1 ου μην δε αλλα ακουσον ιωβ τα ρηματα μου και λαλιαν ενωτιζου μου | 1 E agora, Jó, escuta minhas palavras, dá ouvidos a todos os meus discursos. |
2 ιδου γαρ ηνοιξα το στομα μου και ελαλησεν η γλωσσα μου | 2 Eis que abro a boca, minha língua, sob o céu da boca, vai falar. |
3 καθαρα μου η καρδια ρημασιν συνεσις δε χειλεων μου καθαρα νοησει | 3 Minhas palavras brotam de um coração reto, meus lábios falarão francamente. |
4 πνευμα θειον το ποιησαν με πνοη δε παντοκρατορος η διδασκουσα με | 4 O Espírito de Deus me criou, e o sopro do Todo-poderoso me deu a vida. |
5 εαν δυνη δος μοι αποκρισιν προς ταυτα υπομεινον στηθι κατ' εμε και εγω κατα σε | 5 Se puderes, responde-me; toma posição, fica firme diante de mim. |
6 εκ πηλου διηρτισαι συ ως και εγω εκ του αυτου διηρτισμεθα | 6 Em face de Deus sou teu igual: como tu mesmo, fui formado de barro. |
7 ουχ ο φοβος μου σε στροβησει ουδε η χειρ μου βαρεια εσται επι σοι | 7 Assim meu temor não te assustará e o peso de minhas palavras não te acabrunhará. |
8 πλην ειπας εν ωσιν μου φωνην ρηματων σου ακηκοα | 8 Ora, disseste aos meus ouvidos, e ouvi estas palavras: |
9 διοτι λεγεις καθαρος ειμι ουχ αμαρτων αμεμπτος δε ειμι ου γαρ ηνομησα | 9 Sou puro, sem pecado; sou limpo, não há culpa em mim. |
10 μεμψιν δε κατ' εμου ευρεν ηγηται δε με ωσπερ υπεναντιον | 10 É ele que inventa pretextos contra mim, considera-me seu inimigo. |
11 εθετο δε εν ξυλω τον ποδα μου εφυλαξεν δε μου πασας τας οδους | 11 Pôs meus pés no cepo, espiou todos os meus passos. |
12 πως γαρ λεγεις δικαιος ειμι και ουκ επακηκοεν μου αιωνιος γαρ εστιν ο επανω βροτων | 12 Responderei que nisto foste injusto, pois Deus é maior do que o homem. |
13 λεγεις δε δια τι της δικης μου ουκ επακηκοεν παν ρημα | 13 Por que o acusas de não dar nenhuma resposta a teus discursos? |
14 εν γαρ τω απαξ λαλησαι ο κυριος εν δε τω δευτερω ενυπνιον | 14 Pois Deus fala de uma maneira e de outra e não prestas atenção. |
15 η εν μελετη νυκτερινη ως οταν επιπιπτη δεινος φοβος επ' ανθρωπους επι νυσταγματων επι κοιτης | 15 Por meio dos sonhos, das visões noturnas, quando um sono profundo pesa sobre os humanos, enquanto o homem está adormecido em seu leito, |
16 τοτε ανακαλυπτει νουν ανθρωπων εν ειδεσιν φοβου τοιουτοις αυτους εξεφοβησεν | 16 então abre o ouvido do homem e o assusta com suas aparições, |
17 αποστρεψαι ανθρωπον εξ αδικιας το δε σωμα αυτου απο πτωματος ερρυσατο | 17 a fim de desviá-lo do pecado e de preservá-lo do orgulho, |
18 εφεισατο δε της ψυχης αυτου απο θανατου και μη πεσειν αυτον εν πολεμω | 18 para salvar-lhe a alma do fosso, e sua vida, da seta mortífera. |
19 παλιν δε ηλεγξεν αυτον εν μαλακια επι κοιτης και πληθος οστων αυτου εναρκησεν | 19 Pela dor também é instruído o homem em seu leito, quando todos os seus membros são agitados, |
20 παν δε βρωτον σιτου ου μη δυνηται προσδεξασθαι και η ψυχη αυτου βρωσιν επιθυμησει | 20 quando recebe o alimento com desgosto, e já não pode suportar as iguarias mais deliciosas; |
21 εως αν σαπωσιν αυτου αι σαρκες και αποδειξη τα οστα αυτου κενα | 21 sua carne some aos olhares, seus membros emagrecidos se desvanecem; |
22 ηγγισεν δε εις θανατον η ψυχη αυτου η δε ζωη αυτου εν αδη | 22 sua alma aproxima-se da sepultura, e sua vida, daqueles que estão mortos. |
23 εαν ωσιν χιλιοι αγγελοι θανατηφοροι εις αυτων ου μη τρωση αυτον εαν νοηση τη καρδια επιστραφηναι επι κυριον αναγγειλη δε ανθρωπω την εαυτου μεμψιν την δε ανοιαν αυτου δειξη | 23 Se perto dele se encontrar um anjo, um intercessor entre mil, para ensinar-lhe o que deve fazer, |
24 ανθεξεται του μη πεσειν αυτον εις θανατον ανανεωσει δε αυτου το σωμα ωσπερ αλοιφην επι τοιχου τα δε οστα αυτου εμπλησει μυελου | 24 ter piedade dele e dizer: Poupai-o de descer à sepultura, recebi o resgate de sua vida; |
25 απαλυνει δε αυτου τας σαρκας ωσπερ νηπιου αποκαταστησει δε αυτον ανδρωθεντα εν ανθρωποις | 25 sua carne retomará o vigor da mocidade, retornará aos dias de sua adolescência. |
26 ευξαμενος δε προς κυριον και δεκτα αυτω εσται εισελευσεται δε προσωπω καθαρω συν εξηγορια αποδωσει δε ανθρωποις δικαιοσυνην | 26 Ele reza, e Deus lhe é propício, contempla-lhe a face com alegria. Anuncia {Deus} ao homem sua justiça; |
27 ειτα τοτε απομεμψεται ανθρωπος αυτος εαυτω λεγων οια συνετελουν και ουκ αξια ητασεν με ων ημαρτον | 27 canta diante dos homens, dizendo: Pequei, violei o direito, e Deus não me tratou conforme meus erros; |
28 σωσον ψυχην μου του μη ελθειν εις διαφθοραν και η ζωη μου φως οψεται | 28 poupou minha alma de descer à sepultura, e minha alma bem viva goza a luz. |
29 ιδου παντα ταυτα εργαται ο ισχυρος οδους τρεις μετα ανδρος | 29 Eis o que Deus faz duas, três vezes para o homem, |
30 αλλ' ερρυσατο την ψυχην μου εκ θανατου ινα η ζωη μου εν φωτι αινη αυτον | 30 a fim de tirar-lhe a alma da sepultura, para iluminá-la com a luz dos vivos. |
31 ενωτιζου ιωβ και ακουε μου κωφευσον και εγω ειμι λαλησω | 31 Presta atenção, Jó, escuta-me; cala a boca para que eu fale. |
32 ει εισιν λογοι αποκριθητι μοι λαλησον θελω γαρ δικαιωθηναι σε | 32 Se tens alguma coisa para dizer, responde-me; fala, eu gostaria de te dar razão. |
33 ει μη συ ακουσον μου κωφευσον και διδαξω σε σοφιαν | 33 Se não, escuta-me, cala-te, e eu te ensinarei a sabedoria. |