1 Mon fils, sois attentif à ma sagesse, prête l’oreille à mes paroles avisées. | 1 Υιε μου, προσεχε εις την σοφιαν μου, κλινον το ωτιον σου εις την συνεσιν μου? |
2 Rappelle-toi mes conseils et parle toujours à bon escient. | 2 δια να τηρης φρονησιν και τα χειλη σου να φυλαττωσι γνωσιν. |
3 Les flatteries de la femme infidèle sont douces comme le miel, ses paroles plus onctueuses que l’huile. | 3 Διοτι τα χειλη της αλλοτριας γυναικος σταζουσιν ως κηρηθρα μελιτος, και ο ουρανισκος αυτης ειναι μαλακωτερος ελαιου? |
4 Mais la fin sera plus amère que l’absinthe; c’est une épée aiguisée, à double tranchant. | 4 το τελος ομως αυτης ειναι πικρον ως αψινθιον, οξυ ως μαχαιρα διστομος. |
5 Ses pieds courent droit vers la mort, ses pas descendent vers le tombeau; | 5 Οι ποδες αυτης καταβαινουσιν εις θανατον? τα βηματα αυτης καταντωσιν εις τον αδην. |
6 plutôt que de prendre le chemin de la vie, elle suit le sentier qui s’égare où elle ne sait pas. | 6 δια να μη γνωρισης την οδον της ζωης, αι πορειαι αυτης ειναι αστατοι και ουχι ευδιαγνωστοι. |
7 Et maintenant, mon fils, écoute-moi; ne t’écarte pas de mes conseils. | 7 Ακουσατε μου λοιπον τωρα, τεκνα, και μη αποστραφητε τους λογους του στοματος μου. |
8 Fais ton chemin loin de cette femme, ne te risque pas à l’entrée de sa maison. | 8 Απομακρυνον την οδον σου απ' αυτης, και μη πλησιασης εις την θυραν του οικου αυτης, |
9 Car ton honneur peut-être serait livré à des étrangers, des années de ta vie passeraient à des gens impitoyables. | 9 δια να μη δωσης την τιμην σου εις αλλους και τα ετη σου εις τους ανελεημονας? |
10 Des étrangers peut-être engloutiraient ta fortune, tes économies finiraient chez un autre! | 10 δια να μη χορτασθωσι ξενοι απο της περιουσιας σου και οι κοποι σου ελθωσιν εις οικον αλλοτριου, |
11 C’est alors que tu gémirais, voyant épuisées tes forces et ta santé; | 11 και συ στεναζης εις τα εσχατα σου, οταν η σαρξ σου και το σωμα σου καταναλωθωσι, |
12 tu dirais: “Comment ai-je pu rejeter les avertissements et mépriser tant de sages conseils? | 12 και λεγης, Πως εμισησα την παιδειαν, και η καρδια μου κατεφρονησε τους ελεγχους, |
13 Pourquoi n’ai-je pas écouté la voix de mes maîtres et suivi les avis de ceux qui m’instruisaient? | 13 και δεν υπηκουσα εις την φωνην των διδασκοντων με, ουδε εκλινα το ωτιον μου εις τους νουθετουντας με. |
14 Me voici presque arrivé au plus bas, au milieu du peuple et de l’assemblée!” | 14 Παρ' ολιγον επεσον εις παν κακον, εν μεσω της συναξεως και της συναγωγης. |
15 Bois l’eau de ta propre citerne, bois à l’eau qui jaillit de ta source! | 15 Πινε υδατα εκ της δεξαμενης σου και πηγαζοντα εκ του φρεατος σου? |
16 Ne permets pas que tes eaux se perdent au-dehors, qu’on les voie couler par les rues. | 16 Ας εκχεωνται εξω αι πηγαι σου, και τα ρυακια των υδατων σου εις τας πλατειας? |
17 Qu’elles restent pour toi seul, et pas pour des étrangers avec toi! | 17 σου μονου ας ηναι αυτα, και ουχι ξενων μετα σου? |
18 Bénie soit ta fontaine! Connais la joie avec la femme de ta jeunesse, | 18 η πηγη σου ας ηναι ευλογημενη? και ευφραινου μετα της γυναικος της νεοτητος σου. |
19 biche gracieuse, aimable gazelle! Trouve ton plaisir entre ses seins en tout temps, et sois toujours épris de son amour! | 19 Ας ηναι εις σε ως ελαφος ερασμια και δορκας κεχαριτωμενη? ας σε ποτιζωσιν οι μαστοι αυτης εν παντι καιρω? ευφραινου παντοτε εις την αγαπην αυτης. |
20 Pourquoi, mon fils, tomberais-tu amoureux d’une inconnue, pourquoi étreindre le sein d’une étrangère? | 20 Και δια τι, υιε μου, θελεις θελγεσθαι υπο ξενης και θελεις εναγκαλιζεσθαι κολπον αλλοτριας; |
21 Sais-tu que Yahvé observe la démarche des humains et surveille tous leurs sentiers. | 21 Διοτι του ανθρωπου αι οδοι ειναι ενωπιον των οφθαλμων του Κυριου, και σταθμιζει πασας τας πορειας αυτου. |
22 Qui fait le mal se prendra au mal qu’il a fait, il se verra ficelé par ses propres péchés. | 22 Αι ιδιαι αυτου ανομιαι θελουσι συλλαβει τον ασεβη, και με τα σχοινια της αμαρτιας αυτου θελει σφιγγεσθαι. |
23 Il mourra pour avoir refusé toute discipline, trop de méfaits le perdront. | 23 Ουτος θελει αποθανει απαιδευτος και εκ του πληθους της αφροσυνης αυτου θελει περιπλανασθαι. |