Scrutatio

Mercoledi, 15 maggio 2024 - Sant'Isidoro agricoltore ( Letture di oggi)

Livro de Jó 14


font
SAGRADA BIBLIALXX
1 O homem nascido da mulher vive pouco tempo e é cheio de muitas misérias;1 βροτος γαρ γεννητος γυναικος ολιγοβιος και πληρης οργης
2 é como uma flor que germina e logo fenece, uma sombra que foge sem parar.2 η ωσπερ ανθος ανθησαν εξεπεσεν απεδρα δε ωσπερ σκια και ου μη στη
3 E é sobre ele que abres os olhos, e o chamas a juízo contigo.3 ουχι και τουτου λογον εποιησω και τουτον εποιησας εισελθειν εν κριματι ενωπιον σου
4 Quem fará sair o puro do impuro? Ninguém.4 τις γαρ καθαρος εσται απο ρυπου αλλ' ουθεις
5 Se seus dias estão contados, se em teu poder está o número dos seus meses, e fixado um limite que ele não ultrapassará,5 εαν και μια ημερα ο βιος αυτου επι της γης αριθμητοι δε μηνες αυτου παρα σοι εις χρονον εθου και ου μη υπερβη
6 afasta dele os teus olhos; deixa-o até que acabe o seu dia como um trabalhador.6 αποστα απ' αυτου ινα ησυχαση και ευδοκηση τον βιον ωσπερ ο μισθωτος
7 Para uma árvore, há esperança; cortada, pode reverdecer, e os seus ramos brotam.7 εστιν γαρ δενδρω ελπις εαν γαρ εκκοπη ετι επανθησει και ο ραδαμνος αυτου ου μη εκλιπη
8 Quando sua raiz tiver envelhecido na terra, e seu tronco estiver morto no solo,8 εαν γαρ γηραση εν γη η ριζα αυτου εν δε πετρα τελευτηση το στελεχος αυτου
9 ao contato com a água, tornar-se-á verde de novo, e distenderá ramos como uma jovem planta.9 απο οσμης υδατος ανθησει ποιησει δε θερισμον ωσπερ νεοφυτον
10 Mas quando o homem morre, fica estendido; o mortal expira; onde está ele?10 ανηρ δε τελευτησας ωχετο πεσων δε βροτος ουκετι εστιν
11 As águas correm do lago, o rio se esgota e seca;11 χρονω γαρ σπανιζεται θαλασσα ποταμος δε ερημωθεις εξηρανθη
12 assim o homem se deita para não mais levantar. Durante toda a duração dos céus, ele não despertará; jamais sairá de seu sono.12 ανθρωπος δε κοιμηθεις ου μη αναστη εως αν ο ουρανος ου μη συρραφη και ουκ εξυπνισθησονται εξ υπνου αυτων
13 Se, pelo menos, me escondesses na região dos mortos, ao abrigo, até que tua cólera tivesse passado, se me fixasses um limite em que te lembrasses de mim!13 ει γαρ οφελον εν αδη με εφυλαξας εκρυψας δε με εως αν παυσηται σου η οργη και ταξη μοι χρονον εν ω μνειαν μου ποιηση
14 Se um homem, uma vez morto, pudesse reviver! Todo o tempo de meu combate eu esperaria até que me viessem soerguer,14 εαν γαρ αποθανη ανθρωπος ζησεται συντελεσας ημερας του βιου αυτου υπομενω εως αν παλιν γενωμαι
15 tu me chamarias e eu te responderia; estenderias a tua destra para a obra de tuas mãos.15 ειτα καλεσεις εγω δε σοι υπακουσομαι τα δε εργα των χειρων σου μη αποποιου
16 Mas agora contas os meus passos, e observas todos os meus pecados;16 ηριθμησας δε μου τα επιτηδευματα και ου μη παρελθη σε ουδεν των αμαρτιων μου
17 tu selaste como num saco os meus crimes, puseste um sinal sobre minhas iniqüidades.17 εσφραγισας δε μου τας ανομιας εν βαλλαντιω επεσημηνω δε ει τι ακων παρεβην
18 Mas a montanha acaba por cair, e o rochedo desmorona longe de seu lugar;18 και πλην ορος πιπτον διαπεσειται και πετρα παλαιωθησεται εκ του τοπου αυτης
19 as águas escavam a pedra, o aluvião leva a terra móvel; assim aniquilas a esperança do homem.19 λιθους ελεαναν υδατα και κατεκλυσεν υδατα υπτια του χωματος της γης και υπομονην ανθρωπου απωλεσας
20 Tu o pões por terra; ele se vai embora para sempre; tu o desfiguras e o mandas embora.20 ωσας αυτον εις τελος και ωχετο επεστησας αυτω το προσωπον και εξαπεστειλας
21 Estejam os seus filhos honrados, ele o ignora; sejam eles humilhados, não faz caso.21 πολλων δε γενομενων των υιων αυτου ουκ οιδεν εαν δε ολιγοι γενωνται ουκ επισταται
22 É somente por ele que sua carne sofre; sua alma só se lamenta por ele.22 αλλ' η αι σαρκες αυτου ηλγησαν η δε ψυχη αυτου επενθησεν