Proverbi 9
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
DIODATI | VULGATA |
---|---|
1 LA somma Sapienza ha edificata la sua casa, Ella ha tagliate le sue colonne in numero di sette; | 1 Sapientia ædificavit sibi domum : excidit columnas septem. |
2 Ella ha ammazzati i suoi animali, ha temperato il suo vino. Ed anche ha apparecchiata la sua mensa. | 2 Immolavit victimas suas, miscuit vinum, et proposuit mensam suam. |
3 Ella ha mandate le sue serventi a gridare D’in su i poggiuoli degli alti luoghi della città: | 3 Misit ancillas suas ut vocarent ad arcem et ad mœnia civitatis. |
4 Chi è scempio? riducasi qua. E a dire a quelli che sono scemi di senno: | 4 Si quis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est : |
5 Venite, mangiate del mio pane, E bevete del vino che io ho temperato. | 5 Venite, comedite panem meum, et bibite vinum quod miscui vobis. |
6 Lasciate le scempietà, e voi viverete; E camminate per la via della prudenza. | 6 Relinquite infantiam, et vivite, et ambulate per vias prudentiæ. |
7 Chi corregge lo schernitore ne riceve vituperio; E chi riprende l’empio ne riceve macchia. | 7 Qui erudit derisorem, ipse injuriam sibi facit, et qui arguit impium, sibi maculam generat. |
8 Non riprender lo schernitore, Che talora egli non ti odii; Riprendi il savio, ed egli ti amerà. | 8 Noli arguere derisorem, ne oderit te : argue sapientem, et diliget te. |
9 Insegna al savio, ed egli diventerà più savio; Ammaestra il giusto, ed egli crescerà in dottrina. | 9 Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia ; doce justum, et festinabit accipere. |
10 Il principio della sapienza è il timor del Signore; E la scienza de’ santi è la prudenza. | 10 Principium sapientiæ timor Domini, et scientia sanctorum prudentia. |
11 Perciocchè per me ti saranno moltiplicati i giorni, E ti saranno aggiunti anni di vita. | 11 Per me enim multiplicabuntur dies tui, et addentur tibi anni vitæ. |
12 Se sei savio, sarai savio per te; Se altresì sei schernitore, tu solo ne porterai la pena | 12 Si sapiens fueris, tibimetipsi eris ; si autem illusor, solus portabis malum. |
13 La donna stolta, strepitosa, Scempia, e che non ha alcuno intendimento, | 13 Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens, |
14 Siede anch’essa all’entrata della sua casa, In seggio, ne’ luoghi elevati della città. | 14 sedit in foribus domus suæ, super sellam in excelso urbis loco, |
15 Per gridare a coloro che passano per la via, Che vanno a dirittura a lor cammino: | 15 ut vocaret transeuntes per viam, et pergentes itinere suo : |
16 Chi è scempio? riducasi qua. E se vi è alcuno scemo di senno, gli dice: | 16 Qui est parvulus declinet ad me. Et vecordi locuta est : |
17 Le acque rubate son dolci, E il pane preso di nascosto è dilettevole. | 17 Aquæ furtivæ dulciores sunt, et panis absconditus suavior. |
18 Ed egli non sa che là sono i morti; E che quelli ch’ella ha convitati son nel fondo dell’inferno | 18 Et ignoravit quod ibi sint gigantes, et in profundis inferni convivæ ejus. |