ΙΩΒ - Giobbe - Job 36
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | VULGATA |
---|---|
1 προσθεις δε ελιους ετι λεγει | 1 Addens quoque Eliu, hæc locutus est : |
2 μεινον με μικρον ετι ινα διδαξω σε ετι γαρ εν εμοι εστιν λεξις | 2 Sustine me paululum, et indicabo tibi : adhuc enim habeo quod pro Deo loquar. |
3 αναλαβων την επιστημην μου μακραν εργοις δε μου δικαια ερω | 3 Repetam scientiam meam a principio, et operatorem meum probabo justum. |
4 επ' αληθειας και ουκ αδικα ρηματα αδικως συνιεις | 4 Vere enim absque mendacio sermones mei, et perfecta scientia probabitur tibi. |
5 γιγνωσκε δε οτι ο κυριος ου μη αποποιησηται τον ακακον δυνατος ισχυι καρδιας | 5 Deus potentes non abjicit, cum et ipse sit potens : |
6 ασεβη ου μη ζωοποιησει και κριμα πτωχων δωσει | 6 sed non salvat impios, et judicium pauperibus tribuit. |
7 ουκ αφελει απο δικαιου οφθαλμους αυτου και μετα βασιλεων εις θρονον και καθιει αυτους εις νεικος και υψωθησονται | 7 Non auferet a justo oculos suos : et reges in solio collocat in perpetuum, et illi eriguntur. |
8 και ει πεπεδημενοι εν χειροπεδαις συσχεθησονται εν σχοινιοις πενιας | 8 Et si fuerint in catenis, et vinciantur funibus paupertatis, |
9 και αναγγελει αυτοις τα εργα αυτων και τα παραπτωματα αυτων οτι ισχυσουσιν | 9 indicabit eis opera eorum, et scelera eorum, quia violenti fuerunt. |
10 αλλα του δικαιου εισακουσεται και ειπεν οτι επιστραφησονται εξ αδικιας | 10 Revelabit quoque aurem eorum, ut corripiat : et loquetur, ut revertantur ab iniquitate. |
11 εαν ακουσωσιν και δουλευσωσιν συντελεσουσιν τας ημερας αυτων εν αγαθοις και τα ετη αυτων εν ευπρεπειαις | 11 Si audierint et observaverint, complebunt dies suos in bono, et annos suos in gloria : |
12 ασεβεις δε ου διασωζει παρα το μη βουλεσθαι ειδεναι αυτους τον κυριον και διοτι νουθετουμενοι ανηκοοι ησαν | 12 si autem non audierint, transibunt per gladium, et consumentur in stultitia. |
13 και υποκριται καρδια ταξουσιν θυμον ου βοησονται οτι εδησεν αυτους | 13 Simulatores et callidi provocant iram Dei, neque clamabunt cum vincti fuerint. |
14 αποθανοι τοινυν εν νεοτητι η ψυχη αυτων η δε ζωη αυτων τιτρωσκομενη υπο αγγελων | 14 Morietur in tempestate anima eorum, et vita eorum inter effeminatos. |
15 ανθ' ων εθλιψαν ασθενη και αδυνατον κριμα δε πραεων εκθησει | 15 Eripiet de angustia sua pauperem, et revelabit in tribulatione aurem ejus. |
16 και προσετι ηπατησεν σε εκ στοματος εχθρου αβυσσος καταχυσις υποκατω αυτης και κατεβη τραπεζα σου πληρης πιοτητος | 16 Igitur salvabit te de ore angusto latissime, et non habente fundamentum subter se : requies autem mensæ tuæ erit plena pinguedine. |
17 ουχ υστερησει δε απο δικαιων κριμα | 17 Causa tua quasi impii judicata est : causam judiciumque recipies. |
18 θυμος δε επ' ασεβεις εσται δι' ασεβειαν δωρων ων εδεχοντο επ' αδικιαις | 18 Non te ergo superet ira ut aliquem opprimas : nec multitudo donorum inclinet te. |
19 μη σε εκκλινατω εκων ο νους δεησεως εν αναγκη οντων αδυνατων και παντας τους κραταιουντας ισχυν | 19 Depone magnitudinem tuam absque tribulatione, et omnes robustos fortitudine. |
20 μη εξελκυσης την νυκτα του αναβηναι λαους αντ' αυτων | 20 Ne protrahas noctem, ut ascendant populi pro eis. |
21 αλλα φυλαξαι μη πραξης ατοπα επι τουτον γαρ εξειλω απο πτωχειας | 21 Cave ne declines ad iniquitatem : hanc enim cœpisti sequi post miseriam. |
22 ιδου ο ισχυρος κραταιωσει εν ισχυι αυτου τις γαρ εστιν κατ' αυτον δυναστης | 22 Ecce Deus excelsus in fortitudine sua, et nullus ei similis in legislatoribus. |
23 τις δε εστιν ο εταζων αυτου τα εργα η τις ο ειπας επραξεν αδικα | 23 Quis poterit scrutari vias ejus ? aut quis potest ei dicere : Operatus es iniquitatem ? |
24 μνησθητι οτι μεγαλα εστιν αυτου τα εργα ων ηρξαν ανδρες | 24 Memento quod ignores opus ejus, de quo cecinerunt viri. |
25 πας ανθρωπος ειδεν εν εαυτω οσοι τιτρωσκομενοι εισιν βροτοι | 25 Omnes homines vident eum : unusquisque intuetur procul. |
26 ιδου ο ισχυρος πολυς και ου γνωσομεθα αριθμος ετων αυτου και απεραντος | 26 Ecce Deus magnus vincens scientiam nostram : numerus annorum ejus inæstimabilis. |
27 αριθμηται δε αυτω σταγονες υετου και επιχυθησονται υετω εις νεφελην | 27 Qui aufert stillas pluviæ, et effundit imbres ad instar gurgitum, |
28 ρυησονται παλαιωματα εσκιασεν δε νεφη επι αμυθητων βροτων [8α] ωραν εθετο κτηνεσιν οιδασιν δε κοιτης ταξιν [8β] επι τουτοις πασιν ουκ εξισταται σου η διανοια ουδε διαλλασσεται σου η καρδια απο σωματος | 28 qui de nubibus fluunt quæ prætexunt cuncta desuper. |
29 και εαν συνη απεκτασεις νεφελης ισοτητα σκηνης αυτου | 29 Si voluerit extendere nubes quasi tentorium suum, |
30 ιδου εκτεινει επ' αυτον ηδω και ριζωματα της θαλασσης εκαλυψεν | 30 et fulgurare lumine suo desuper, cardines quoque maris operiet. |
31 εν γαρ αυτοις κρινει λαους δωσει τροφην τω ισχυοντι | 31 Per hæc enim judicat populos, et dat escas multis mortalibus. |
32 επι χειρων εκαλυψεν φως και ενετειλατο περι αυτης εν απαντωντι | 32 In manibus abscondit lucem, et præcepit ei ut rursus adveniat. |
33 αναγγελει περι αυτου φιλον αυτου κτησις και περι αδικιας | 33 Annuntiat de ea amico suo, quod possessio ejus sit, et ad eam possit ascendere. |