Livre de Job 34

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Élihou reprit la parole:	1 υπολαβων δε ελιους λεγει
2 Écoutez-moi donc, vous, les sages, prêtez l’oreille, vous qui savez!	2 ακουσατε μου σοφοι επισταμενοι ενωτιζεσθε το καλον
3 Car l’oreille soupèse les mots, tout comme le palais apprécie la nourriture.	3 οτι ους λογους δοκιμαζει και λαρυγξ γευεται βρωσιν
4 Voyons ensemble ce qui est juste, mettons-nous d’accord sur ce qui est bien.	4 κρισιν ελωμεθα εαυτοις γνωμεν ανα μεσον εαυτων ο τι καλον
5 Job a donc dit: “Je suis innocent, mais il ne reconnaît pas mon droit:	5 οτι ειρηκεν ιωβ δικαιος ειμι ο κυριος απηλλαξεν μου το κριμα
6 Dieu ment à propos de mon droit, bien que sans péché, ma blessure est incurable”.	6 εψευσατο δε τω κριματι μου βιαιον το βελος μου ανευ αδικιας
7 Mais qui est-il, ce Job? Il se moque aussi facilement qu’il boit,	7 τις ανηρ ωσπερ ιωβ πινων μυκτηρισμον ωσπερ υδωρ
8 il prend le parti des malfaiteurs, il est d’accord avec les méchants!	8 ουχ αμαρτων ουδε ασεβησας η οδου κοινωνησας μετα ποιουντων τα ανομα του πορευθηναι μετα ασεβων
9 Il a bien dit: “C’est sans profit pour l’homme, que d’être en bons termes avec Dieu”.	9 μη γαρ ειπης οτι ουκ εσται επισκοπη ανδρος και επισκοπη αυτω παρα κυριου
10 Écoutez-moi donc vous qui réfléchissez: Dieu n’a rien à faire avec le mal, le Puissant est loin de toute injustice.	10 διο συνετοι καρδιας ακουσατε μου μη μοι ειη εναντι κυριου ασεβησαι και εναντι παντοκρατορος ταραξαι το δικαιον
11 Il rend aux hommes ce qu’ils ont fait, il donne à chacun ce que mérite son chemin.	11 αλλα αποδιδοι ανθρωπω καθα ποιει εκαστος αυτων και εν τριβω ανδρος ευρησει αυτον
12 Non, c’est certain, Dieu ne fait pas le mal, le Puissant ne tourne pas le droit.	12 οιη δε τον κυριον ατοπα ποιησειν η ο παντοκρατωρ ταραξει κρισιν
13 Est-ce un autre qui lui a confié la terre, qui lui a mis en mains le monde?	13 ος εποιησεν την γην τις δε εστιν ο ποιων την υπ' ουρανον και τα ενοντα παντα
14 S’il ramenait à lui sa pensée, s’il reprenait son esprit et son souffle,	14 ει γαρ βουλοιτο συνεχειν και το πνευμα παρ' αυτω κατασχειν
15 tous les vivants expireraient à l’instant, et les humains retourneraient à la poussière.	15 τελευτησει πασα σαρξ ομοθυμαδον πας δε βροτος εις γην απελευσεται οθεν και επλασθη
16 Écoute donc, toi qui es intelligent; sois attentif à ce que je te dis.	16 ει δε μη νουθετη ακουε ταυτα ενωτιζου φωνην ρηματων
17 Dieu gouvernerait-il, s’il détestait le droit? Peux-tu le condamner s’il est juste et puissant?	17 ιδε συ τον μισουντα ανομα και τον ολλυντα τους πονηρους οντα αιωνιον δικαιον
18 Lui peut dire à un roi: “Vaurien!” et à des nobles: “C’est vous les coupables!”	18 ασεβης ο λεγων βασιλει παρανομεις ασεβεστατε τοις αρχουσιν
19 Il ne prend pas le parti des princes, ne donne pas l’avantage au riche sur le pauvre: ils sont pareillement l’œuvre de ses mains.	19 ος ουκ επησχυνθη προσωπον εντιμου ουδε οιδεν τιμην θεσθαι αδροις θαυμασθηναι προσωπα αυτων
20 De nuit, en moins que rien, ils meurent: un soulèvement du peuple, et ils ont disparu. Il n’a pas besoin de mains pour ôter un tyran.	20 κενα δε αυτοις αποβησεται το κεκραγεναι και δεισθαι ανδρος εχρησαντο γαρ παρανομως εκκλινομενων αδυνατων
21 Car ses yeux se penchent sur les chemins de l’homme, surveillant sa conduite et chacun de ses pas.	21 αυτος γαρ ορατης εστιν εργων ανθρωπων λεληθεν δε αυτον ουδεν ων πρασσουσιν
22 Il n’y a pas d’ombres, ou de ténèbres, où puisse se cacher le malfaiteur,	22 ουδε εσται τοπος του κρυβηναι τους ποιουντας τα ανομα
23 Il ne fixe pas de rendez-vous pour qu’on aille se présenter devant lui:	23 οτι ουκ επ' ανδρα θησει ετι ο γαρ κυριος παντας εφορα
24 il brise les grands sans enquête et il en met d’autres à leur place.	24 ο καταλαμβανων ανεξιχνιαστα ενδοξα τε και εξαισια ων ουκ εστιν αριθμος
25 Il connaissait bien leurs forfaits, en une nuit il les renverse et ils sont écrasés:	25 ο γνωριζων αυτων τα εργα και στρεψει νυκτα και ταπεινωθησονται
26 il les gifle comme des méchants, au vu et au su de la foule.	26 εσβεσεν δε ασεβεις ορατοι δε εναντιον αυτου
27 C’est qu’ils s’étaient détournés de lui, et ne tenaient pas compte de ses volontés,	27 οτι εξεκλιναν εκ νομου θεου δικαιωματα δε αυτου ουκ επεγνωσαν
28 tandis que le cri des faibles montait vers lui, et que lui écoutait la plainte des malheureux.	28 του επαγαγειν επ' αυτον κραυγην πενητος και κραυγην πτωχων εισακουσεται
29 S’il veut se taire, qui le fera bouger, s’il cache sa face, qui le verra? Il surveille les nations et les personnes,	29 και αυτος ησυχιαν παρεξει και τις καταδικασεται και κρυψει προσωπον και τις οψεται αυτον και κατα εθνους και κατα ανθρωπου ομου
30 s’opposant au pouvoir de l’oppresseur du peuple.	30 βασιλευων ανθρωπον υποκριτην απο δυσκολιας λαου
31 S’il dit à Dieu: “Je me suis laissé tenter, mais je ne ferai plus le mal;	31 οτι προς τον ισχυρον ο λεγων ειληφα ουκ ενεχυρασω
32 instruis-moi pour que je sache, j’ai commis des crimes, je ne le ferai plus.”	32 ανευ εμαυτου οψομαι συ δειξον μοι ει αδικιαν ηργασαμην ου μη προσθησω
33 En ce cas, d’après toi, Dieu punira-t-il? Toi qui n’es pas d’accord, c’est à toi de décider, pas à moi; dis donc ce que tu sais!	33 μη παρα σου αποτεισει αυτην οτι απωση οτι συ εκλεξη και ουκ εγω και τι εγνως λαλησον
34 Mais les hommes sensés me diront, n’importe quel sage qui m’écoute:	34 διο συνετοι καρδιας ερουσιν ταυτα ανηρ δε σοφος ακηκοεν μου το ρημα
35 “Job parle sans savoir, ses paroles ne sont pas raisonnables.	35 ιωβ δε ουκ εν συνεσει ελαλησεν τα δε ρηματα αυτου ουκ εν επιστημη
36 Job doit être examiné à fond, car ses réponses sont celles d’un impie.	36 ου μην δε αλλα μαθε ιωβ μη δως ετι ανταποκρισιν ωσπερ οι αφρονες
37 Il s’enfonce dans ses péchés, car devant nous il nie sa faute et multiplie ses attaques contre Dieu!	37 ινα μη προσθωμεν εφ' αμαρτιαις ημων ανομια δε εφ' ημιν λογισθησεται πολλα λαλουντων ρηματα εναντιον του κυριου