Scrutatio

Lunedi, 20 maggio 2024 - San Bernardino da Siena ( Letture di oggi)

ΙΩΒ - Giobbe - Job 29

font
LXXVULGATA
1 ετι δε προσθεις ιωβ ειπεν τω προοιμιω1 Addidit quoque Job, assumens parabolam suam, et dixit :
2 τις αν με θειη κατα μηνα εμπροσθεν ημερων ων με ο θεος εφυλαξεν2 Quis mihi tribuat ut sim juxta menses pristinos,
secundum dies quibus Deus custodiebat me ?
3 ως οτε ηυγει ο λυχνος αυτου υπερ κεφαλης μου οτε τω φωτι αυτου επορευομην εν σκοτει3 Quando splendebat lucerna ejus super caput meum,
et ad lumen ejus ambulabam in tenebris :
4 οτε ημην επιβριθων οδοις οτε ο θεος επισκοπην εποιειτο του οικου μου4 sicut fui in diebus adolescentiæ meæ,
quando secreto Deus erat in tabernaculo meo :
5 οτε ημην υλωδης λιαν κυκλω δε μου οι παιδες5 quando erat Omnipotens mecum,
et in circuitu meo pueri mei :
6 οτε εχεοντο μου αι οδοι βουτυρω τα δε ορη μου εχεοντο γαλακτι6 quando lavabam pedes meos butyro,
et petra fundebat mihi rivos olei :
7 οτε εξεπορευομην ορθριος εν πολει εν δε πλατειαις ετιθετο μου ο διφρος7 quando procedebam ad portam civitatis,
et in platea parabant cathedram mihi.
8 ιδοντες με νεανισκοι εκρυβησαν πρεσβυται δε παντες εστησαν8 Videbant me juvenes, et abscondebantur :
et senes assurgentes stabant.
9 αδροι δε επαυσαντο λαλουντες δακτυλον επιθεντες επι στοματι9 Principes cessabant loqui,
et digitum superponebant ori suo.
10 οι δε ακουσαντες εμακαρισαν με και γλωσσα αυτων τω λαρυγγι αυτων εκολληθη10 Vocem suam cohibebant duces,
et lingua eorum gutturi suo adhærebat.
11 οτι ους ηκουσεν και εμακαρισεν με οφθαλμος δε ιδων με εξεκλινεν11 Auris audiens beatificabat me,
et oculus videns testimonium reddebat mihi :
12 διεσωσα γαρ πτωχον εκ χειρος δυναστου και ορφανω ω ουκ ην βοηθος εβοηθησα12 eo quod liberassem pauperem vociferantem,
et pupillum cui non esset adjutor.
13 ευλογια απολλυμενου επ' εμε ελθοι στομα δε χηρας με ευλογησεν13 Benedictio perituri super me veniebat,
et cor viduæ consolatus sum.
14 δικαιοσυνην δε ενεδεδυκειν ημφιασαμην δε κριμα ισα διπλοιδι14 Justitia indutus sum,
et vestivi me, sicut vestimento et diademate, judicio meo.
15 οφθαλμος ημην τυφλων πους δε χωλων15 Oculus fui cæco, et pes claudo.
16 εγω ημην πατηρ αδυνατων δικην δε ην ουκ ηδειν εξιχνιασα16 Pater eram pauperum,
et causam quam nesciebam diligentissime investigabam.
17 συνετριψα δε μυλας αδικων εκ δε μεσου των οδοντων αυτων αρπαγμα εξεσπασα17 Conterebam molas iniqui,
et de dentibus illius auferebam prædam.
18 ειπα δε η ηλικια μου γηρασει ωσπερ στελεχος φοινικος πολυν χρονον βιωσω18 Dicebamque : In nidulo meo moriar,
et sicut palma multiplicabo dies.
19 η ριζα μου διηνοικται επι υδατος και δροσος αυλισθησεται εν τω θερισμω μου19 Radix mea aperta est secus aquas,
et ros morabitur in messione mea.
20 η δοξα μου καινη μετ' εμου και το τοξον μου εν χειρι αυτου πορευσεται20 Gloria mea semper innovabitur,
et arcus meus in manu mea instaurabitur.
21 εμου ακουσαντες προσεσχον εσιωπησαν δε επι τη εμη βουλη21 Qui me audiebant, expectabant sententiam,
et intenti tacebant ad consilium meum.
22 επι δε τω εμω ρηματι ου προσεθεντο περιχαρεις δε εγινοντο οποταν αυτοις ελαλουν22 Verbis meis addere nihil audebant,
et super illos stillabat eloquium meum.
23 ωσπερ γη διψωσα προσδεχομενη τον υετον ουτως ουτοι την εμην λαλιαν23 Expectabant me sicut pluviam,
et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum.
24 εαν γελασω προς αυτους ου μη πιστευσωσιν και φως του προσωπου μου ουκ απεπιπτεν24 Siquando ridebam ad eos, non credebant :
et lux vultus mei non cadebat in terram.
25 εξελεξαμην οδον αυτων και εκαθισα αρχων και κατεσκηνουν ωσει βασιλευς εν μονοζωνοις ον τροπον παθεινους παρακαλων25 Si voluissem ire ad eos, sedebam primus :
cumque sederem quasi rex, circumstante exercitu,
eram tamen mœrentium consolator.