Giobbe (ايوب) 14
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
SMITH VAN DYKE | NOVA VULGATA |
---|---|
1 الانسان مولود المرأة قليل الايام وشبعان تعبا. | 1 Homo natus de muliere, brevi vivens tempore, commotione satiatur. |
2 يخرج كالزهر ثم ينحسم ويبرح كالظل ولا يقف. | 2 Qui quasi flos egreditur et arescit et fugit velut umbra et non permanet. |
3 فعلى مثل هذا حدقت عينيك واياي احضرت الى المحاكمة معك. | 3 Et dignum ducis super huiuscemodi aperire oculos tuos et adducere eum tecum in iudicium? |
4 من يخرج الطاهر من النجس. لا احد. | 4 Quis potest facere mundum de immundo? Ne unus quidem! |
5 ان كانت ايامه محدودة وعدد اشهره عندك وقد عينت اجله فلا يتجاوزه | 5 Si statuti dies hominis sunt, et numerus mensium eius apud te est, et constituti sunt termini eius, quos non praeteribit, |
6 فاقصر عنه ليسترح الى ان يسرّ كالاجير بانتهاء يومه | 6 averte oculos tuos ab eo, ut quiescat, donec solvat, sicut mercennarius, dies suos. |
7 لان للشجرة رجاء. ان قطعت تخلف ايضا ولا تعدم خراعيبها. | 7 Nam lignum habet spem; si praecisum fuerit, rursum virescet, et rami eius non deficient. |
8 ولو قدم في الارض اصلها ومات في التراب جذعها | 8 Si senuerit in terra radix eius, et in pulvere emortuus fuerit truncus illius, |
9 فمن رائحة الماء تفرخ وتنبت فروعا كالغرس. | 9 ad odorem aquae germinabit et faciet comam quasi novellae. |
10 اما الرجل فيموت ويبلى. الانسان يسلم الروح فاين هو. | 10 Homo vero cum mortuus fuerit et debilitatur, exspirat homo et, ubi, quaeso, est? |
11 قد تنفد المياه من البحرة والنهر ينشف ويجف | 11 Recedent aquae de mari, et fluvius vacuefactus arescet; |
12 والانسان يضطجع ولا يقوم. لا يستيقظون حتى لا تبقى السموات ولا ينتبهون من نومهم | 12 sic homo, cum dormierit, non resurget: donec atteratur caelum, non evigilabit nec consurget de somno suo. |
13 ليتك تواريني في الهاوية وتخفيني الى ان ينصرف غضبك وتعيّن لي اجلا فتذكرني. | 13 Quis mihi hoc tribuat, ut in inferno seponas me et abscondas me, donec pertranseat furor tuus, et constituas mihi tempus, in quo recorderis mei? |
14 ان مات رجل أفيحيا. كل ايام جهادي اصبر الى ان يأتي بدلي. | 14 Putasne mortuus homo rursum vivat? Cunctis diebus, quibus nunc milito, exspectarem, donec veniat immutatio mea. |
15 تدعو فانا اجيبك. تشتاق الى عمل يدك. | 15 Vocares me, et ego responderem tibi; opus manuum tuarum requireres. |
16 اما الآن فتحصي خطواتي. ألا تحافظ على خطيتي. | 16 Tu quidem nunc gressus meos dinumerares, sed parceres peccatis meis. |
17 معصيتي مختوم عليها في صرّة وتلفّق عليّ فوق اثمي | 17 Signares quasi in sacculo delicta mea, sed dealbares iniquitatem meam. |
18 ان الجبل الساقط ينتثر والصخر يزحزح من مكانه. | 18 Mons cadens decidit, et saxum transfertur de loco suo; |
19 الحجارة تبليها المياه وتجرف سيولها تراب الارض. وكذلك انت تبيد رجاء الانسان. | 19 lapides excavant aquae, et alluvione terra inundatur: et spem hominis perdes. |
20 تتجبر عليه ابدا فيذهب. تغير وجهه وتطرده. | 20 Praevales adversus eum, et in perpetuum transiet; immutas faciem eius et emittis eum. |
21 يكرم بنوه ولا يعلم او يصغرون ولا يفهم بهم. | 21 Sive nobiles fuerint filii eius, non novit; sive ignobiles, non intellegit. |
22 انما على ذاته يتوجع لحمه وعلى ذاتها تنوح نفسه | 22 Attamen caro eius, dum vivet, dolet, et anima illius super semetipso luget ”. |