Livre des Psaumes 30
1234567891011121314151617181920212224252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBLES DES PEUPLES | VULGATA |
---|---|
1 Psaume. Cantique pour la dédicace du temple. De David. | 1 In finem. Psalmus David, pro extasi. |
2 Je t’exalte, Seigneur, car tu m’as relevé, tu n’as pas laissé mes ennemis rire de moi. | 2 In te, Domine, speravi ; non confundar in æternum : in justitia tua libera me. |
3 Ô Seigneur, mon Dieu, j’ai crié vers toi et tu m’as guéri. | 3 Inclina ad me aurem tuam ; accelera ut eruas me. Esto mihi in Deum protectorem, et in domum refugii, ut salvum me facias : |
4 Tu as rappelé mon âme en route vers les morts, et tu m’as fait revivre quand j’allais à la fosse. | 4 quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu ; et propter nomen tuum deduces me et enutries me. |
5 Chantez au Seigneur, vous, ses fidèles, et célébrez son Nom très saint. | 5 Educes me de laqueo hoc quem absconderunt mihi, quoniam tu es protector meus. |
6 Car sa colère ne dure qu’un instant, mais ses bontés, toute une vie. Au soir les pleurs s’installent, mais au matin c’est un cri de joie. | 6 In manus tuas commendo spiritum meum ; redemisti me, Domine Deus veritatis. |
7 Je me disais quand tout allait bien: “Rien ne pourra m’ébranler!” | 7 Odisti observantes vanitates supervacue ; ego autem in Domino speravi. |
8 Mais c’est par ta bonté, Seigneur, que je tenais, comme planté sur un roc élevé. À peine as-tu caché ta face que je vacillais. | 8 Exsultabo, et lætabor in misericordia tua, quoniam respexisti humilitatem meam ; salvasti de necessitatibus animam meam. |
9 J’ai crié vers toi, Seigneur, j’ai supplié mon Dieu: | 9 Nec conclusisti me in manibus inimici : statuisti in loco spatioso pedes meos. |
10 “Que gagnes-tu à ma mort? Si je vais à la fosse, est-ce ma poussière qui dira tes louanges? Sera-t-elle une preuve de ta fidélité? | 10 Miserere mei, Domine, quoniam tribulor ; conturbatus est in ira oculus meus, anima mea, et venter meus. |
11 Écoute, Seigneur, aie pitié, sois mon secours.” | 11 Quoniam defecit in dolore vita mea, et anni mei in gemitibus. Infirmata est in paupertate virtus mea, et ossa mea conturbata sunt. |
12 Et tu m’as fait passer du deuil à la danse, tu as déchiré le sac, tu m’as vêtu de fête, | 12 Super omnes inimicos meos factus sum opprobrium, et vicinis meis valde, et timor notis meis ; qui videbant me foras fugerunt a me. |
13 car tu ne veux pas mon silence mais le chant de mon cœur. Seigneur, mon Dieu, je te bénirai à jamais. | 13 Oblivioni datus sum, tamquam mortuus a corde ; factus sum tamquam vas perditum : |
14 quoniam audivi vituperationem multorum commorantium in circuitu. In eo dum convenirent simul adversum me, accipere animam meam consiliati sunt. | |
15 Ego autem in te speravi, Domine ; dixi : Deus meus es tu ; | |
16 in manibus tuis sortes meæ : eripe me de manu inimicorum meorum, et a persequentibus me. | |
17 Illustra faciem tuam super servum tuum ; salvum me fac in misericordia tua. | |
18 Domine, non confundar, quoniam invocavi te. Erubescant impii, et deducantur in infernum ; | |
19 muta fiant labia dolosa, quæ loquuntur adversus justum iniquitatem, in superbia, et in abusione. | |
20 Quam magna multitudo dulcedinis tuæ, Domine, quam abscondisti timentibus te ; perfecisti eis qui sperant in te in conspectu filiorum hominum ! | |
21 Abscondes eos in abscondito faciei tuæ a conturbatione hominum ; proteges eos in tabernaculo tuo, a contradictione linguarum. | |
22 Benedictus Dominus, quoniam mirificavit misericordiam suam mihi in civitate munita. | |
23 Ego autem dixi in excessu mentis meæ : Projectus sum a facie oculorum tuorum : ideo exaudisti vocem orationis meæ, dum clamarem ad te. | |
24 Diligite Dominum, omnes sancti ejus, quoniam veritatem requiret Dominus, et retribuet abundanter facientibus superbiam. | |
25 Viriliter agite, et confortetur cor vestrum, omnes qui speratis in Domino. |