ΙΩΒ - Giobbe - Job 3

LXX	SMITH VAN DYKE
1 μετα τουτο ηνοιξεν ιωβ το στομα αυτου	1 بعد هذا فتح ايوب فاه وسبّ يومه
2 και κατηρασατο την ημεραν αυτου λεγων	2 واخذ ايوب يتكلم فقال
3 απολοιτο η ημερα εν η εγεννηθην και η νυξ εν η ειπαν ιδου αρσεν	3 ليته هلك اليوم الذي ولدت فيه والليل الذي قال قد حبل برجل.
4 η ημερα εκεινη ειη σκοτος και μη αναζητησαι αυτην ο κυριος ανωθεν μηδε ελθοι εις αυτην φεγγος	4 ليكن ذلك اليوم ظلاما. لا يعتن به الله من فوق ولا يشرق عليه نهار.
5 εκλαβοι δε αυτην σκοτος και σκια θανατου επελθοι επ' αυτην γνοφος	5 ليملكه الظلام وظل الموت. ليحل عليه سحاب. لترعبه كاسفات النهار.
6 καταραθειη η ημερα και η νυξ εκεινη απενεγκαιτο αυτην σκοτος μη ειη εις ημερας ενιαυτου μηδε αριθμηθειη εις ημερας μηνων	6 اما ذلك الليل فليمسكه الدجى ولا يفرح بين ايام السنة ولا يدخلنّ في عدد الشهور.
7 αλλα η νυξ εκεινη ειη οδυνη και μη ελθοι επ' αυτην ευφροσυνη μηδε χαρμονη	7 هوذا ذلك الليل ليكن عاقرا. لا يسمع فيه هتاف.
8 αλλα καταρασαιτο αυτην ο καταρωμενος την ημεραν εκεινην ο μελλων το μεγα κητος χειρωσασθαι	8 ليلعنه لاعنو اليوم المستعدون لايقاظ التنين.
9 σκοτωθειη τα αστρα της νυκτος εκεινης υπομειναι και εις φωτισμον μη ελθοι και μη ιδοι εωσφορον ανατελλοντα	9 لتظلم نجوم عشائه. لينتظر النور ولا يكن ولا ير هدب الصبح.
10 οτι ου συνεκλεισεν πυλας γαστρος μητρος μου απηλλαξεν γαρ αν πονον απο οφθαλμων μου	10 لانه لم يغلق ابواب بطن امي ولم يستر الشقاوة عن عينيّ.
11 δια τι γαρ εν κοιλια ουκ ετελευτησα εκ γαστρος δε εξηλθον και ουκ ευθυς απωλομην	11 لم لم امت من الرحم. عندما خرجت من البطن لم لم اسلم الروح.
12 ινα τι δε συνηντησαν μοι γονατα ινα τι δε μαστους εθηλασα	12 لماذا اعانتني الركب ولم الثدي حتى ارضع.
13 νυν αν κοιμηθεις ησυχασα υπνωσας δε ανεπαυσαμην	13 لاني قد كنت الآن مضطجعا ساكنا. حينئذ كنت نمت مستريحا
14 μετα βασιλεων βουλευτων γης οι ηγαυριωντο επι ξιφεσιν	14 مع ملوك ومشيري الارض الذين بنوا اهراما لانفسهم
15 η μετα αρχοντων ων πολυς ο χρυσος οι επλησαν τους οικους αυτων αργυριου	15 او مع رؤساء لهم ذهب المالئين بيوتهم فضة
16 η ωσπερ εκτρωμα εκπορευομενον εκ μητρας μητρος η ωσπερ νηπιοι οι ουκ ειδον φως	16 او كسقط مطمور فلم اكن. كأجنّة لم يروا نورا.
17 εκει ασεβεις εξεκαυσαν θυμον οργης εκει ανεπαυσαντο κατακοποι τω σωματι	17 هناك يكف المنافقون عن الشغب وهناك يستريح المتعبون.
18 ομοθυμαδον δε οι αιωνιοι ουκ ηκουσαν φωνην φορολογου	18 الاسرى يطمئنون جميعا. لا يسمعون صوت المسخّر
19 μικρος και μεγας εκει εστιν και θεραπων ου δεδοικως τον κυριον αυτου	19 الصغير كما الكبير هناك العبد حر من سيده
20 ινα τι γαρ δεδοται τοις εν πικρια φως ζωη δε ταις εν οδυναις ψυχαις	20 لم يعطى لشقي نور وحياة لمري النفس
21 οι ομειρονται του θανατου και ου τυγχανουσιν ανορυσσοντες ωσπερ θησαυρους	21 الذين ينتظرون الموت وليس هو ويحفرون عليه اكثر من الكنوز
22 περιχαρεις δε εγενοντο εαν κατατυχωσιν	22 المسرورين الى ان يبتهجوا الفرحين عندما يجدون قبرا.
23 θανατος ανδρι αναπαυμα συνεκλεισεν γαρ ο θεος κατ' αυτου	23 لرجل قد خفي عليه طريقه وقد سيج الله حوله.
24 προ γαρ των σιτων μου στεναγμος μοι ηκει δακρυω δε εγω συνεχομενος φοβω	24 لانه مثل خبزي ياتي انيني ومثل المياه تنسكب زفرتي
25 φοβος γαρ ον εφροντισα ηλθεν μοι και ον εδεδοικειν συνηντησεν μοι	25 لاني ارتعابا ارتعبت فأتاني والذي فزعت منه جاء عليّ.
26 ουτε ειρηνευσα ουτε ησυχασα ουτε ανεπαυσαμην ηλθεν δε μοι οργη	26 لم اطمئن ولم اسكن ولم استرح وقد جاء الرجز