1 παροιμιαι σαλωμωντος υιου δαυιδ ος εβασιλευσεν εν ισραηλ | 1 Proverbi di Salomone, figlio di Davide, re d'Israele, |
2 γνωναι σοφιαν και παιδειαν νοησαι τε λογους φρονησεως | 2 per conoscere sapienza e disciplina, per comprendere massime istruttive, |
3 δεξασθαι τε στροφας λογων νοησαι τε δικαιοσυνην αληθη και κριμα κατευθυνειν | 3 per apprendere destrezza e acutezza, per un giudizio retto e veritiero; |
4 ινα δω ακακοις πανουργιαν παιδι δε νεω αισθησιν τε και εννοιαν | 4 per dare ai giovanetti la prudenza, al giovane scienza e assennatezza. |
5 τωνδε γαρ ακουσας σοφος σοφωτερος εσται ο δε νοημων κυβερνησιν κτησεται | 5 Ascolti chi è sapiente e lo sarà ancor più e l'istruito acquisterà acutezza, |
6 νοησει τε παραβολην και σκοτεινον λογον ρησεις τε σοφων και αινιγματα | 6 imparando proverbio e detto oscuro, parole di sapienti e loro enigmi. |
7 αρχη σοφιας φοβος θεου συνεσις δε αγαθη πασι τοις ποιουσιν αυτην ευσεβεια δε εις θεον αρχη αισθησεως σοφιαν δε και παιδειαν ασεβεις εξουθενησουσιν | 7 Il timore del Signore è l'inizio della sapienza; gli stolti disprezzano sapienza e disciplina. |
8 ακουε υιε παιδειαν πατρος σου και μη απωση θεσμους μητρος σου | 8 Ascolta, figlio mio, la disciplina di tuo padre, non trascurare l'insegnamento di tua madre. |
9 στεφανον γαρ χαριτων δεξη ση κορυφη και κλοιον χρυσεον περι σω τραχηλω | 9 Sono come una corona che abbellisce la tua testa, come una collana intorno al tuo collo. |
10 υιε μη σε πλανησωσιν ανδρες ασεβεις μηδε βουληθης εαν παρακαλεσωσι σε λεγοντες | 10 Figlio mio, se i peccatori cercano di sedurti, tu non acconsentire; |
11 ελθε μεθ' ημων κοινωνησον αιματος κρυψωμεν δε εις γην ανδρα δικαιον αδικως | 11 se dicono: "Vieni con noi, insidieremo l'orfano, nasconderemo una rete all'innocente, |
12 καταπιωμεν δε αυτον ωσπερ αδης ζωντα και αρωμεν αυτου την μνημην εκ γης | 12 li inghiottiremo vivi, come gli inferi, come quelli che cadono in un pozzo; |
13 την κτησιν αυτου την πολυτελη καταλαβωμεθα πλησωμεν δε οικους ημετερους σκυλων | 13 tutte le cose preziose cercheremo, riempiremo le nostre case di rapina; |
14 τον δε σον κληρον βαλε εν ημιν κοινον δε βαλλαντιον κτησωμεθα παντες και μαρσιππιον εν γενηθητω ημιν | 14 getterai la tua sorte con la nostra, avremo tutti noi lo stesso sacco!". |
15 μη πορευθης εν οδω μετ' αυτων εκκλινον δε τον ποδα σου εκ των τριβων αυτων | 15 Figlio mio, non t'incamminar con loro, scosta il tuo piede dalle loro vie! |
16 οι γαρ ποδες αυτων εις κακιαν τρεχουσιν και ταχινοι του εκχεαι αιμα | 16 Veramente i loro piedi corrono verso il male, essi si affrettano a versar sangue! |
17 ου γαρ αδικως εκτεινεται δικτυα πτερωτοις | 17 Veramente senza frutto viene tesa la rete alla vista di ogni pennuto! |
18 αυτοι γαρ οι φονου μετεχοντες θησαυριζουσιν εαυτοις κακα η δε καταστροφη ανδρων παρανομων κακη | 18 Veramente al loro sangue essi tendono insidie, pongono reti alle loro proprie vite! |
19 αυται αι οδοι εισιν παντων των συντελουντων τα ανομα τη γαρ ασεβεια την εαυτων ψυχην αφαιρουνται | 19 Così sono i sentieri di chiunque ammassa rapina: essa prenderà la vita di coloro che la possiedono! |
20 σοφια εν εξοδοις υμνειται εν δε πλατειαις παρρησιαν αγει | 20 La sapienza nelle strade grida, nelle piazze fa sentir la sua voce; |
21 επ' ακρων δε τειχεων κηρυσσεται επι δε πυλαις δυναστων παρεδρευει επι δε πυλαις πολεως θαρρουσα λεγει | 21 all'incrocio delle vie affollate chiama, nei vani delle porte nella città ripete i suoi detti: |
22 οσον αν χρονον ακακοι εχωνται της δικαιοσυνης ουκ αισχυνθησονται οι δε αφρονες της υβρεως οντες επιθυμηται ασεβεις γενομενοι εμισησαν αισθησιν | 22 "Fino a quando, inesperti, amerete l'inesperienza? Gli insolenti si compiaceranno della loro insolenza e gli insipienti odieranno la scienza? |
23 και υπευθυνοι εγενοντο ελεγχοις ιδου προησομαι υμιν εμης πνοης ρησιν διδαξω δε υμας τον εμον λογον | 23 Volgetevi al mio rimprovero! Ecco, vi comunicherò i sentimenti del mio spirito, vi farò conoscere le mie parole! |
24 επειδη εκαλουν και ουχ υπηκουσατε και εξετεινον λογους και ου προσειχετε | 24 Poiché ho chiamato e voi avete rifiutato, ho steso la mia mano e nessuno ha fatto attenzione; |
25 αλλα ακυρους εποιειτε εμας βουλας τοις δε εμοις ελεγχοις ηπειθησατε | 25 avete trascurato tutti i miei consigli e non avete apprezzato il mio rimprovero: |
26 τοιγαρουν καγω τη υμετερα απωλεια επιγελασομαι καταχαρουμαι δε ηνικα αν ερχηται υμιν ολεθρος | 26 anch'io nella vostra sventura riderò, sorriderò quando arriverà ciò che temete, |
27 και ως αν αφικηται υμιν αφνω θορυβος η δε καταστροφη ομοιως καταιγιδι παρη και οταν ερχηται υμιν θλιψις και πολιορκια η οταν ερχηται υμιν ολεθρος | 27 quando, come una tempesta, viene ciò che temete, e la vostra sventura arriva come il vento, quando viene su di voi la prova e la tribolazione. |
28 εσται γαρ οταν επικαλεσησθε με εγω δε ουκ εισακουσομαι υμων ζητησουσιν με κακοι και ουχ ευρησουσιν | 28 Allora mi chiameranno, ma non risponderò, mi cercheranno, ma non mi troveranno. |
29 εμισησαν γαρ σοφιαν τον δε φοβον του κυριου ου προειλαντο | 29 Perché hanno odiato la sapienza e non hanno scelto il timor di Dio, |
30 ουδε ηθελον εμαις προσεχειν βουλαις εμυκτηριζον δε εμους ελεγχους | 30 non han voluto da me il consiglio, han disprezzato ogni mio rimprovero, |
31 τοιγαρουν εδονται της εαυτων οδου τους καρπους και της εαυτων ασεβειας πλησθησονται | 31 mangeranno il frutto delle loro azioni e dei loro propri consigli si sazieranno! |
32 ανθ' ων γαρ ηδικουν νηπιους φονευθησονται και εξετασμος ασεβεις ολει | 32 Veramente l'infedeltà perde gli ingenui e l'indolenza perde gli stolti. |
33 ο δε εμου ακουων κατασκηνωσει επ' ελπιδι και ησυχασει αφοβως απο παντος κακου | 33 Chi invece mi ascolta riposa sicuro, tranquillo, senza timore di sventura!". |