1 προσθεις δε ελιους ετι λεγει | 1 Elihu proceeded further and said: |
2 μεινον με μικρον ετι ινα διδαξω σε ετι γαρ εν εμοι εστιν λεξις | 2 Wait yet a little and I will instruct you, for there are still words to be said on God's behalf. |
3 αναλαβων την επιστημην μου μακραν εργοις δε μου δικαια ερω | 3 I will bring my knowledge from afar, and to my Maker I will accord the right. |
4 επ' αληθειας και ουκ αδικα ρηματα αδικως συνιεις | 4 For indeed, my theme cannot fail me: the one perfect in knowledge I set before you. |
5 γιγνωσκε δε οτι ο κυριος ου μη αποποιησηται τον ακακον δυνατος ισχυι καρδιας | 5 Behold, God rejects the obstinate in heart; he preserves not the life of the wicked. |
6 ασεβη ου μη ζωοποιησει και κριμα πτωχων δωσει | 6 He withholds not the just man's rights, but grants vindication to the oppressed, |
7 ουκ αφελει απο δικαιου οφθαλμους αυτου και μετα βασιλεων εις θρονον και καθιει αυτους εις νεικος και υψωθησονται | 7 And with kings upon thrones he sets them, exalted forever. |
8 και ει πεπεδημενοι εν χειροπεδαις συσχεθησονται εν σχοινιοις πενιας | 8 Or if they are bound with fetters and held fast by bonds of affliction, |
9 και αναγγελει αυτοις τα εργα αυτων και τα παραπτωματα αυτων οτι ισχυσουσιν | 9 Then he makes known to them what they have done and their sins of boastful pride. |
10 αλλα του δικαιου εισακουσεται και ειπεν οτι επιστραφησονται εξ αδικιας | 10 He opens their ears to correction and exhorts them to turn back from evil. |
11 εαν ακουσωσιν και δουλευσωσιν συντελεσουσιν τας ημερας αυτων εν αγαθοις και τα ετη αυτων εν ευπρεπειαις | 11 If they obey and serve him, they spend their days in prosperity, their years in happiness. |
12 ασεβεις δε ου διασωζει παρα το μη βουλεσθαι ειδεναι αυτους τον κυριον και διοτι νουθετουμενοι ανηκοοι ησαν | 12 But if they obey not, they perish; they die for lack of knowledge. |
13 και υποκριται καρδια ταξουσιν θυμον ου βοησονται οτι εδησεν αυτους | 13 The impious in heart lay up anger for themselves; they cry not for help when he enchains them; |
14 αποθανοι τοινυν εν νεοτητι η ψυχη αυτων η δε ζωη αυτων τιτρωσκομενη υπο αγγελων | 14 Therefore they expire in youth, and perish among the reprobate. |
15 ανθ' ων εθλιψαν ασθενη και αδυνατον κριμα δε πραεων εκθησει | 15 But he saves the unfortunate through their affliction, and instructs them through distress. |
16 και προσετι ηπατησεν σε εκ στοματος εχθρου αβυσσος καταχυσις υποκατω αυτης και κατεβη τραπεζα σου πληρης πιοτητος | |
17 ουχ υστερησει δε απο δικαιων κριμα | |
18 θυμος δε επ' ασεβεις εσται δι' ασεβειαν δωρων ων εδεχοντο επ' αδικιαις | |
19 μη σε εκκλινατω εκων ο νους δεησεως εν αναγκη οντων αδυνατων και παντας τους κραταιουντας ισχυν | |
20 μη εξελκυσης την νυκτα του αναβηναι λαους αντ' αυτων | 20 |
21 αλλα φυλαξαι μη πραξης ατοπα επι τουτον γαρ εξειλω απο πτωχειας | 21 Take heed, turn not to evil; for you have preferred carousal to affliction. |
22 ιδου ο ισχυρος κραταιωσει εν ισχυι αυτου τις γαρ εστιν κατ' αυτον δυναστης | 22 Behold, God is sublime in his power. What teacher is there like him? |
23 τις δε εστιν ο εταζων αυτου τα εργα η τις ο ειπας επραξεν αδικα | 23 Who prescribes for him his conduct, or who can say, "You have done wrong"? |
24 μνησθητι οτι μεγαλα εστιν αυτου τα εργα ων ηρξαν ανδρες | 24 Remember, you should extol his work, which men have praised in song. |
25 πας ανθρωπος ειδεν εν εαυτω οσοι τιτρωσκομενοι εισιν βροτοι | 25 All men contemplate it; man beholds it from afar. |
26 ιδου ο ισχυρος πολυς και ου γνωσομεθα αριθμος ετων αυτου και απεραντος | 26 Lo, God is great beyond our knowledge; the number of his years is past searching out. |
27 αριθμηται δε αυτω σταγονες υετου και επιχυθησονται υετω εις νεφελην | 27 He holds in check the waterdrops that filter in rain through his mists, |
28 ρυησονται παλαιωματα εσκιασεν δε νεφη επι αμυθητων βροτων [8α] ωραν εθετο κτηνεσιν οιδασιν δε κοιτης ταξιν [8β] επι τουτοις πασιν ουκ εξισταται σου η διανοια ουδε διαλλασσεται σου η καρδια απο σωματος | 28 Till the skies run with them and the showers rain down on mankind. |
29 και εαν συνη απεκτασεις νεφελης ισοτητα σκηνης αυτου | |
30 ιδου εκτεινει επ' αυτον ηδω και ριζωματα της θαλασσης εκαλυψεν | 30 Lo! he spreads the clouds in layers as the carpeting of his tent. |
31 εν γαρ αυτοις κρινει λαους δωσει τροφην τω ισχυοντι | 31 For by these he nourishes the nations, and gives them food in abundance. |
32 επι χειρων εκαλυψεν φως και ενετειλατο περι αυτης εν απαντωντι | 32 In his hands he holds the lightning, and he commands it to strike the mark. |
33 αναγγελει περι αυτου φιλον αυτου κτησις και περι αδικιας | 33 His thunder speaks for him and incites the fury of the storm. |