανδρα δικαιον ου καλον ουδε οσιον επιβουλευειν δυνασταις δικαιοις	26 It is no good thing to do hurt to the just: nor to strike the prince, who judgeth right.
27 ος φειδεται ρημα προεσθαι σκληρον επιγνωμων μακροθυμος δε ανηρ φρονιμος	27 He that setteth bounds to his words. is knowing and wise: and the man of understanding is of a precious spirit.
28 ανοητω επερωτησαντι σοφιαν σοφια λογισθησεται ενεον δε τις εαυτον ποιησας δοξει φρονιμος ειναι	28 Even a fool, if he will hold his peace shall be counted wise: and if he close his lips, a man of understanding.