Scrutatio

Martedi, 14 maggio 2024 - San Mattia ( Letture di oggi)

ΙΩΒ - Giobbe - Job 31


font
LXXDOUAI-RHEIMS
1 διαθηκην εθεμην τοις οφθαλμοις μου και ου συνησω επι παρθενον1 I made a covenant with my eyes, that I would not so much as think upon a virgin.
2 και τι εμερισεν ο θεος απανωθεν και κληρονομια ικανου εξ υψιστων2 For what part should God from above have in me, and what inheritance the Almighty from on high?
3 ουχι απωλεια τω αδικω και απαλλοτριωσις τοις ποιουσιν ανομιαν3 Is not destruction to the wicked, and aversion to them that work iniquity?
4 ουχι αυτος οψεται οδον μου και παντα τα διαβηματα μου εξαριθμησεται4 Doth not he consider my ways, and number all my steps?
5 ει δε ημην πεπορευμενος μετα γελοιαστων ει δε και εσπουδασεν ο πους μου εις δολον5 If I have walked in vanity, and my foot hath made haste to deceit:
6 ισταιη με αρα εν ζυγω δικαιω οιδεν δε ο κυριος την ακακιαν μου6 Let him weigh me in a just balance, and let God know my simplicity.
7 ει εξεκλινεν ο πους μου εκ της οδου ει δε και τω οφθαλμω επηκολουθησεν η καρδια μου ει δε και ταις χερσιν μου ηψαμην δωρων7 If my step hath turned out of the way, and if my heart hath followed my eyes, and if a spot hath cleaved to my hands:
8 σπειραιμι αρα και αλλοι φαγοισαν αρριζος δε γενοιμην επι γης8 Then let me sow and let another eat: and let my offspring be rooted out.
9 ει εξηκολουθησεν η καρδια μου γυναικι ανδρος ετερου ει και εγκαθετος εγενομην επι θυραις αυτης9 If my heart hath been deceived upon a woman, and if I have laid wait at my friend's door:
10 αρεσαι αρα και η γυνη μου ετερω τα δε νηπια μου ταπεινωθειη10 Let my wife be the harlot of another, and let other men lie with her.
11 θυμος γαρ οργης ακατασχετος το μιαναι ανδρος γυναικα11 For this is a heinous crime, and a most grievous iniquity.
12 πυρ γαρ εστιν καιομενον επι παντων των μερων ου δ' αν επελθη εκ ριζων απωλεσεν12 It is a fire that devoureth even to destruction, and rooteth up all things that spring.
13 ει δε και εφαυλισα κριμα θεραποντος μου η θεραπαινης κρινομενων αυτων προς με13 If I have despised to abide judgment with my manservant, or my maidservant, when they had any controversy against me:
14 τι γαρ ποιησω εαν ετασιν μου ποιησηται ο κυριος εαν δε και επισκοπην τινα αποκρισιν ποιησομαι14 For what shall I do when God shall rise to judge? and when he shall examine, what shall I answer him?
15 ποτερον ουχ ως και εγω εγενομην εν γαστρι και εκεινοι γεγονασιν γεγοναμεν δε εν τη αυτη κοιλια15 Did not he that made me in the womb make him also: and did not one and the same form me in the womb?
16 αδυνατοι δε χρειαν ην ποτ' ειχον ουκ απετυχον χηρας δε τον οφθαλμον ουκ εξετηξα16 If I have denied to the poor what they desired, and have made the eyes of the widow wait:
17 ει δε και τον ψωμον μου εφαγον μονος και ουχι ορφανω μετεδωκα17 If I have eaten my morsel alone, and the fatherless hath not eaten thereof:
18 οτι εκ νεοτητος μου εξετρεφον ως πατηρ και εκ γαστρος μητρος μου ωδηγησα18 (For from my infancy mercy grew up with me: and it came out with me from my mother's womb :)
19 ει δε και υπερειδον γυμνον απολλυμενον και ουκ ημφιασα19 If I have despised him that was perishing for want of clothing, and the poor man that had no covering:
20 αδυνατοι δε ει μη ευλογησαν με απο δε κουρας αμνων μου εθερμανθησαν οι ωμοι αυτων20 If his sides have not blessed me, and if he were not warmed with the fleece of my sheep:
21 ει επηρα ορφανω χειρα πεποιθως οτι πολλη μοι βοηθεια περιεστιν21 If I have lifted up my hand against the fatherless, even when I saw myself superior in the gate:
22 αποσταιη αρα ο ωμος μου απο της κλειδος ο δε βραχιων μου απο του αγκωνος μου συντριβειη22 Let my shoulder fall from its joint, and let my arm with its bones be broken.
23 φοβος γαρ κυριου συνεσχεν με και απο του λημματος αυτου ουχ υποισω23 For I have always feared God as waves swelling over me, and his weight I was not able to bear.
24 ει εταξα χρυσιον ισχυν μου ει δε και λιθω πολυτελει επεποιθησα24 If I have thought gold my strength, and have said to fine gold: My confidence:
25 ει δε και ευφρανθην πολλου πλουτου μοι γενομενου ει δε και επ' αναριθμητοις εθεμην χειρα μου25 If I have rejoiced over my great riches, and because my hand had gotten much.
26 η ουχ ορω μεν ηλιον τον επιφαυσκοντα εκλειποντα σεληνην δε φθινουσαν ου γαρ επ' αυτοις εστιν26 If I beheld the sun when it shined, and the moon going in brightness:
27 και ει ηπατηθη λαθρα η καρδια μου ει δε και χειρα μου επιθεις επι στοματι μου εφιλησα27 And my heart in secret hath rejoiced, and I have kissed my hand with my mouth:
28 και τουτο μοι αρα ανομια η μεγιστη λογισθειη οτι εψευσαμην εναντιον κυριου του υψιστου28 Which is a very great iniquity, and a denial against the most high God.
29 ει δε και επιχαρης εγενομην πτωματι εχθρων μου και ειπεν η καρδια μου ευγε29 If I have been glad at the downfall of him that hated me, and have rejoiced that evil had found him.
30 ακουσαι αρα το ους μου την καταραν μου θρυληθειην δε αρα υπο λαου μου κακουμενος30 For I have not given my mouth to sin, by wishing a curse to his soul.
31 ει δε και πολλακις ειπον αι θεραπαιναι μου τις αν δωη ημιν των σαρκων αυτου πλησθηναι λιαν μου χρηστου οντος31 If the men of my tabernacle have not said: Who will give us of his flesh that we may be filled?
32 εξω δε ουκ ηυλιζετο ξενος η δε θυρα μου παντι ελθοντι ανεωκτο32 The stranger did not stay without, my door was open to the traveller.
33 ει δε και αμαρτων ακουσιως εκρυψα την αμαρτιαν μου33 If as a man I have hid my sin, and have concealed my iniquity in my bosom.
34 ου γαρ διετραπην πολυοχλιαν πληθους του μη εξαγορευσαι ενωπιον αυτων ει δε και ειασα αδυνατον εξελθειν θυραν μου κολπω κενω34 If I have been afraid at a very great multitude, and the contempt of kinsmen hath terrified me: and I have not rather held my peace, and not gone out of the door.
35 τις δωη ακουοντα μου χειρα δε κυριου ει μη εδεδοικειν συγγραφην δε ην ειχον κατα τινος35 Who would grant me a hearer, that the Almighty may hear my desire; and that he himself that judgeth would write a book,
36 επ' ωμοις αν περιθεμενος στεφανον ανεγινωσκον36 That I may carry it on my shoulder, and put it about me as a crown?
37 και ει μη ρηξας αυτην απεδωκα ουθεν λαβων παρα χρεοφειλετου37 At every step of mine I would pronounce it, and offer it as to a prince.
38 ει επ' εμοι ποτε η γη εστεναξεν ει δε και οι αυλακες αυτης εκλαυσαν ομοθυμαδον38 If my land cry against me, and with it the furrows thereof mourn:
39 ει δε και την ισχυν αυτης εφαγον μονος ανευ τιμης ει δε και ψυχην κυριου της γης εκβαλων ελυπησα39 If I have eaten the fruits thereof without money, and have afflicted the soul of the tillers thereof:
40 αντι πυρου αρα εξελθοι μοι κνιδη αντι δε κριθης βατος και επαυσατο ιωβ ρημασιν40 Let thistles grow up to me instead of wheat, and thorns instead of barley.