Livre de Job 10

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Puisque la vie m'est en dégoût, je veux donner libre cours à ma plainte, épancher l'amertume de monâme.	1 Η ψυχη μου εβαρυνθη την ζωην μου? θελω παραδοθη εις το παραπονον μου? θελω λαλησει εν τη πικρια της ψυχης μου.
2 Je dirai à Dieu: Ne me condamne pas, indique-moi pourquoi tu me prends à partie.	2 Θελω ειπει προς τον Θεον, μη με καταδικασης? δειξον μοι δια τι με δικαζεις.
3 Est-ce bien, pour toi, de me faire violence, d'avilir l'oeuvre de tes mains et de favoriser les desseins desméchants?	3 Ειναι καλον εις σε να καταθλιβης, να καταφρονης το εργον των χειρων σου και να ευοδονης την βουλην των ασεβων;
4 Aurais-tu des yeux de chair et ta manière de voir serait-elle celle des hommes?	4 Σαρκος οφθαλμους εχεις; η βλεπεις καθως βλεπει ανθρωπος;
5 Ton existence est-elle celle des mortels, tes années passent-elles comme les jours de l'homme?	5 Ανθρωπινος ειναι ο βιος σου; η τα ετη σου ως ημεραι ανθρωπου,
6 Toi, qui recherches ma faute et fais une enquête sur mon péché,	6 ωστε αναζητεις την ανομιαν μου και ανερευνας την αμαρτιαν μου;
7 tu sais bien que je suis innocent et que nul ne peut me soustraire à tes mains!	7 Ενω εξευρεις οτι δεν ησεβησα? και δεν υπαρχει ο ελευθερων εκ των χειρων σου.
8 Tes mains m'ont façonné, créé; puis, te ravisant, tu voudrais me détruire!	8 Αι χειρες σου με εμορφωσαν και με επλασαν ολον κυκλω? και με καταστρεφεις.
9 Souviens-toi: tu m'as fait comme on pétrit l'argile et tu me renverras à la poussière.	9 Ενθυμηθητι, δεομαι, οτι ως πηλον με εκαμες? και εις χωμα θελεις με επιστρεψει.
10 Ne m'as-tu pas coulé comme du lait et fait cailler comme du laitage,	10 Δεν με ημελξας ως γαλα και με επηξας ως τυρον;
11 vêtu de peau et de chair, tissé en os et en nerfs?	11 Δερμα και σαρκα με ενεδυσας και με οστα και νευρα με περιεφραξας.
12 Puis tu m'as gratifié de la vie, et tu veillais avec sollicitude sur mon souffle.	12 Ζωην και ελεος εχαρισας εις εμε, και η επισκεψις σου εφυλαξε το πνευμα μου?
13 Mais tu gardais une arrière-pensée; je sais que tu te réservais	13 ταυτα ομως εκρυπτες εν τη καρδια σου? εξευρω οτι τουτο ητο μετα σου.
14 de me surveiller si je pèche et de ne pas m'innocenter de mes fautes.	14 Εαν αμαρτησω, με παραφυλαττεις, και απο της ανομιας μου δεν θελεις με αθωωσει.
15 Suis-je coupable, malheur à moi! suis-je dans mon droit, je n'ose lever la tête, moi, saturé d'outrages,ivre de peines!	15 Εαν ασεβησω, ουαι εις εμε? και εαν ημαι δικαιος, δεν δυναμαι να σηκωσω την κεφαλην μου? ειμαι πληρης ατιμιας? ιδε λοιπον την θλιψιν μου,
16 Fier comme un lion, tu me prends en chasse, tu multiplies tes exploits à mon propos,	16 διοτι αυξανει. Με κυνηγεις ως αγριος λεων? και επιστρεφων δεικνυεσαι θαυμαστος κατ' εμου.
17 tu renouvelles tes attaques, ta fureur sur moi redouble, tes troupes fraîches se succèdent contre moi.	17 Ανανεονεις τους μαρτυρας σου εναντιον μου, και πληθυνεις την οργην σου κατ' εμου? αλλαγαι στρατευματος γινονται επ' εμε.
18 Oh! Pourquoi m'as-tu fait sortir du sein? J'aurais péri alors: nul oeil ne m'aurait vu,	18 Δια τι λοιπον με εξηγαγες εκ της μητρας; ειθε να εξεπνεον, και οφθαλμος να μη με εβλεπεν.
19 je serais comme n'ayant pas été, du ventre on m'aurait porté à la tombe.	19 Ηθελον εισθαι ως μη υπαρξας? ηθελον φερθη εκ της μητρας εις τον ταφον.
20 Et ils durent si peu, les jours de mon existence! Cesse donc de me fixer, pour me permettre un peu dejoie,	20 Αι ημεραι μου δεν ειναι ολιγαι; παυσον λοιπον, και αφες με, δια να αναλαβω ολιγον,
21 avant que je m'en aille sans retour au pays des ténèbres et de l'ombre épaisse,	21 πριν υπαγω οθεν δεν θελω επιστρεψει, εις γην σκοτους και σκιας θανατου?
22 où règnent l'obscurité et le désordre, où la clarté même ressemble à la nuit sombre.	22 γην γνοφεραν, ως το σκοτος της σκιας του θανατου, οπου ταξις δεν ειναι, και το φως ειναι ως το σκοτος.