ΙΩΒ - Giobbe - Job 8

LXX	NOVA VULGATA
1 υπολαβων δε βαλδαδ ο σαυχιτης λεγει	1 Respondens autem Baldad Suhites dixit:
2 μεχρι τινος λαλησεις ταυτα πνευμα πολυρημον του στοματος σου	2 “ Usquequo loqueris talia, et spiritus vehemens sermones oris tui?
3 μη ο κυριος αδικησει κρινων η ο τα παντα ποιησας ταραξει το δικαιον	3 Numquid Deus supplantat iudicium, aut Omnipotens subvertit, quod iustum est?
4 ει οι υιοι σου ημαρτον εναντιον αυτου απεστειλεν εν χειρι ανομιας αυτων	4 Et si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suae,
5 συ δε ορθριζε προς κυριον παντοκρατορα δεομενος	5 tu tamen, si diluculo consurrexeris ad Deum et Omnipotentem fueris deprecatus,
6 ει καθαρος ει και αληθινος δεησεως επακουσεται σου αποκαταστησει δε σοι διαιταν δικαιοσυνης	6 si mundus et rectus incesseris, statim evigilabit ad te et pacatum reddet habitaculum iustitiae tuae;
7 εσται ουν τα μεν πρωτα σου ολιγα τα δε εσχατα σου αμυθητα	7 in tantum ut, si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis.
8 επερωτησον γαρ γενεαν πρωτην εξιχνιασον δε κατα γενος πατερων	8 Interroga enim generationem pristinam et diligenter investiga patrum memoriam.
9 χθιζοι γαρ εσμεν και ουκ οιδαμεν σκια γαρ εστιν ημων επι της γης ο βιος	9 Hesterni quippe sumus et ignoramus, quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram.
10 η ουχ ουτοι σε διδαξουσιν και αναγγελουσιν και εκ καρδιας εξαξουσιν ρηματα	10 Nonne ipsi docebunt te, loquentur tibi et de corde suo proferent eloquia?
11 μη θαλλει παπυρος ανευ υδατος η υψωθησεται βουτομον ανευ ποτου	11 Numquid virere potest scirpus absque umore, aut crescere carectum sine aqua?
12 ετι ον επι ριζης και ου μη θερισθη προ του πιειν πασα βοτανη ουχι ξηραινεται	12 Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit.
13 ουτως τοινυν εσται τα εσχατα παντων των επιλανθανομενων του κυριου ελπις γαρ ασεβους απολειται	13 Sic viae omnium, qui obliviscuntur Deum, et spes impii peribit.
14 αοικητος γαρ αυτου εσται ο οικος αραχνη δε αυτου αποβησεται η σκηνη	14 Cuius spes filum tenue, et sicut tela aranearum fiducia eius.
15 εαν υπερειση την οικιαν αυτου ου μη στη επιλαβομενου δε αυτου ου μη υπομεινη	15 Innitetur super domum suam et nonstabit; fulciet eam et non consurget.
16 υγρος γαρ εστιν υπο ηλιου και εκ σαπριας αυτου ο ραδαμνος αυτου εξελευσεται	16 Umectus videtur, antequam veniat sol, et in horto suo germen eius egredietur.
17 επι συναγωγην λιθων κοιμαται εν δε μεσω χαλικων ζησεται	17 Super acervum petrarum radices eius densabuntur, et inter lapides commorabitur.
18 εαν καταπιη ο τοπος ψευσεται αυτον ουχ εορακας τοιαυτα	18 Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum et dicet: “Non novi te”.
19 οτι καταστροφη ασεβους τοιαυτη εκ δε γης αλλον αναβλαστησει	19 Haec est enim laetitia viae eius, ut rursum de terra alii germinentur.
20 ο γαρ κυριος ου μη αποποιησηται τον ακακον παν δε δωρον ασεβους ου δεξεται	20 Deus non proiciet simplicem nec porriget manum malignis,
21 αληθινων δε στομα εμπλησει γελωτος τα δε χειλη αυτων εξομολογησεως	21 donec impleatur risu os tuum, et labia tua iubilo.
22 οι δε εχθροι αυτων ενδυσονται αισχυνην διαιτα δε ασεβους ουκ εσται	22 Qui oderunt te, induentur confusione, et tabernaculum impiorum non subsistet ”.