ΙΩΒ - Giobbe - Job 36
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | NOVA VULGATA |
---|---|
1 προσθεις δε ελιους ετι λεγει | 1 Addens quoque Eliu haec locutus est: |
2 μεινον με μικρον ετι ινα διδαξω σε ετι γαρ εν εμοι εστιν λεξις | 2 “ Sustine me paululum, et indicabo tibi: adhuc enim habeo quod pro Deo loquar. |
3 αναλαβων την επιστημην μου μακραν εργοις δε μου δικαια ερω | 3 Repetam scientiam meam a longe et Factori meo tribuam iustitiam. |
4 επ' αληθειας και ουκ αδικα ρηματα αδικως συνιεις | 4 Vere enim absque mendacio sermones mei, et perfectus scientia adest tecum. |
5 γιγνωσκε δε οτι ο κυριος ου μη αποποιησηται τον ακακον δυνατος ισχυι καρδιας | 5 Deus potens est; non abicit, potens virtute cordis. |
6 ασεβη ου μη ζωοποιησει και κριμα πτωχων δωσει | 6 Non vivere faciet impium, sed iudicium pauperibus tribuit. |
7 ουκ αφελει απο δικαιου οφθαλμους αυτου και μετα βασιλεων εις θρονον και καθιει αυτους εις νεικος και υψωθησονται | 7 Non auferet a iusto oculos suos et reges in solio collocat in perpetuum, et illi eriguntur. |
8 και ει πεπεδημενοι εν χειροπεδαις συσχεθησονται εν σχοινιοις πενιας | 8 Et si fuerint vincti compedibus et vinciantur funibus paupertatis, |
9 και αναγγελει αυτοις τα εργα αυτων και τα παραπτωματα αυτων οτι ισχυσουσιν | 9 indicabit eis opera eorum et scelera eorum, quia violenti fuerunt. |
10 αλλα του δικαιου εισακουσεται και ειπεν οτι επιστραφησονται εξ αδικιας | 10 Revelabit quoque aurem eorum, ut corripiat, et loquetur, ut revertantur ab iniquitate. |
11 εαν ακουσωσιν και δουλευσωσιν συντελεσουσιν τας ημερας αυτων εν αγαθοις και τα ετη αυτων εν ευπρεπειαις | 11 Si audierint et observaverint, complebunt dies suos in bono et annos suos in deliciis. |
12 ασεβεις δε ου διασωζει παρα το μη βουλεσθαι ειδεναι αυτους τον κυριον και διοτι νουθετουμενοι ανηκοοι ησαν | 12 Si autem non audierint, transibunt per canalem mortis et consumentur in stultitia. |
13 και υποκριται καρδια ταξουσιν θυμον ου βοησονται οτι εδησεν αυτους | 13 Impii corde sibi reponent iram Dei neque clamabunt, cum vincti fuerint. |
14 αποθανοι τοινυν εν νεοτητι η ψυχη αυτων η δε ζωη αυτων τιτρωσκομενη υπο αγγελων | 14 Morietur in iuventute anima eorum, et vita eorum in adulescentia. |
15 ανθ' ων εθλιψαν ασθενη και αδυνατον κριμα δε πραεων εκθησει | 15 Eripiet de angustia sua pauperem et revelabit in tribulatione aurem eius. |
16 και προσετι ηπατησεν σε εκ στοματος εχθρου αβυσσος καταχυσις υποκατω αυτης και κατεβη τραπεζα σου πληρης πιοτητος | 16 Igitur salvabit te de ore angusto, amplitudo et non angustiae erunt sub te; requies autem mensae tuae erit plena pinguedine. |
17 ουχ υστερησει δε απο δικαιων κριμα | 17 Causa tua quasi impii iudicata est, causam iudiciumque tenebunt. |
18 θυμος δε επ' ασεβεις εσται δι' ασεβειαν δωρων ων εδεχοντο επ' αδικιαις | 18 Cave, ne te seducat abundantia, nec multitudo donorum inclinet te. |
19 μη σε εκκλινατω εκων ο νους δεησεως εν αναγκη οντων αδυνατων και παντας τους κραταιουντας ισχυν | 19 Nonne proferetur clamor tuus nisi in angustia? Et omnes conatus roboris? |
20 μη εξελκυσης την νυκτα του αναβηναι λαους αντ' αυτων | 20 Ne inhies nocti, ut ascendat turba pro eis. |
21 αλλα φυλαξαι μη πραξης ατοπα επι τουτον γαρ εξειλω απο πτωχειας | 21 Cave, ne declines ad iniquitatem; propter hoc enim expertus es miseriam. |
22 ιδου ο ισχυρος κραταιωσει εν ισχυι αυτου τις γαρ εστιν κατ' αυτον δυναστης | 22 Ecce, Deus excelsus in fortitudine sua. Quis ei similis doctor? |
23 τις δε εστιν ο εταζων αυτου τα εργα η τις ο ειπας επραξεν αδικα | 23 Quis poterit scrutari vias eius, aut quis potest ei dicere: “Operatus es iniquitatem”? |
24 μνησθητι οτι μεγαλα εστιν αυτου τα εργα ων ηρξαν ανδρες | 24 Memento, ut magnifices opus eius, de quo cecinerunt viri. |
25 πας ανθρωπος ειδεν εν εαυτω οσοι τιτρωσκομενοι εισιν βροτοι | 25 Omnes homines vident eum, unusquisque intuetur procul. |
26 ιδου ο ισχυρος πολυς και ου γνωσομεθα αριθμος ετων αυτου και απεραντος | 26 Ecce, Deus magnus vincens scientiam nostram; numerus annorum eius inaestimabilis. |
27 αριθμηται δε αυτω σταγονες υετου και επιχυθησονται υετω εις νεφελην | 27 Qui aufert stillas pluviae et effundit imbres ad instar fluminis, |
28 ρυησονται παλαιωματα εσκιασεν δε νεφη επι αμυθητων βροτων [8α] ωραν εθετο κτηνεσιν οιδασιν δε κοιτης ταξιν [8β] επι τουτοις πασιν ουκ εξισταται σου η διανοια ουδε διαλλασσεται σου η καρδια απο σωματος | 28 quos nubes effundunt, stillantes super homines multos. |
29 και εαν συνη απεκτασεις νεφελης ισοτητα σκηνης αυτου | 29 Profecto quis intellegit dilatationem nubium, strepitum tabernaculi eius? |
30 ιδου εκτεινει επ' αυτον ηδω και ριζωματα της θαλασσης εκαλυψεν | 30 Ecce extendit circum se lumen suum et fundamenta maris texit. |
31 εν γαρ αυτοις κρινει λαους δωσει τροφην τω ισχυοντι | 31 Per haec enim iudicat populos et dat escas copiose. |
32 επι χειρων εκαλυψεν φως και ενετειλατο περι αυτης εν απαντωντι | 32 In manibus abscondit lucem et praecipit ei, ut percutiat. |
33 αναγγελει περι αυτου φιλον αυτου κτησις και περι αδικιας | 33 Fragor eius de eo annuntiat, zelans ira contra iniquitatem. |