Lucas 18
123456789101112131415161718192021222324
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
VULGATA | BIBBIA TINTORI |
---|---|
1 Dicebat autem et parabolam ad illos, quoniam oportet semper orare et non deficere, | 1 Propose loro anche una parabola intorno al dovere di pregare sempre senza mai stancarsi, dicendo: |
2 dicens : Judex quidam erat in quadam civitate, qui Deum non timebat, et hominem non reverebatur. | 2 C'era in una citià un giudice che non temeva Dio, nè aveva rispetto ad alcuno. |
3 Vidua autem quædam erat in civitate illa, et veniebat ad eum, dicens : Vindica me de adversario meo. | 3 E c'era in quella una vedova che andava da lui a dirgli: Rendimi giustizia del mio avversario. |
4 Et nolebat per multum tempus. Post hæc autem dixit intra se : Etsi Deum non timeo, nec hominem revereor : | 4 E per molto tempo non volle, ma poi disse tra sè: Quantunque io non tema Dio, nè abbia riguardo agli uomini, |
5 tamen quia molesta est mihi hæc vidua, vindicabo illam, ne in novissimo veniens sugillet me. | 5 pure, siccome questa vedova mi dà molestia, le farò giustizia, chè non venga finalmente a rompermi il capo. |
6 Ait autem Dominus : Audite quid judex iniquitatis dicit : | 6 Ascoltate, proseguì il Signore, quel che dice il giudice iniquo: |
7 Deus autem non faciet vindictam electorum suorum clamantium ad se die ac nocte, et patientiam habebit in illis ? | 7 Dio non farà giustizia ai suoi eletti che giorno e notte lo invocano, e sarà lento con essi? |
8 Dico vobis quia cito faciet vindictam illorum. Verumtamen Filius hominis veniens, putas, inveniet fidem in terra ? | 8 Vi assicuro che presto renderà loro giustizia. Ma quando il Figlio dell'uomo verrà, credete che trovi della fede sulla terra? |
9 Dixit autem et ad quosdam qui in se confidebant tamquam justi, et aspernabantur ceteros, parabolam istam : | 9 Disse pure questa parabola, per certuni, i quali confidavano in se stessi, come giusti e deprezzavano gli altri: |
10 Duo homines ascenderunt in templum ut orarent : unus pharisæus et alter publicanus. | 10 Due uomini ascesero al tempio a pregare; uno era Fariseo, l'altro pubblicano. |
11 Pharisæus stans, hæc apud se orabat : Deus, gratias ago tibi, quia non sum sicut ceteri hominum : raptores, injusti, adulteri, velut etiam hic publicanus : | 11 Il Fariseo, stando in piedi, così dentro di sè pregava: O Dio, ti ringrazio di non essere io come gli altri: rapaci, ingiusti, adulteri, come anche questo pubblicano. |
12 jejuno bis in sabbato, decimas do omnium quæ possideo. | 12 Io digiuno due volte la settimana, pago le decime di quanto possiedo. |
13 Et publicanus a longe stans, nolebat nec oculos ad cælum levare : sed percutiebat pectus suum, dicens : Deus propitius esto mihi peccatori. | 13 Il pubblicano invece, stando da lungi, non ardiva nemmeno alzare gli occhi al cielo; ma si batteva il petto, dicendo: O Dio, abbi pietà di me peccatore. |
14 Dico vobis, descendit hic justificatus in domum suam ab illo : quia omnis qui se exaltat, humiliabitur, et qui se humiliat, exaltabitur. | 14 Vì assicuro che questi tornò a casa sua giustificato, a differenza dell'altro; perchè chi si esalta sarà umiliato, e chi si umilia sarà esaltato. |
15 Afferebant autem ad illum et infantes, ut eos tangeret. Quod cum viderent discipuli, increpabant illos. | 15 E gli presentavano anche dei bambini, perchè li toccasse; il che vedendo i discepoli, li sgridavano. |
16 Jesus autem convocans illos, dixit : Sinite pueros venire ad me, et nolite vetare eos : talium est enim regnum Dei. | 16 Ma Gesù, chiamatili a sè, disse: Lasciate che i fanciulli vengano a me, e non l'impedite; chè di essi è il regno di Dio. |
17 Amen dico vobis, quicumque non acceperit regnum Dei sicut puer, non intrabit in illud. | 17 In verità vi dico: chi non accoglie il regno di Dio come un fanciullo, non c'entrerà. |
18 Et interrogavit eum quidam princeps, dicens : Magister bone, quid faciens vitam æternam possidebo ? | 18 E uno dei capi gii chiese: Maestro buono, che dovrò fare per ottenere la vita eterna? |
19 Dixit autem ei Jesus : Quid me dicis bonum ? nemo bonus nisi solus Deus. | 19 E Gesù gli rispose: Perchè mi chiami buono? Nessuno è buono, fuorché Dio solo. |
20 Mandata nosti : non occides ; non mœchaberis ; non furtum facies ; non falsum testimonium dices ; honora patrem tuum et matrem. | 20 Tu sai i comandamenti: Non ammazzare; non commettere adulterio; non rubare; non attestare il falso; onora tuo padre e la madre. |
21 Qui ait : Hæc omnia custodivi a juventute mea. | 21 E l'altro rispose: Tutto questo l'ho osservato fin dalla mia giovinezza. |
22 Quo audito, Jesus ait ei : Adhuc unum tibi deest : omnia quæcumque habes vende, et da pauperibus, et habebis thesaurum in cælo : et veni, sequere me. | 22 E Gesù, udito questo, gli disse: Ti manca ancora una cosa: vendi quanto possiedi e dallo ai poveri, ed avrai un tesoro in cielo, quindi vieni e seguimi. |
23 His ille auditis, contristatus est : quia dives erat valde. | 23 Ma quello, udite tali cose, ne fu rattristato, perchè era molto ricco. |
24 Videns autem Jesus illum tristem factum, dixit : Quam difficile, qui pecunias habent, in regnum Dei intrabunt ! | 24 E Gesù, vedendolo così triste, disse: Quanto difficilmente chi ha ricchezze entrerà nel regno di Dio! |
25 facilius est enim camelum per foramen acus transire quam divitem intrare in regnum Dei. | 25 Certamente è più facile che un cammello passi per una cruna d'ago che un ricco entri nel regno di Dio. |
26 Et dixerunt qui audiebant : Et quis potest salvus fieri ? | 26 E quelli che ascoltavano dissero: E chi può salvarsi? |
27 Ait illis : Quæ impossibilia sunt apud homines, possibilia sunt apud Deum. | 27 Rispose loro: Ciò che è impossibile agli uomini è possibile a Dio. |
28 Ait autem Petrus : Ecce nos dimisimus omnia et secuti sumus te. | 28 E Pietro disse: Ecco, noi abbiamo lasciato ogni cosa per seguirti. |
29 Qui dixit eis : Amen dico vobis, nemo est qui reliquit domum, aut parentes, aut fratres, aut uxorem, aut filios propter regnum Dei, | 29 Ed egli rispose loro: Vi dico in verità che nessuno ha lasciato la casa, o genitori, o fratelli, o moglie, o figlioli per il regno di Dio, |
30 et non recipiat multo plura in hoc tempore, et in sæculo venturo vitam æternam. | 30 senza ricevere molto più in questo tempo e la vita eterna nel secolo futuro. |
31 Assumpsit autem Jesus duodecim, et ait illis : Ecce ascendimus Jerosolymam, et consummabuntur omnia quæ scripta sunt per prophetas de Filio hominis : | 31 E Gesù, presi in disparte i dodici, disse loro: Ecco, noi ascendiamo a Gerusalemme e si adempiranno tutte le cose predette dai profeti riguardo al Figlio dell'uomo; |
32 tradetur enim gentibus, et illudetur, et flagellabitur, et conspuetur : | 32 egli sarà dato nelle mani dei gentili, sarà schernito e flagellato e coperto di sputi. |
33 et postquam flagellaverint, occident eum, et tertia die resurget. | 33 E dopo averlo flagellato, lo uccideranno; ma risorgerà il terzo giorno. |
34 Et ipsi nihil horum intellexerunt, et erat verbum istud absconditum ab eis, et non intelligebant quæ dicebantur. | 34 E quelli nulla compresero di tutte quelle cose, ed il senso di esse era loro nascosto e non afferravano quanto veniva loro detto. |
35 Factum est autem, cum appropinquaret Jericho, cæcus quidam sedebat secus viam, mendicans. | 35 Or avvenne, che mentre egli si avvicinava a Gerico, un cieco stava seduto lungo la strada a mendicare; |
36 Et cum audiret turbam prætereuntem, interrogabat quid hoc esset. | 36 e sentendo passare la folla, domandò che cosa mai fosse. |
37 Dixerunt autem ei quod Jesus Nazarenus transiret. | 37 Gli dissero che passava Gesù Nazareno. |
38 Et clamavit, dicens : Jesu, fili David, miserere mei. | 38 Allora egli gridò: Gesù Figlio di David, abbi pietà di me. |
39 Et qui præibant, increpabant eum ut taceret. Ipse vero multo magis clamabat : Fili David, miserere mei. | 39 E quelli che precedevano gli gridavano di tacere. Ma lui a gridar più forte che mai: Figlio di David, abbi pietà di me. |
40 Stans autem Jesus jussit illum adduci ad se. Et cum appropinquasset, interrogavit illum, | 40 Allora Gesù, fermatosi, comandò che gli fosse menato. E quando gli fu vicino, gli domandò: |
41 dicens : Quid tibi vis faciam ? At ille dixit : Domine, ut videam. | 41 Che vuoi ch'io ti faccia? E quello: Signore, esclamò, che ci veda. |
42 Et Jesus dixit illi : Respice, fides tua te salvum fecit. | 42 E Gesù gli disse; Guarda, la tua fede ti ha salvato. |
43 Et confestim vidit, et sequebatur illum magnificans Deum. Et omnis plebs ut vidit, dedit laudem Deo. | 43 E subbito ci vide e gli andava dietro glorificando Dio. E tutto il popolo, visto ciò, diede lode a Dio. |