1 Figliuol mio, non dimenticare il mio insegnamento; E il cuor tuo guardi i miei comandamenti; | 1 υιε εμων νομιμων μη επιλανθανου τα δε ρηματα μου τηρειτω ση καρδια |
2 Perchè ti aggiungeranno lunghezza di giorni, Ed anni di vita, e prosperità. | 2 μηκος γαρ βιου και ετη ζωης και ειρηνην προσθησουσιν σοι |
3 Benignità e verità non ti abbandoneranno; Legateli in su la gola, scrivili in su la tavola del tuo cuore; | 3 ελεημοσυναι και πιστεις μη εκλιπετωσαν σε αφαψαι δε αυτας επι σω τραχηλω και ευρησεις χαριν |
4 E tu troverai grazia e buon senno Appo Iddio, ed appo gli uomini. | 4 και προνοου καλα ενωπιον κυριου και ανθρωπων |
5 Confidati nel Signore con tutto il tuo cuore; E non appoggiarti in su la tua prudenza. | 5 ισθι πεποιθως εν ολη καρδια επι θεω επι δε ση σοφια μη επαιρου |
6 Riconoscilo in tutte le tue vie, Ed egli addirizzerà i tuoi sentieri | 6 εν πασαις οδοις σου γνωριζε αυτην ινα ορθοτομη τας οδους σου ο δε πους σου ου μη προσκοπτη |
7 Non reputarti savio appo te stesso; Temi il Signore, e ritratti dal male. | 7 μη ισθι φρονιμος παρα σεαυτω φοβου δε τον θεον και εκκλινε απο παντος κακου |
8 Ciò sarà una medicina al tuo bellico, Ed un inaffiamento alle tue ossa. | 8 τοτε ιασις εσται τω σωματι σου και επιμελεια τοις οστεοις σου |
9 Onora il Signore con le tue facoltà, E con le primizie d’ogni tua rendita; | 9 τιμα τον κυριον απο σων δικαιων πονων και απαρχου αυτω απο σων καρπων δικαιοσυνης |
10 Ed i tuoi granai saran ripieni di beni in ogni abbondanza, E le tue tigne traboccheranno di mosto. | 10 ινα πιμπληται τα ταμιεια σου πλησμονης σιτου οινω δε αι ληνοι σου εκβλυζωσιν |
11 Figliuol mio, non disdegnar la correzione del Signore; E non ti rincresca il suo gastigamento; | 11 υιε μη ολιγωρει παιδειας κυριου μηδε εκλυου υπ' αυτου ελεγχομενος |
12 Perciocchè il Signore gastiga chi egli ama; Anzi come un padre il figliuolo ch’egli gradisce | 12 ον γαρ αγαπα κυριος παιδευει μαστιγοι δε παντα υιον ον παραδεχεται |
13 Beato l’uomo che ha trovata sapienza, E l’uomo che ha ottenuto intendimento. | 13 μακαριος ανθρωπος ος ευρεν σοφιαν και θνητος ος ειδεν φρονησιν |
14 Perciocchè il traffico di essa è migliore che il traffico dell’argento, E la sua rendita è migliore che l’oro. | 14 κρειττον γαρ αυτην εμπορευεσθαι η χρυσιου και αργυριου θησαυρους |
15 Ella è più preziosa che le perle; E tutto ciò che tu hai di più caro non la pareggia. | 15 τιμιωτερα δε εστιν λιθων πολυτελων ουκ αντιταξεται αυτη ουδεν πονηρον ευγνωστος εστιν πασιν τοις εγγιζουσιν αυτη παν δε τιμιον ουκ αξιον αυτης εστιν |
16 Lunghezza di giorni è alla sua destra; Ricchezza e gloria alla sua sinistra. | 16 μηκος γαρ βιου και ετη ζωης εν τη δεξια αυτης εν δε τη αριστερα αυτης πλουτος και δοξα [16α] εκ του στοματος αυτης εκπορευεται δικαιοσυνη νομον δε και ελεον επι γλωσσης φορει |
17 Le sue vie son vie dilettevoli, E tutti i suoi sentieri sono pace. | 17 αι οδοι αυτης οδοι καλαι και παντες οι τριβοι αυτης εν ειρηνη |
18 Ella è un albero di vita a quelli che si appigliano ad essa; E beati coloro che la ritengono. | 18 ξυλον ζωης εστι πασι τοις αντεχομενοις αυτης και τοις επερειδομενοις επ' αυτην ως επι κυριον ασφαλης |
19 Il Signore ha fondata la terra con sapienza; Egli ha stabiliti i cieli con intendimento. | 19 ο θεος τη σοφια εθεμελιωσεν την γην ητοιμασεν δε ουρανους εν φρονησει |
20 Per lo suo conoscimento gli abissi furono fessi, E l’aria stilla la rugiada | 20 εν αισθησει αβυσσοι ερραγησαν νεφη δε ερρυησαν δροσους |
21 Figliuol mio, non dipartansi giammai queste cose dagli occhi tuoi; Guarda la ragione e l’avvedimento; | 21 υιε μη παραρρυης τηρησον δε εμην βουλην και εννοιαν |
22 E quelle saranno vita all’anima tua, E grazia alla tua gola. | 22 ινα ζηση η ψυχη σου και χαρις η περι σω τραχηλω [22α] εσται δε ιασις ταις σαρξι σου και επιμελεια τοις σοις οστεοις |
23 Allora camminerai sicuramente per la tua via, Ed il tuo piè non incapperà. | 23 ινα πορευη πεποιθως εν ειρηνη πασας τας οδους σου ο δε πους σου ου μη προσκοψη |
24 Quando tu giacerai, non avrai spavento; E quando tu ti riposerai, il tuo sonno sarà dolce. | 24 εαν γαρ καθη αφοβος εση εαν δε καθευδης ηδεως υπνωσεις |
25 Tu non temerai di subito spavento, Nè della ruina degli empi, quando ella avverrà. | 25 και ου φοβηθηση πτοησιν επελθουσαν ουδε ορμας ασεβων επερχομενας |
26 Perciocchè il Signore sarà al tuo fianco, E guarderà il tuo piè, che non sia preso | 26 ο γαρ κυριος εσται επι πασων οδων σου και ερεισει σον ποδα ινα μη σαλευθης |
27 Non negare il bene a quelli a cui è dovuto, Quando è in tuo potere di farlo. | 27 μη αποσχη ευ ποιειν ενδεη ηνικα αν εχη η χειρ σου βοηθειν |
28 Non dire al tuo prossimo: Va’, e torna, E domani te lo darò, se tu l’hai appo te. | 28 μη ειπης επανελθων επανηκε και αυριον δωσω δυνατου σου οντος ευ ποιειν ου γαρ οιδας τι τεξεται η επιουσα |
29 Non macchinare alcun male contro al tuo prossimo Che abita in sicurtà teco. | 29 μη τεκτηνη επι σον φιλον κακα παροικουντα και πεποιθοτα επι σοι |
30 Non litigar con alcuno senza cagione, S’egli non ti ha fatto alcun torto. | 30 μη φιλεχθρησης προς ανθρωπον ματην μη τι εις σε εργασηται κακον |
31 Non portare invidia all’uomo violento, E non eleggere alcuna delle sue vie. | 31 μη κτηση κακων ανδρων ονειδη μηδε ζηλωσης τας οδους αυτων |
32 Perciocchè l’uomo perverso è cosa abbominevole al Signore; Ma egli comunica il suo consiglio con gli uomini diritti. | 32 ακαθαρτος γαρ εναντι κυριου πας παρανομος εν δε δικαιοις ου συνεδριαζει |
33 La maledizione del Signore è nella casa dell’empio; Ma egli benedirà la stanza de’ giusti. | 33 καταρα θεου εν οικοις ασεβων επαυλεις δε δικαιων ευλογουνται |
34 Se egli schernisce gli schernitori, Dà altresì grazia agli umili. | 34 κυριος υπερηφανοις αντιτασσεται ταπεινοις δε διδωσιν χαριν |
35 I savi possederanno la gloria; Ma gli stolti se ne portano ignominia | 35 δοξαν σοφοι κληρονομησουσιν οι δε ασεβεις υψωσαν ατιμιαν |