Scrutatio

Martedi, 14 maggio 2024 - San Mattia ( Letture di oggi)

ΙΩΒ - Giobbe - Job 3


font
LXXBIBLIA
1 μετα τουτο ηνοιξεν ιωβ το στομα αυτου1 Después de esto, abrió Job la boca y maldijo su día.
2 και κατηρασατο την ημεραν αυτου λεγων2 Tomó Job la palabra y dijo:
3 απολοιτο η ημερα εν η εγεννηθην και η νυξ εν η ειπαν ιδου αρσεν3 ¡Perezca el día en que nací, y la noche que dijo: «Un varón ha sido concebido!»
4 η ημερα εκεινη ειη σκοτος και μη αναζητησαι αυτην ο κυριος ανωθεν μηδε ελθοι εις αυτην φεγγος4 El día aquel hágase tinieblas, no lo requiera Dios desde lo alto, ni brille sobre él la luz.
5 εκλαβοι δε αυτην σκοτος και σκια θανατου επελθοι επ' αυτην γνοφος5 Lo reclamen tinieblas y sombras, un nublado se cierna sobre él, lo estremezca un eclipse.
6 καταραθειη η ημερα και η νυξ εκεινη απενεγκαιτο αυτην σκοτος μη ειη εις ημερας ενιαυτου μηδε αριθμηθειη εις ημερας μηνων6 Sí, la oscuridad de él se apodere, no se añada a los días del año, ni entre en la cuenta de los meses.
7 αλλα η νυξ εκεινη ειη οδυνη και μη ελθοι επ' αυτην ευφροσυνη μηδε χαρμονη7 Y aquella noche hágase inerte, impenetrable a los clamores de alegría.
8 αλλα καταρασαιτο αυτην ο καταρωμενος την ημεραν εκεινην ο μελλων το μεγα κητος χειρωσασθαι8 Maldíganla los que maldicen el día, los dispuestos a despertar a Leviatán.
9 σκοτωθειη τα αστρα της νυκτος εκεινης υπομειναι και εις φωτισμον μη ελθοι και μη ιδοι εωσφορον ανατελλοντα9 Sean tinieblas las estrellas de su aurora, la luz espere en vano, y no vea los párpados del alba.
10 οτι ου συνεκλεισεν πυλας γαστρος μητρος μου απηλλαξεν γαρ αν πονον απο οφθαλμων μου10 Porque no me cerró las puertas del vientre donde estaba, ni ocultó a mis ojos el dolor.
11 δια τι γαρ εν κοιλια ουκ ετελευτησα εκ γαστρος δε εξηλθον και ουκ ευθυς απωλομην11 ¿Por qué no morí cuando salí del seno, o no expiré al salir del vientre?
12 ινα τι δε συνηντησαν μοι γονατα ινα τι δε μαστους εθηλασα12 ¿Por qué me acogieron dos rodillas? ¿por qué hubo dos pechos para que mamara?
13 νυν αν κοιμηθεις ησυχασα υπνωσας δε ανεπαυσαμην13 Pues ahora descansaría tranquilo, dormiría ya en paz,
14 μετα βασιλεων βουλευτων γης οι ηγαυριωντο επι ξιφεσιν14 con los reyes y los notables de la tierra, que se construyen soledades;
15 η μετα αρχοντων ων πολυς ο χρυσος οι επλησαν τους οικους αυτων αργυριου15 o con los príncipes que poseen oro y llenan de plata sus moradas.
16 η ωσπερ εκτρωμα εκπορευομενον εκ μητρας μητρος η ωσπερ νηπιοι οι ουκ ειδον φως16 O ni habría existido, como aborto ocultado, como los fetos que no vieron la luz.
17 εκει ασεβεις εξεκαυσαν θυμον οργης εκει ανεπαυσαντο κατακοποι τω σωματι17 Allí acaba la agitación de los malvados, allí descansan los exhaustos.
18 ομοθυμαδον δε οι αιωνιοι ουκ ηκουσαν φωνην φορολογου18 También están tranquilos los cautivos, sin oír más la voz del capataz.
19 μικρος και μεγας εκει εστιν και θεραπων ου δεδοικως τον κυριον αυτου19 Chicos y grandes son allí lo mismo, y el esclavo se ve libre de su dueño.
20 ινα τι γαρ δεδοται τοις εν πικρια φως ζωη δε ταις εν οδυναις ψυχαις20 ¿Para qué dar la luz a un desdichado, la vida a los que tienen amargada el alma,
21 οι ομειρονται του θανατου και ου τυγχανουσιν ανορυσσοντες ωσπερ θησαυρους21 a los que ansían la muerte que no llega y excavan en su búsqueda más que por un tesoro,
22 περιχαρεις δε εγενοντο εαν κατατυχωσιν22 a los que se alegran ante el túmulo y exultan cuando alcanzan la tumba,
23 θανατος ανδρι αναπαυμα συνεκλεισεν γαρ ο θεος κατ' αυτου23 a un hombre que ve cerrado su camino, y a quien Dios tiene cercado?
24 προ γαρ των σιτων μου στεναγμος μοι ηκει δακρυω δε εγω συνεχομενος φοβω24 Como alimento viene mi suspiro, como el agua se derraman mis lamentos.
25 φοβος γαρ ον εφροντισα ηλθεν μοι και ον εδεδοικειν συνηντησεν μοι25 Porque si de algo tengo miedo, me acaece, y me sucede lo que temo.
26 ουτε ειρηνευσα ουτε ησυχασα ουτε ανεπαυσαμην ηλθεν δε μοι οργη26 No hay para mí tranquilidad ni calma, no hay reposo: turbación es lo que llega.