Proverbs 24

DOUAI-RHEIMS	LXX
1 Seek not to be like evil men, neither desire to be with them:	1 υιε μη ζηλωσης κακους ανδρας μηδε επιθυμησης ειναι μετ' αυτων
2 Because their mind studieth robberies, and their lips speak deceits.	2 ψευδη γαρ μελετα η καρδια αυτων και πονους τα χειλη αυτων λαλει
3 By wisdom the house shall be built, and by prudence it shall be strengthened.	3 μετα σοφιας οικοδομειται οικος και μετα συνεσεως ανορθουται
4 By instruction the storerooms shall be filled with all precious and most beautiful wealth.	4 μετα αισθησεως εμπιμπλαται ταμιεια εκ παντος πλουτου τιμιου και καλου
5 A wise man is strong: and a knowing man, stout and valiant.	5 κρεισσων σοφος ισχυρου και ανηρ φρονησιν εχων γεωργιου μεγαλου
6 Because war is managed by due ordering: and there shall be safety where there are many counsels.	6 μετα κυβερνησεως γινεται πολεμος βοηθεια δε μετα καρδιας βουλευτικης
7 Wisdom is too high for a fool, in the gate he shall not open his mouth.	7 σοφια και εννοια αγαθη εν πυλαις σοφων σοφοι ουκ εκκλινουσιν εκ στοματος κυριου
8 He that deviseth to do evils, shall be called a fool.	8 αλλα λογιζονται εν συνεδριοις απαιδευτοις συναντα θανατος
9 The thought of a fool is sin: and the detracter is the abomination of men.	9 αποθνησκει δε αφρων εν αμαρτιαις ακαθαρσια δε ανδρι λοιμω εμμολυνθησεται
10 If thou lose hope being weary in the day of distress, thy strength shall be diminished.	10 εν ημερα κακη και εν ημερα θλιψεως εως αν εκλιπη
11 Deliver them that are led to death: and those that are drawn to death forbear not to deliver.	11 ρυσαι αγομενους εις θανατον και εκπριου κτεινομενους μη φειση
12 If thou say: I have not strength enough: he that seeth into the heart, he understandeth, and nothing deceiveth the keeper of thy soul, end he shall render to a man according to his works.	12 εαν δε ειπης ουκ οιδα τουτον γινωσκε οτι κυριος καρδιας παντων γινωσκει και ο πλασας πνοην πασιν αυτος οιδεν παντα ος αποδιδωσιν εκαστω κατα τα εργα αυτου
13 Fat honey, my son, because it is good, and the honeycomb most sweet to thy throat:	13 φαγε μελι υιε αγαθον γαρ κηριον ινα γλυκανθη σου ο φαρυγξ
14 So also is the doctrine of wisdom to thy soul: which when thou hast found, thou shalt have hope in the end, and thy hope shall not perish.	14 ουτως αισθηση σοφιαν τη ση ψυχη εαν γαρ ευρης εσται καλη η τελευτη σου και ελπις σε ουκ εγκαταλειψει
15 Lie not in wait, nor seek after wickedness in the house of the just, nor spoil his rest.	15 μη προσαγαγης ασεβη νομη δικαιων μηδε απατηθης χορτασια κοιλιας
16 For a just mall shall fall seven times and shall rise again: but the wicked shall fall down into evil.	16 επτακι γαρ πεσειται ο δικαιος και αναστησεται οι δε ασεβεις ασθενησουσιν εν κακοις
17 When thy enemy shall fall, be not glad, and in his ruin let not thy heart rejoice:	17 εαν πεση ο εχθρος σου μη επιχαρης αυτω εν δε τω υποσκελισματι αυτου μη επαιρου
18 Lest the Lord see, and it displease him, and he turn away his wrath from him.	18 οτι οψεται κυριος και ουκ αρεσει αυτω και αποστρεψει τον θυμον αυτου απ' αυτου
19 Contend not with the wicked, nor seek to be like the ungodly:	19 μη χαιρε επι κακοποιοις μηδε ζηλου αμαρτωλους
20 For evil men have no hope of things to come, and the lamp of the wicked shall be put out.	20 ου γαρ μη γενηται εκγονα πονηρων λαμπτηρ δε ασεβων σβεσθησεται
21 My son, fear the Lord and the king: and have nothing to do with detracters.	21 φοβου τον θεον υιε και βασιλεα και μηθετερω αυτων απειθησης
22 For their destruction shall rise suddenly: and who knoweth the ruin of both?	22 εξαιφνης γαρ τεισονται τους ασεβεις τας δε τιμωριας αμφοτερων τις γνωσεται [22α] λογον φυλασσομενος υιος απωλειας εκτος εσται δεχομενος δε εδεξατο αυτον [22β] μηδεν ψευδος απο γλωσσης βασιλει λεγεσθω και ουδεν ψευδος απο γλωσσης αυτου ου μη εξελθη [22χ] μαχαιρα γλωσσα βασιλεως και ου σαρκινη ος δ' αν παραδοθη συντριβησεται [22δ] εαν γαρ οξυνθη ο θυμος αυτου συν νευροις ανθρωπους αναλισκει [22ε] και οστα ανθρωπων κατατρωγει και συγκαιει ωσπερ φλοξ ωστε αβρωτα ειναι νεοσσοις αετων
23 These things also to the wise: It is not good to have respect to persons in judgment.	23 ταυτα δε λεγω υμιν τοις σοφοις επιγινωσκειν αιδεισθαι προσωπον εν κρισει ου καλον
24 They that say to the wicked man: Thou art just: shall be cursed by the people, and the tribes shall abhor them.	24 ο ειπων τον ασεβη δικαιος εστιν επικαταρατος λαοις εσται και μισητος εις εθνη
25 They that rebuke him, shall be praised: and a blessing shall come upon them.	25 οι δε ελεγχοντες βελτιους φανουνται επ' αυτους δε ηξει ευλογια αγαθη
26 He shall kiss the lips, who answereth right words.	26 χειλη δε φιλησουσιν αποκρινομενα λογους αγαθους
27 Prepare thy work without, and diligently till thy ground: that afterward thou mayst build thy house.	27 ετοιμαζε εις την εξοδον τα εργα σου και παρασκευαζου εις τον αγρον και πορευου κατοπισθεν μου και ανοικοδομησεις τον οικον σου
28 Be not witness without cause against thy neighbour: and deceive not any man with thy lips.	28 μη ισθι ψευδης μαρτυς επι σον πολιτην μηδε πλατυνου σοις χειλεσιν
29 Say not: I will do to him as he hath done to me: I will render to every one according to his work.	29 μη ειπης ον τροπον εχρησατο μοι χρησομαι αυτω τεισομαι δε αυτον α με ηδικησεν
30 I passed by the field of the slothful man, and by the vineyard of the foolish man:	30 ωσπερ γεωργιον ανηρ αφρων και ωσπερ αμπελων ανθρωπος ενδεης φρενων
31 And behold it was all filled with nettles, and thorns had covered the face thereof, and the stone wall was broken down.	31 εαν αφης αυτον χερσωθησεται και χορτομανησει ολος και γινεται εκλελειμμενος οι δε φραγμοι των λιθων αυτου κατασκαπτονται
32 Which when I had seen, I laid it up in my heart, and by the example I received instruction.	32 υστερον εγω μετενοησα επεβλεψα του εκλεξασθαι παιδειαν
33 Thou wilt sleep a little, said I, thou wilt slumber a little, thou wilt fold thy hands a little to rest:	33 ολιγον νυσταζω ολιγον δε καθυπνω ολιγον δε εναγκαλιζομαι χερσιν στηθη
34 And poverty shall come to thee as a runner, and beggary as an armed man.	34 εαν δε τουτο ποιης ηξει προπορευομενη η πενια σου και η ενδεια σου ωσπερ αγαθος δρομευς