Livre des Proverbes 26

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 De la neige en été, de la pluie à la moisson: il est tout aussi déplacé de rendre honneur à un sot.	1 οι εμοι λογοι ειρηνται υπο θεου βασιλεως χρηματισμος ον επαιδευσεν η μητηρ αυτου
2 Comme un moineau s’échappe, comme l’hirondelle prend son vol, de même quand on a maudit sans raison: cela ne sera pas.	2 τι τεκνον τηρησεις τι ρησεις θεου πρωτογενες σοι λεγω υιε τι τεκνον εμης κοιλιας τι τεκνον εμων ευχων
3 Le fouet pour le cheval, la bride pour l’âne, et le bâton pour le dos des imbéciles!	3 μη δως γυναιξι σον πλουτον και τον σον νουν και βιον εις υστεροβουλιαν
4 Ne réponds pas aux sottises d’un imbécile: tu deviendrais comme lui.	4 μετα βουλης παντα ποιει μετα βουλης οινοποτει οι δυνασται θυμωδεις εισιν οινον δε μη πινετωσαν
5 Réponds aux sottises d’un imbécile: autrement il se prendrait pour un sage.	5 ινα μη πιοντες επιλαθωνται της σοφιας και ορθα κριναι ου μη δυνωνται τους ασθενεις
6 Il se coupe le pied, il devra avaler la pilule, celui qui confie ses messages à un imbécile.	6 διδοτε μεθην τοις εν λυπαις και οινον πινειν τοις εν οδυναις
7 Des jambes de boiteux, mal assurées, telle est la parole sage dans la bouche d’un sot.	7 ινα επιλαθωνται της πενιας και των πονων μη μνησθωσιν ετι
8 Donner de l’importance à un sot, ce n’est pas mieux que d’attacher la pierre à la fronde.	8 ανοιγε σον στομα λογω θεου και κρινε παντας υγιως
9 Une branche d’épines dans la main d’un ivrogne, telle est la parole sage dans la bouche d’un sot.	9 ανοιγε σον στομα και κρινε δικαιως διακρινε δε πενητα και ασθενη
10 Un tireur à l’arc qui blesse les passants: ce sera pareil si tu emploies un imbécile.	10 γυναικα ανδρειαν τις ευρησει τιμιωτερα δε εστιν λιθων πολυτελων η τοιαυτη
11 Le chien revient à son vomissement, et l’insensé retourne à sa folie.	11 θαρσει επ' αυτη η καρδια του ανδρος αυτης η τοιαυτη καλων σκυλων ουκ απορησει
12 Vois-tu un homme qui se prend pour un sage? Il y a plus à espérer d’un sot que de lui.	12 ενεργει γαρ τω ανδρι αγαθα παντα τον βιον
13 Le paresseux dit: “Il y a une bête féroce sur le chemin! Il y a un lion dans la rue!”	13 μηρυομενη ερια και λινον εποιησεν ευχρηστον ταις χερσιν αυτης
14 La porte tourne sur ses gonds, et le paresseux sur son lit.	14 εγενετο ωσει ναυς εμπορευομενη μακροθεν συναγει δε αυτη τον βιον
15 Quand le paresseux tend la main vers le plat, il est trop fatigué pour la ramener à la bouche.	15 και ανισταται εκ νυκτων και εδωκεν βρωματα τω οικω και εργα ταις θεραπαιναις
16 Le paresseux se croit plus sage que sept personnes qui répondent bien.	16 θεωρησασα γεωργιον επριατο απο δε καρπων χειρων αυτης κατεφυτευσεν κτημα
17 Se mêler des querelles d’autrui? Autant attraper par les oreilles un chien qui passe!	17 αναζωσαμενη ισχυρως την οσφυν αυτης ηρεισεν τους βραχιονας αυτης εις εργον
18 Un fou qui lance des braises ou des flèches meurtrières:	18 εγευσατο οτι καλον εστιν το εργαζεσθαι και ουκ αποσβεννυται ολην την νυκτα ο λυχνος αυτης
19 tel est celui qui ment à son prochain avant de lui dire: “C’était pour rire!”	19 τους πηχεις αυτης εκτεινει επι τα συμφεροντα τας δε χειρας αυτης ερειδει εις ατρακτον
20 Plus de bois: le feu s’éteint; plus de médisant: la querelle s’apaise.	20 χειρας δε αυτης διηνοιξεν πενητι καρπον δε εξετεινεν πτωχω
21 Le charbon et le bois activent le feu, et l’homme querelleur enflamme les disputes.	21 ου φροντιζει των εν οικω ο ανηρ αυτης οταν που χρονιζη παντες γαρ οι παρ' αυτης ενδιδυσκονται
22 Les paroles du médisant sont comme des friandises; elles glissent doucement jusqu’au fond des entrailles.	22 δισσας χλαινας εποιησεν τω ανδρι αυτης εκ δε βυσσου και πορφυρας εαυτη ενδυματα
23 Une garniture d’argent sur un pot de terre: telles sont les bonnes paroles d’un mauvais cœur.	23 περιβλεπτος δε γινεται εν πυλαις ο ανηρ αυτης ηνικα αν καθιση εν συνεδριω μετα των γεροντων κατοικων της γης
24 Celui qui a de la haine déguise son langage et cache en lui sa méchanceté.	24 σινδονας εποιησεν και απεδοτο περιζωματα δε τοις χαναναιοις
25 S’il exprime de bons sentiments, ne t’y fie pas: sept méchancetés occupent son cœur.	25 στομα αυτης διηνοιξεν προσεχοντως και εννομως και ταξιν εστειλατο τη γλωσση αυτης
26 Mais il a beau cacher sa haine sous des airs rusés, sa malice ressortira en public.	26 ισχυν και ευπρεπειαν ενεδυσατο και ευφρανθη εν ημεραις εσχαταις
27 Qui creuse une fosse y tombera; qui roule une pierre, elle reviendra sur lui.	27 στεγναι διατριβαι οικων αυτης σιτα δε οκνηρα ουκ εφαγεν
28 Celui qui ment hait celui qu’il blesse; il parle gentiment, mais c’est pour ruiner.	28 το στομα δε ανοιγει σοφως και νομοθεσμως η δε ελεημοσυνη αυτης ανεστησεν τα τεκνα αυτης και επλουτησαν και ο ανηρ αυτης ηνεσεν αυτην
	29 πολλαι θυγατερες εκτησαντο πλουτον πολλαι εποιησαν δυνατα συ δε υπερκεισαι και υπερηρας πασας
	30 ψευδεις αρεσκειαι και ματαιον καλλος γυναικος γυνη γαρ συνετη ευλογειται φοβον δε κυριου αυτη αινειτω
	31 δοτε αυτη απο καρπων χειρων αυτης και αινεισθω εν πυλαις ο ανηρ αυτης .