Ewangelia wg św. Mateusza 22

Biblia Tysiąclecia	BIBBIA RICCIOTTI
1 A Jezus znowu w przypowieściach mówił do nich:	1 - Gesù, continuando il discorso, parlò di nuovo in parabole e disse:
2 Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi.	2 «Il regno de' cieli è simile a un re che fece le nozze del suo figliuolo;
3 Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść.	3 e mandò i suoi servi a chiamar gl'invitati, i quali non vollero venire.
4 Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę: woły i tuczne zwierzęta pobite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę!	4 Mandò altri servi a dire: - Ecco ho preparato il mio convito, i miei buoi e gli animali ingrassati sono ammazzati e tutto è all'ordine; venite alle nozze. -
5 Lecz oni zlekceważyli to i poszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa,	5 Ma quelli, non curandosene se ne andarono, chi alla sua villa e chi al suo traffico;
6 a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy [ich], pozabijali.	6 altri anzi, presi i servi, li oltraggiarono e uccisero.
7 Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić.	7 Il re, udito ciò, si adirò e mandò le sue truppe a sterminare quegli omicidii e a bruciare la loro città.
8 Wtedy rzekł swoim sługom: Uczta wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni.	8 Allora disse a' suoi servi: - Le nozze son pronte, ma gl'invitati non ne furono degni.
9 Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie.	9 Andate sui crocicchi delle strade e quanti trovate, chiamateli alle nozze. -
10 Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala zapełniła się biesiadnikami.	10 Quei servi, usciti per le strade, radunarono quanti trovarono, cattivi e buoni, e la sala delle nozze fu piena di convitati.
11 Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka, nie ubranego w strój weselny.	11 Il re entrò per vedere quelli che erano a tavola e, avendo notato un uomo che non era in abito da nozze,
12 Rzekł do niego: Przyjacielu, jakże tu wszedłeś nie mając stroju weselnego? Lecz on oniemiał.	12 gli osservò: - Amico, come sei entrato qui senza l'abito da nozze? - Quegli restò senza parola.
13 Wtedy król rzekł sługom: Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.	13 Allora il re disse ai servi: - Legategli le mani e i piedi e gettatelo fuori nel buio; ivi sarà il pianto e lo stridor di denti. -
14 Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych.	14 Perchè molti sono i chiamati, ma pochi gli eletti».
15 Wtedy faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Go w mowie.	15 Allora i Farisei si ritirarono e tennero consiglio per coglierlo in parole.
16 Posłali więc do Niego swych uczniów razem ze zwolennikami Heroda, aby Mu powiedzieli: Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką.	16 Gli mandarono i loro discepoli con degli Erodiani per dirgli: «Maestro, sappiamo che sei veritiero e insegni la via di Dio conforme alla verità e non guardi in faccia a nessuno, perchè non badi all'apparenza degli uomini;
17 Powiedz nam więc, jak Ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek Cezarowi, czy nie?	17 dicci dunque ciò che ti pare: è lecito o no pagare il tributo a Cesare?».
18 Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: Czemu Mnie wystawiacie na próbę, obłudnicy?	18 Gesù, capita la loro malizia, disse: «Perchè mi tentate, o ipocriti?
19 Pokażcie Mi monetę podatkową! Przynieśli Mu denara.	19 Mostratemi la moneta del tributo». Essi gli presentarono un denaro.
20 On ich zapytał: Czyj jest ten obraz i napis?	20 Ed egli chiese loro: «Di chi è quest'immagine e l'iscrizione?».
21 Odpowiedzieli: Cezara. Wówczas rzekł do nich: Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga.	21 Gli risposero: «Di Cesare». Soggiunse allora Gesù: «Rendete dunque a Cesare quello che è di Cesare, e a Dio quello che è di Dio».
22 Gdy to usłyszeli, zmieszali się i zostawiwszy Go, odeszli.	22 Ed essi, udita questa risposta, stupirono e, lasciatolo, se n'andarono via.
23 W owym dniu przyszli do Niego saduceusze, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i zagadnęli go	23 In quello stesso giorno vennero a lui i Sadducei, i quali negano che vi sia la resurrezione e lo interrogarono dicendo:
24 w ten sposób: Nauczycielu, Mojżesz powiedział: Jeśli kto umrze bezdzietnie, niech jego brat weźmie wdowę po nim i wzbudzi potomstwo swemu bratu.	24 «Maestro, Mosè disse: - Se uno muore senza figli, suo fratello sposi la moglie di lui e susciti prole a suo fratello. -
25 Otóż było u nas siedmiu braci. Pierwszy ożenił się i umarł, a ponieważ nie miał potomstwa, zostawił swoją żonę bratu.	25 Ora c'erano tra noi sette fratelli; il primo prese moglie e morì e, non avendo prole, lasciò la moglie al fratello.
26 Tak samo drugi i trzeci - aż do siódmego.	26 Lo stesso fece il secondo e poi il terzo, fino al settimo.
27 W końcu po wszystkich umarła ta kobieta.	27 Ultima fra tutti, morì anche la donna.
28 Do którego więc z tych siedmiu należeć będzie przy zmartwychwstaniu? Bo wszyscy ją mieli [ za żonę ].	28 Nella resurrezione adunque di quale dei sette sarà moglie, poichè tutti l'ebbero?».
29 Jezus im odpowiedział: Jesteście w błędzie, nie znając Pisma ani mocy Bożej.	29 Gesù rispose loro: «Voi v'ingannate, perchè non capite nè le Scritture, nè la potenza di Dio.
30 Przy zmartwychwstaniu bowiem nie będą się ani żenić, ani za mąż wychodzić, lecz będą jak aniołowie Boży w niebie.	30 Infatti alla resurrezione nè si ammoglieranno nè si mariteranno, ma saranno come angeli di Dio in cielo.
31 A co do zmartwychwstania umarłych, nie czytaliście, co wam Bóg powiedział w słowach:	31 Quanto poi alla resurrezione dei morti non avete letto quel che vi fu detto da Dio:
32 Ja jestem Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba? Bóg nie jest [Bogiem] umarłych, lecz żywych.	32 "Io sono il Dio d'Abramo, il Dio di Isacco e il Dio di Giacobbe"? Non è il Dio dei morti, ma dei vivi».
33 A tłumy, słysząc to, zdumiewały się nad Jego nauką.	33 Il popolo, udendo ciò, si meravigliava per la sua dottrina.
34 Gdy faryzeusze dowiedzieli się, że zamknął usta saduceuszom, zebrali się razem,	34 I Farisei, udito che Gesù aveva ridotto al silenzio i Sadducei, si raccolsero insieme,
35 a jeden z nich, uczony w Prawie, zapytał , wystawiając Go na próbę:	35 e un d'essi, dottore della legge, gli domandò per tentarlo:
36 Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?	36 «Maestro, qual è il più gran comandamento della legge?».
37 On mu odpowiedział: Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem.	37 Gesù gli rispose: «" Ama il Signore Dio tuo con tutto il tuo cuore, con tutta la tua anima e con tutta la tua mente ".
38 To jest największe i pierwsze przykazanie.	38 Questo è il più grande e il primo comandamento.
39 Drugie podobne jest do niego: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego.	39 Il secondo poi è simile a questo: " Amerai il tuo prossimo come te stesso ".
40 Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy.	40 Su questi due comandamenti si fondano tutta la legge e i Profeti».
41 Gdy faryzeusze byli zebrani, Jezus zadał im takie pytanie:	41 Ed essendosi radunati i Farisei, Gesù li interrogò
42 Co sądzicie o Mesjaszu? Czyim jest synem? Odpowiedzieli Mu: Dawida.	42 dicendo: «Che vi pare del Cristo? E di chi è figlio?». «Di David», gli risposero.
43 Wtedy rzekł do nich: Jakżeż więc Dawid natchniony przez Ducha może nazywać Go Panem, gdy mówi:	43 Domandò loro: «Come dunque David in ispirito lo chiama Signore, dicendo:
44 Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej, aż położę Twoich nieprzyjaciół pod stopy Twoje.	44 - Il Signore ha detto al mio Signore: " Siedi alla mia destra, finchè io abbia posto i tuoi nemici sotto i tuoi piedi " -?
45 Jeśli więc Dawid nazywa Go Panem, to jak może być [tylko] jego synem?	45 Se dunque David lo chiama Signore, come può essere suo figlio?».
46 I żaden z nich nie mógł Mu odpowiedzieć. Nikt też od owego dnia nie odważył się więcej Go pytać.	46 E nessuno sapeva risponder nulla; nè da quel giorno nessuno più osò interrogarlo.