ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 1

LXX	NEW AMERICAN BIBLE
1 παροιμιαι σαλωμωντος υιου δαυιδ ος εβασιλευσεν εν ισραηλ	1 The Proverbs of Solomon, the son of David, king of Israel:
2 γνωναι σοφιαν και παιδειαν νοησαι τε λογους φρονησεως	2 That men may appreciate wisdom and discipline, may understand words of intelligence;
3 δεξασθαι τε στροφας λογων νοησαι τε δικαιοσυνην αληθη και κριμα κατευθυνειν	3 May receive training in wise conduct, in what is right, just and honest;
4 ινα δω ακακοις πανουργιαν παιδι δε νεω αισθησιν τε και εννοιαν	4 That resourcefulness may be imparted to the simple, to the young man knowledge and discretion.
5 τωνδε γαρ ακουσας σοφος σοφωτερος εσται ο δε νοημων κυβερνησιν κτησεται	5 A wise man by hearing them will advance in learning, an intelligent man will gain sound guidance,
6 νοησει τε παραβολην και σκοτεινον λογον ρησεις τε σοφων και αινιγματα	6 That he may comprehend proverb and parable, the words of the wise and their riddles.
7 αρχη σοφιας φοβος θεου συνεσις δε αγαθη πασι τοις ποιουσιν αυτην ευσεβεια δε εις θεον αρχη αισθησεως σοφιαν δε και παιδειαν ασεβεις εξουθενησουσιν	7 The fear of the LORD is the beginning of knowledge; wisdom and instruction fools despise.
8 ακουε υιε παιδειαν πατρος σου και μη απωση θεσμους μητρος σου	8 Hear, my son, your father's instruction, and reject not your mother's teaching;
9 στεφανον γαρ χαριτων δεξη ση κορυφη και κλοιον χρυσεον περι σω τραχηλω	9 A graceful diadem will they be for your head; a torque for your neck.
10 υιε μη σε πλανησωσιν ανδρες ασεβεις μηδε βουληθης εαν παρακαλεσωσι σε λεγοντες	10 My son, should sinners entice you,
11 ελθε μεθ' ημων κοινωνησον αιματος κρυψωμεν δε εις γην ανδρα δικαιον αδικως	11 and say, "Come along with us! Let us lie in wait for the honest man, let us, unprovoked, set a trap for the innocent;
12 καταπιωμεν δε αυτον ωσπερ αδης ζωντα και αρωμεν αυτου την μνημην εκ γης	12 Let us swallow them up, as the nether world does, alive, in the prime of life, like those who go down to the pit!
13 την κτησιν αυτου την πολυτελη καταλαβωμεθα πλησωμεν δε οικους ημετερους σκυλων	13 All kinds of precious wealth shall we gain, we shall fill our houses with booty;
14 τον δε σον κληρον βαλε εν ημιν κοινον δε βαλλαντιον κτησωμεθα παντες και μαρσιππιον εν γενηθητω ημιν	14 Cast in your lot with us, we shall all have one purse!"--
15 μη πορευθης εν οδω μετ' αυτων εκκλινον δε τον ποδα σου εκ των τριβων αυτων	15 My son, walk not in the way with them, hold back your foot from their path!
16 οι γαρ ποδες αυτων εις κακιαν τρεχουσιν και ταχινοι του εκχεαι αιμα	16 (For their feet run to evil, they hasten to shed blood.)
17 ου γαρ αδικως εκτεινεται δικτυα πτερωτοις	17 It is in vain that a net is spread before the eyes of any bird--
18 αυτοι γαρ οι φονου μετεχοντες θησαυριζουσιν εαυτοις κακα η δε καταστροφη ανδρων παρανομων κακη	18 These men lie in wait for their own blood, they set a trap for their own lives.
19 αυται αι οδοι εισιν παντων των συντελουντων τα ανομα τη γαρ ασεβεια την εαυτων ψυχην αφαιρουνται	19 This is the fate of everyone greedy of loot: unlawful gain takes away the life of him who acquires it.
20 σοφια εν εξοδοις υμνειται εν δε πλατειαις παρρησιαν αγει	20 Wisdom cries aloud in the street, in the open squares she raises her voice;
21 επ' ακρων δε τειχεων κηρυσσεται επι δε πυλαις δυναστων παρεδρευει επι δε πυλαις πολεως θαρρουσα λεγει	21 Down the crowded ways she calls out, at the city gates she utters her words:
22 οσον αν χρονον ακακοι εχωνται της δικαιοσυνης ουκ αισχυνθησονται οι δε αφρονες της υβρεως οντες επιθυμηται ασεβεις γενομενοι εμισησαν αισθησιν	22 "How long, you simple ones, will you love inanity,
23 και υπευθυνοι εγενοντο ελεγχοις ιδου προησομαι υμιν εμης πνοης ρησιν διδαξω δε υμας τον εμον λογον	23 how long will you turn away at my reproof? Lo! I will pour out to you my spirit, I will acquaint you with my words.
24 επειδη εκαλουν και ουχ υπηκουσατε και εξετεινον λογους και ου προσειχετε	24 "Because I called and you refused, I extended my hand and no one took notice;
25 αλλα ακυρους εποιειτε εμας βουλας τοις δε εμοις ελεγχοις ηπειθησατε	25 Because you disdained all my counsel, and my reproof you ignored--
26 τοιγαρουν καγω τη υμετερα απωλεια επιγελασομαι καταχαρουμαι δε ηνικα αν ερχηται υμιν ολεθρος	26 I, in my turn, will laugh at your doom; I will mock when terror overtakes you;
27 και ως αν αφικηται υμιν αφνω θορυβος η δε καταστροφη ομοιως καταιγιδι παρη και οταν ερχηται υμιν θλιψις και πολιορκια η οταν ερχηται υμιν ολεθρος	27 When terror comes upon you like a storm, and your doom approaches like a whirlwind; when distress and anguish befall you.
28 εσται γαρ οταν επικαλεσησθε με εγω δε ουκ εισακουσομαι υμων ζητησουσιν με κακοι και ουχ ευρησουσιν	28 "Then they call me, but I answer not; they seek me, but find me not;
29 εμισησαν γαρ σοφιαν τον δε φοβον του κυριου ου προειλαντο	29 Because they hated knowledge, and chose not the fear of the LORD;
30 ουδε ηθελον εμαις προσεχειν βουλαις εμυκτηριζον δε εμους ελεγχους	30 They ignored my counsel, they spurned all my reproof; And in their arrogance they preferred arrogance, and like fools they hated knowledge:
31 τοιγαρουν εδονται της εαυτων οδου τους καρπους και της εαυτων ασεβειας πλησθησονται	31 "Now they must eat the fruit of their own way, and with their own devices be glutted.
32 ανθ' ων γαρ ηδικουν νηπιους φονευθησονται και εξετασμος ασεβεις ολει	32 For the self-will of the simple kills them, the smugness of fools destroys them.
33 ο δε εμου ακουων κατασκηνωσει επ' ελπιδι και ησυχασει αφοβως απο παντος κακου	33 But he who obeys me dwells in security, in peace, without fear of harm."