ΙΩΒ - Giobbe - Job 36
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | BIBBIA CEI 2008 |
---|---|
1 προσθεις δε ελιους ετι λεγει | 1 Eliu continuò a dire: |
2 μεινον με μικρον ετι ινα διδαξω σε ετι γαρ εν εμοι εστιν λεξις | 2 «Abbi un po’ di pazienza e io ti istruirò, perché c’è altro da dire in difesa di Dio. |
3 αναλαβων την επιστημην μου μακραν εργοις δε μου δικαια ερω | 3 Prenderò da lontano il mio sapere e renderò giustizia al mio creatore. |
4 επ' αληθειας και ουκ αδικα ρηματα αδικως συνιεις | 4 Non è certo menzogna il mio parlare: è qui con te un uomo dalla scienza perfetta. |
5 γιγνωσκε δε οτι ο κυριος ου μη αποποιησηται τον ακακον δυνατος ισχυι καρδιας | 5 Ecco, Dio è grande e non disprezza nessuno, egli è grande per la fermezza delle sue decisioni. |
6 ασεβη ου μη ζωοποιησει και κριμα πτωχων δωσει | 6 Non lascia vivere l’iniquo e rende giustizia ai miseri. |
7 ουκ αφελει απο δικαιου οφθαλμους αυτου και μετα βασιλεων εις θρονον και καθιει αυτους εις νεικος και υψωθησονται | 7 Non stacca gli occhi dai giusti, li fa sedere sui troni dei re e li esalta per sempre. |
8 και ει πεπεδημενοι εν χειροπεδαις συσχεθησονται εν σχοινιοις πενιας | 8 Se sono avvinti in catene, o sono stretti dai lacci dell’afflizione, |
9 και αναγγελει αυτοις τα εργα αυτων και τα παραπτωματα αυτων οτι ισχυσουσιν | 9 Dio mostra loro gli errori e i misfatti che hanno commesso per orgoglio. |
10 αλλα του δικαιου εισακουσεται και ειπεν οτι επιστραφησονται εξ αδικιας | 10 Apre loro gli orecchi alla correzione e li esorta ad allontanarsi dal male. |
11 εαν ακουσωσιν και δουλευσωσιν συντελεσουσιν τας ημερας αυτων εν αγαθοις και τα ετη αυτων εν ευπρεπειαις | 11 Se ascoltano e si sottomettono, termineranno i loro giorni nel benessere e i loro anni fra le delizie. |
12 ασεβεις δε ου διασωζει παρα το μη βουλεσθαι ειδεναι αυτους τον κυριον και διοτι νουθετουμενοι ανηκοοι ησαν | 12 Ma se non ascoltano, passeranno attraverso il canale infernale e spireranno senza rendersene conto. |
13 και υποκριται καρδια ταξουσιν θυμον ου βοησονται οτι εδησεν αυτους | 13 I perversi di cuore si abbandonano all’ira, non invocano aiuto, quando Dio li incatena. |
14 αποθανοι τοινυν εν νεοτητι η ψυχη αυτων η δε ζωη αυτων τιτρωσκομενη υπο αγγελων | 14 Si spegne in gioventù la loro vita, la loro esistenza come quella dei prostituti. |
15 ανθ' ων εθλιψαν ασθενη και αδυνατον κριμα δε πραεων εκθησει | 15 Ma Dio libera il povero mediante l'afflizione, e con la sofferenza gli apre l’orecchio. |
16 και προσετι ηπατησεν σε εκ στοματος εχθρου αβυσσος καταχυσις υποκατω αυτης και κατεβη τραπεζα σου πληρης πιοτητος | 16 Egli trarrà anche te dalle fauci dell’angustia verso un luogo spazioso, non ristretto, e la tua tavola sarà colma di cibi succulenti. |
17 ουχ υστερησει δε απο δικαιων κριμα | 17 Ma se di giudizio iniquo sei pieno, giudizio e condanna ti seguiranno. |
18 θυμος δε επ' ασεβεις εσται δι' ασεβειαν δωρων ων εδεχοντο επ' αδικιαις | 18 Fa’ che l’ira non ti spinga allo scherno, e che il prezzo eccessivo del riscatto non ti faccia deviare. |
19 μη σε εκκλινατω εκων ο νους δεησεως εν αναγκη οντων αδυνατων και παντας τους κραταιουντας ισχυν | 19 Varrà forse davanti a lui il tuo grido d’aiuto nell’angustia o tutte le tue risorse di energia? |
20 μη εξελκυσης την νυκτα του αναβηναι λαους αντ' αυτων | 20 Non desiderare che venga quella notte nella quale i popoli sono sradicati dalla loro sede. |
21 αλλα φυλαξαι μη πραξης ατοπα επι τουτον γαρ εξειλω απο πτωχειας | 21 Bada di non volgerti all’iniquità, poiché per questo sei stato provato dalla miseria. |
22 ιδου ο ισχυρος κραταιωσει εν ισχυι αυτου τις γαρ εστιν κατ' αυτον δυναστης | 22 Ecco, Dio è sublime nella sua potenza; quale maestro è come lui? |
23 τις δε εστιν ο εταζων αυτου τα εργα η τις ο ειπας επραξεν αδικα | 23 Chi mai gli ha imposto il suo modo d’agire o chi mai ha potuto dirgli: “Hai agito male?”. |
24 μνησθητι οτι μεγαλα εστιν αυτου τα εργα ων ηρξαν ανδρες | 24 Ricòrdati di lodarlo per le sue opere, che l’umanità ha cantato. |
25 πας ανθρωπος ειδεν εν εαυτω οσοι τιτρωσκομενοι εισιν βροτοι | 25 Tutti le contemplano, i mortali le ammirano da lontano. |
26 ιδου ο ισχυρος πολυς και ου γνωσομεθα αριθμος ετων αυτου και απεραντος | 26 Ecco, Dio è così grande che non lo comprendiamo, è incalcolabile il numero dei suoi anni. |
27 αριθμηται δε αυτω σταγονες υετου και επιχυθησονται υετω εις νεφελην | 27 Egli attrae in alto le gocce d’acqua e scioglie in pioggia i suoi vapori |
28 ρυησονται παλαιωματα εσκιασεν δε νεφη επι αμυθητων βροτων [8α] ωραν εθετο κτηνεσιν οιδασιν δε κοιτης ταξιν [8β] επι τουτοις πασιν ουκ εξισταται σου η διανοια ουδε διαλλασσεται σου η καρδια απο σωματος | 28 che le nubi rovesciano, grondano sull’uomo in quantità. |
29 και εαν συνη απεκτασεις νεφελης ισοτητα σκηνης αυτου | 29 Chi può calcolare la distesa delle nubi e i fragori della sua dimora? |
30 ιδου εκτεινει επ' αυτον ηδω και ριζωματα της θαλασσης εκαλυψεν | 30 Ecco, egli vi diffonde la sua luce e ricopre le profondità del mare. |
31 εν γαρ αυτοις κρινει λαους δωσει τροφην τω ισχυοντι | 31 In tal modo alimenta i popoli e offre loro cibo in abbondanza. |
32 επι χειρων εκαλυψεν φως και ενετειλατο περι αυτης εν απαντωντι | 32 Con le mani afferra la folgore e la scaglia contro il bersaglio. |
33 αναγγελει περι αυτου φιλον αυτου κτησις και περι αδικιας | 33 Il suo fragore lo annuncia, la sua ira si accende contro l’iniquità. |