Hebraeos 1

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Multifariam, multisque modis olim Deus loquens patribus in prophetis :	1 Ο Θεος, αφου ελαλησε το παλαι προς τους πατερας ημων δια των προφητων πολλακις και πολυτροπως,
2 novissime, diebus istis locutus est nobis in Filio, quem constituit hæredem universorum, per quem fecit et sæcula :	2 εν ταις εσχαταις ταυταις ημεραις ελαλησε προς ημας δια του Υιου, τον οποιον εθεσε κληρονομον παντων, δι' ου εκαμε και τους αιωνας?
3 qui cum sit splendor gloriæ, et figura substantiæ ejus, portansque omnia verbo virtutis suæ, purgationem peccatorum faciens, sedet ad dexteram majestatis in excelsis :	3 οστις ων απαυγασμα της δοξης και χαρακτηρ της υποστασεως αυτου, και βασταζων τα παντα με τον λογον της δυναμεως αυτου, αφου δι' εαυτου εκαμε καθαρισμον των αμαρτιων ημων, εκαθησεν εν δεξια της μεγαλωσυνης εν υψηλοις,
4 tanto melior angelis effectus, quanto differentius præ illis nomen hæreditavit.	4 τοσουτον ανωτερος των αγγελων γενομενος, οσον εξοχωτερον υπερ αυτους ονομα εκληρονομησε.
5 Cui enim dixit aliquando angelorum : Filius meus es tu, ego hodie genui te ? Et rursum : Ego ero illi in patrem, et ipse erit mihi in filium ?	5 Διοτι προς τινα των αγγελων ειπε ποτε? Υιος μου εισαι συ, Εγω σημερον σε εγεννησα; και παλιν? Εγω θελω εισθαι εις αυτον Πατηρ, και αυτος θελει εισθαι εις εμε Υιος;
6 Et cum iterum introducit primogenitum in orbem terræ, dicit : Et adorent eum omnes angeli Dei.	6 Οταν δε παλιν εισαγαγη τον πρωτοτοκον εις την οικουμενην, λεγει? Και ας προσκυνησωσιν εις αυτον παντες οι αγγελοι του Θεου.
7 Et ad angelos quidem dicit : Qui facit angelos suos spiritus, et ministros suos flammam ignis.	7 Και περι μεν των αγγελων λεγει? Ο ποιων τους αγγελους αυτου πνευματα, και τους λειτουργους αυτου πυρος φλογα?
8 Ad Filium autem : Thronus tuus Deus in sæculum sæculi : virga æquitatis, virga regni tui.	8 περι δε του Υιου? Ο θρονος σου, ω Θεε, ειναι εις τον αιωνα του αιωνος? σκηπτρον ευθυτητος ειναι το σκηπτρον της βασιλειας σου.
9 Dilexisti justitiam, et odisti iniquitatem : propterea unxit te Deus, Deus tuus, oleo exultationis præ participibus tuis.	9 Ηγαπησας δικαιοσυνην και εμισησας ανομιαν? δια τουτο εχρισε σε, ο Θεος, ο Θεος σου, ελαιον αγαλλιασεως υπερ τους μετοχους σου?
10 Et : Tu in principio, Domine, terram fundasti : et opera manuum tuarum sunt cæli.	10 και? Συ κατ' αρχας, Κυριε, την γην εθεμελιωσας, και εργα των χειρων σου ειναι οι ουρανοι?
11 Ipsi peribunt, tu autem permanebis, et omnes ut vestimentum veterascent :	11 αυτοι θελουσιν απολεσθη, συ δε διαμενεις? και παντες ως ιματιον θελουσι παλαιωθη,
12 et velut amictum mutabis eos, et mutabuntur : tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.	12 και ως περιενδυμα θελεις τυλιξει αυτους, και θελουσιν αλλαχθη? Συ ομως εισαι ο αυτος, και τα ετη σου δεν θελουσιν εκλειψει.
13 Ad quem autem angelorum dixit aliquando : Sede a dextris meis, quoadusque ponam inimicos tuos scabellum pedum tuorum ?	13 Προς τινα δε των αγγελων ειπε ποτε? Καθου εκ δεξιων μου, εωσου θεσω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου;
14 Nonne omnes sunt administratorii spiritus, in ministerium missi propter eos, qui hæreditatem capient salutis ?	14 Δεν ειναι παντες λειτουργικα πνευματα εις υπηρεσιαν αποστελλομενα δια τους μελλοντας να κληρονομησωσι σωτηριαν;