ΙΩΒ - Giobbe - Job 29

LXX	SMITH VAN DYKE
1 ετι δε προσθεις ιωβ ειπεν τω προοιμιω	1 وعاد ايوب ينطق بمثله فقال
2 τις αν με θειη κατα μηνα εμπροσθεν ημερων ων με ο θεος εφυλαξεν	2 يا ليتني كما في الشهور السالفة وكالايام التي حفظني الله فيها
3 ως οτε ηυγει ο λυχνος αυτου υπερ κεφαλης μου οτε τω φωτι αυτου επορευομην εν σκοτει	3 حين اضاء سراجه على راسي وبنوره سلكت الظلمة.
4 οτε ημην επιβριθων οδοις οτε ο θεος επισκοπην εποιειτο του οικου μου	4 كما كنت في ايام خريفي ورضا الله على خيمتي
5 οτε ημην υλωδης λιαν κυκλω δε μου οι παιδες	5 والقدير بعد معي وحولي غلماني
6 οτε εχεοντο μου αι οδοι βουτυρω τα δε ορη μου εχεοντο γαλακτι	6 اذ غسلت خطواتي باللبن والصخر سكب لي جداول زيت
7 οτε εξεπορευομην ορθριος εν πολει εν δε πλατειαις ετιθετο μου ο διφρος	7 حين كنت اخرج الى الباب في القرية واهيّئ في الساحة مجلسي.
8 ιδοντες με νεανισκοι εκρυβησαν πρεσβυται δε παντες εστησαν	8 رآني الغلمان فاختبأوا والاشياخ قاموا ووقفوا.
9 αδροι δε επαυσαντο λαλουντες δακτυλον επιθεντες επι στοματι	9 العظماء امسكوا عن الكلام ووضعوا ايديهم على افواههم.
10 οι δε ακουσαντες εμακαρισαν με και γλωσσα αυτων τω λαρυγγι αυτων εκολληθη	10 صوت الشرفاء اختفى ولصقت ألسنتهم باحناكهم.
11 οτι ους ηκουσεν και εμακαρισεν με οφθαλμος δε ιδων με εξεκλινεν	11 لان الاذن سمعت فطوّبتني والعين رأت فشهدت لي.
12 διεσωσα γαρ πτωχον εκ χειρος δυναστου και ορφανω ω ουκ ην βοηθος εβοηθησα	12 لاني انقذت المسكين المستغيث واليتيم ولا معين له.
13 ευλογια απολλυμενου επ' εμε ελθοι στομα δε χηρας με ευλογησεν	13 بركة الهالك حلت عليّ وجعلت قلب الارملة يسرّ.
14 δικαιοσυνην δε ενεδεδυκειν ημφιασαμην δε κριμα ισα διπλοιδι	14 لبست البر فكساني. كجبّة وعمامة كان عدلي.
15 οφθαλμος ημην τυφλων πους δε χωλων	15 كنت عيونا للعمي وارجلا للعرج.
16 εγω ημην πατηρ αδυνατων δικην δε ην ουκ ηδειν εξιχνιασα	16 اب انا للفقراء ودعوى لم اعرفها فحصت عنها.
17 συνετριψα δε μυλας αδικων εκ δε μεσου των οδοντων αυτων αρπαγμα εξεσπασα	17 هشمت اضراس الظالم ومن بين اسنانه خطفت الفريسة.
18 ειπα δε η ηλικια μου γηρασει ωσπερ στελεχος φοινικος πολυν χρονον βιωσω	18 فقلت اني في وكري اسلم الروح ومثل السمندل اكثر اياما.
19 η ριζα μου διηνοικται επι υδατος και δροσος αυλισθησεται εν τω θερισμω μου	19 أصلي كان منبسطا الى المياه والطل بات على اغصاني.
20 η δοξα μου καινη μετ' εμου και το τοξον μου εν χειρι αυτου πορευσεται	20 كرامتي بقيت حديثة عندي وقوسي تجددت في يدي.
21 εμου ακουσαντες προσεσχον εσιωπησαν δε επι τη εμη βουλη	21 لي سمعوا وانتظروا ونصتوا عند مشورتي.
22 επι δε τω εμω ρηματι ου προσεθεντο περιχαρεις δε εγινοντο οποταν αυτοις ελαλουν	22 بعد كلامي لم يثنّوا وقولي قطر عليهم.
23 ωσπερ γη διψωσα προσδεχομενη τον υετον ουτως ουτοι την εμην λαλιαν	23 وانتظروني مثل المطر وفغروا افواههم كما للمطر المتأخر.
24 εαν γελασω προς αυτους ου μη πιστευσωσιν και φως του προσωπου μου ουκ απεπιπτεν	24 ان ضحكت عليم لم يصدقوا ونور وجهي لم يعبسوا.
25 εξελεξαμην οδον αυτων και εκαθισα αρχων και κατεσκηνουν ωσει βασιλευς εν μονοζωνοις ον τροπον παθεινους παρακαλων	25 كنت اختار طريقهم واجلس راسا واسكن كملك في جيش كمن يعزي النائحين