Giobbe (ايوب) 31

SMITH VAN DYKE	KÁLDI-NEOVULGÁTA
1 عهدا قطعت لعينيّ فكيف اتطلع في عذراء.	1 Szerződést kötöttem szememmel, hogy szűzre nem tekintek.
2 وما هي قسمة الله من فوق ونصيب القدير من الاعالي.	2 És mi a jutalmam Istentől felülről, s örökrészem a Mindenhatótól a magasságból?
3 أليس البوار لعامل الشر والنكر لفاعلي الاثم.	3 Nemde a romlás a bűnös számára van, s a balsors a gonosztevő részére!
4 أليس هو ينظر طرقي ويحصي جميع خطواتي.	4 Nem látja-e ő útjaimat és nem számlálja-e minden lépésemet?
5 ان كنت قد سلكت مع الكذب او اسرعت رجلي الى الغش.	5 Vajon hamisságban jártam-e, és csalárdságra sietett-e lábam?
6 ليزنّي في ميزان الحق فيعرف الله كمالي.	6 Vessen engem igaz mérlegre és győződjék meg Isten az ártatlanságomról!
7 ان حادت خطواتي عن الطريق وذهب قلبي وراء عينيّ او لصق عيب بكفيّ	7 Vajon letért-e lépésem az útról, és szemem után járt-e szívem? Tapad-e kezemhez szenny?
8 أزرع وغيري يأكل وفروعي تستأصل	8 Akkor vessek én, de más fogyassza, és tépjék ki tövestül termésemet!
9 ان غوي قلبي على امرأة او كمنت على باب قريبي	9 Vajon bomlott-e szívem asszony után? És leselkedtem-e barátom ajtajánál?
10 فلتطحن امرأتي لآخر ولينحن عليها آخرون.	10 Akkor feleségem más cédája legyen, és mások hajoljanak föléje!
11 لان هذه رذيلة وهي اثم يعرض للقضاة.	11 Mert ez gyalázat lett volna, és igen nagy gonoszság,
12 لانها نار تأكل حتى الى الهلاك وتستأصل كل محصولي	12 tűz, amely pusztít az enyészetig, és kiirt minden termést.
13 ان كنت رفضت حق عبدي وامتي في دعواهما عليّ	13 Semmibe vettem-e szolgám igazát, vagy szolgálómét, amikor velem pereskedtek?
14 فماذا كنت اصنع حين يقوم الله واذا افتقد فبماذا اجيبه.	14 Mitévő lennék, ha Isten felkelne ítéletre? És ha számon kérne, mit felelnék neki?
15 أوليس صانعي في البطن صانعه وقد صوّرنا واحد في الرحم.	15 Nem az teremtett-e engem a méhben, aki azt is alkotta? És nem ugyanő formált-e engem az anya testében?
16 ان كنت منعت المساكين عن مرادهم او افنيت عيني الارملة	16 Megtagadtam-e a szegényektől, amit kívántak? Epedni hagytam-e az özvegy szemét?
17 او اكلت لقمتي وحدي فما اكل منها اليتيم.	17 Egyedül fogyasztottam-e falatomat, és nem kapott-e belőle az árva is?
18 بل منذ صباي كبر عندي كأب ومن بطن امي هديتها	18 – Hiszen ifjúkorom óta növekedett velem a részvét és anyám méhéből jött ki velem! –
19 ان كنت رأيت هالكا لعدم اللبس او فقيرا بلا كسوة	19 Láttam-e veszni indulót úgy, hogy nem volt ruhája, és szegényt úgy, hogy nem volt takarója,
20 ان لم تباركني حقواه وقد استدفأ بجزّة غنمي.	20 és nem áldottak-e engem akkor az ő oldalai, és nem melegedett-e juhaim gyapjában?
21 ان كنت قد هززت يدي على اليتيم لما رأيت عوني في الباب	21 Vajon fölemeltem-e kezemet az árva ellen, mert erősebbnek láttam magamat a kapuban?
22 فلتسقط عضدي من كتفي ولتنكسر ذراعي من قصبتها.	22 Akkor szakadjon le vállam a lapockájáról, és törjék le karom a csontjáról!
23 لان البوار من الله رعب عليّ ومن جلاله لم استطع	23 Hisz mindig féltem volna Istentől, akár a rám szakadó ártól, s el sem tudtam volna viselni a terhét.
24 ان كنت قد جعلت الذهب عمدتي او قلت للابريز انت متكلي.	24 Vajon az aranyat tartottam-e erősségemnek, és mondtam-e a színaranynak: Te vagy bizodalmam!
25 ان كنت قد فرحت اذ كثرت ثروتي ولان يدي وجدت كثيرا.	25 Örültem-e annak, hogy bőven volt vagyonom, és hogy sokat szerzett kezem?
26 ان كنت قد نظرت الى النور حين ضاء او الى القمر يسير بالبهاء	26 Néztem-e a napot, amint ragyogott, s a holdat, amint szépen úszott?
27 وغوي قلبي سرّا ولثم يدي فمي	27 És közben engedett-e szívem titokban a csábításnak, és csókra emeltem-e kezemet a számhoz?
28 فهذا ايضا اثم يعرض للقضاة لاني اكون قد جحدت الله من فوق	28 Igen nagy gonoszság lett volna ez is. Tagadása a fölséges Istennek!
29 ان كنت قد فرحت ببليّة مبغضي او شمتّ حين اصابه سوء.	29 Örültem-e annak romlásán, aki gyűlölt engem és ujjongtam-e, ha baleset érte?
30 بل لم ادع حنكي يخطئ في طلب نفسه بلعنة.	30 Hiszen nem engedtem, hogy torkom vétkezzék, hogy átokkal kihívjam halálát.
31 ان كان اهل خيمتي لم يقولوا من ياتي باحد لم يشبع من طعامه.	31 Nem mondták-e sátram lakói: ‘Ne lakjunk-e jól pecsenyéjéből?’
32 غريب لم يبت في الخارج. فتحت للمسافر ابوابي.	32 – Nem hált a jövevény az utcán, nyitva állt ajtóm a vándornak! –
33 ان كنت قد كتمت كالناس ذنبي لاخفاء اثمي في حضني	33 Palástoltam-e bűnömet emberi módon, s elrejtettem-e vétkemet keblemben?
34 اذ رهبت جمهورا غفيرا وروّعتني اهانة العشائر فكففت ولم اخرج من الباب	34 Féltem-e nagy sokaságtól, és visszariasztott-e a rokonság lenézése, úgy, hogy inkább hallgattam, ki sem mozdultam az ajtón?
35 من لي بمن يسمعني. هوذا امضائي ليجبني القدير. ومن لي بشكوى كتبها خصمي.	35 Bár lenne, aki meghallana engem, és meghallgatná óhajomat a Mindenható, s az írná meg a vádiratot, aki meg is ítél,
36 فكنت احملها على كتفي. كنت اعصبها تاجا لي.	36 hogy a vállamon hordozzam, és ékességként felköthessem fejemre!
37 كنت اخبره بعدد خطواتي وادنو منه كشريف ــ	37 Minden lépésemnél hírül adnám és bemutatnám neki, mint fejedelemnek!
38 ان كانت ارضي قد صرخت عليّ وتباكت اتلامها جميعا	38 Bosszúért kiált-e ellenem szántóföldem, és sírnak-e vele barázdái?
39 ان كنت قد اكلت غلّتها بلا فضة او اطفأت انفس اصحابها	39 Megettem-e termését fizetés nélkül, keserítettem-e szántói lelkét?
40 فعوض الحنطة لينبت شوك وبدل الشعير زوان تمت اقوال ايوب	40 Akkor búza helyett tövist és árpa helyett gazt teremjen nekem!« Véget értek Jób szavai.