Livre de Job 16

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Job prit la parole et dit:	1 Τοτε ο Ιωβ απεκριθη και ειπε?
2 Que de fois ai-je entendu de tels propos, et quels pénibles consolateurs vous faites!	2 Πολλα τοιαυτα ηκουσα? αθλιοι παρηγορηται εισθε παντες.
3 "Y aura-t-il une fin à ces paroles en l'air?" Ou encore: "Quel mal te pousse à te défendre?"	3 Εχουσι τελος αι ματαιολογιαι; η τι σε ενθαρρυνει εις το να αποκρινησαι;
4 Oh! moi aussi, je saurais parler comme vous, si vous étiez à ma place; je pourrais vous accabler dediscours en hochant la tête sur vous,	4 Και εγω εδυναμην να λαλησω καθως σεις? εαν η ψυχη σας ητο εις τον τοπον της ψυχης μου, ηδυναμην να επισωρευσω λογους εναντιον σας, και να κινησω εναντιον σας την κεφαλην μου.
5 vous réconforter en paroles, puis cesser d'agiter les lèvres.	5 Ηθελον σας ενισχυσει με το στομα μου, και η κινησις των χειλεων μου ηθελε σας ανακουφισει.
6 Mais quand je parle, ma souffrance ne cesse pas, si je me tais, en quoi disparaît-elle?	6 Αν λαλω, ο πονος μου δεν ανακουφιζεται? και αν σιωπω, ποια ελαττωσις γινεται εις εμε;
7 Et maintenant elle me pousse à bout; tu as frappé d'horreur tout mon entourage	7 Αλλα τωρα με υπερεβαρυνεν? ηρημωσας πασαν την συνοδιαν μου.
8 et il me presse, mon calomniateur s'est fait mon témoin, il se dresse contre moi, il m'accuse en face;	8 Και αι ρυτιδες με τας οποιας με εσημειωσας, ειναι μαρτυρια? και η ισχνοτης μου ανισταμενη εις εμε, μαρτυρει επι του προσωπου μου.
9 sa colère déchire et me poursuit, en montrant des dents grinçantes. Mes adversaires aiguisent sur moileurs regards,	9 Με διασπαραττει ο εχθρος μου εν τω θυμω αυτου και με μισει? τριζει τους οδοντας αυτου εναντιον μου? οξυνει τους οφθαλμους αυτου επ' εμε.
10 ouvrent une bouche menaçante. Leurs railleries m'atteignent comme des soufflets; ensemble ilss'ameutent contre moi.	10 Ανοιγουσι το στομα αυτων κατ' εμου? με τυπτουσι κατα της σιαγονος υβριστικως? συνηχθησαν ομου επ' εμε.
11 Oui, Dieu m'a livré à des injustes, entre les mains des méchants, il m'a jeté.	11 Ο Θεος με παρεδωκεν εις τον αδικον, και με ερριψεν εις χειρας ασεβων.
12 Je vivais tranquille quand il m'a fait chanceler, saisi par la nuque pour me briser. Il a fait de moi sacible:	12 Ημην εν ησυχια, και με κατεσπαραξε? και πιασας με απο του τραχηλου, με κατεσυντριψε, και με εθεσε σκοπον αυτου.
13 il me cerne de ses traits, transperce mes reins sans pitié et répand à terre mon fiel.	13 Οι τοξοται αυτου με περιεκυκλωσαν? διαπερα τα νεφρα μου, και δεν φειδεται? εκχεει την χολην μου επι την γην.
14 Il ouvre en moi brèche sur brèche, fonce sur moi tel un guerrier.	14 Με συντριβει με πληγην επι πληγην? εδραμεν επ' εμε ως γιγας.
15 J'ai cousu un sac sur ma peau, jeté mon front dans la poussière.	15 Σακκον ερραψα επι το δερμα μου, και εμολυνα το κερας μου με χωμα.
16 Mon visage est rougi par les larmes et l'ombre couvre mes paupières.	16 Το προσωπον μου κατεκαη υπο του κλαυθμου, και σκια θανατου ειναι επι των βλεφαρων μου?
17 Pourtant, point de violence dans mes mains, et ma prière est pure.	17 ενω αδικια δεν υπαρχει εν ταις χερσι μου, και η προσευχη μου ειναι καθαρα.
18 O terre, ne couvre point mon sang, et que mon cri monte sans arrêt.	18 Ω γη, μη σκεπασης το αιμα μου, και ας μη υπαρχη τοπος δια την κραυγην μου,
19 Dès maintenant, j'ai dans les cieux un témoin, là-haut se tient mon défenseur.	19 και τωρα, ιδου, ο μαρτυς μου ειναι εν τω ουρανω, και η μαρτυρια μου εν τοις υψιστοις.
20 Interprète de mes pensées auprès de Dieu, devant qui coulent mes larmes,	20 Οι φιλοι μου ειναι οι εμπαιζοντες με? ο οφθαλμος μου σταλαζει δακρυα προς τον Θεον.
21 qu'il plaide la cause d'un homme aux prises avec Dieu, comme un mortel défend son semblable.	21 Να ητο δυνατον να διαδικαζηται τις προς τον Θεον, ως ανθρωπος προς τον πλησιον αυτου.
22 Car mes années de vie sont comptées, et je m'en vais par le chemin sans retour.	22 Διοτι ηλθον τα ηριθμημενα ετη? και θελω υπαγει την οδον, οποθεν δεν θελω επιστρεψει.