Psalms 49

KING JAMES BIBLE	LXX
1 Hear this, all ye people; give ear, all ye inhabitants of the world:	1 ψαλμος τω ασαφ θεος θεων κυριος ελαλησεν και εκαλεσεν την γην απο ανατολων ηλιου και μεχρι δυσμων
2 Both low and high, rich and poor, together.	2 εκ σιων η ευπρεπεια της ωραιοτητος αυτου ο θεος εμφανως ηξει
3 My mouth shall speak of wisdom; and the meditation of my heart shall be of understanding.	3 ο θεος ημων και ου παρασιωπησεται πυρ εναντιον αυτου καυθησεται και κυκλω αυτου καταιγις σφοδρα
4 I will incline mine ear to a parable: I will open my dark saying upon the harp.	4 προσκαλεσεται τον ουρανον ανω και την γην διακριναι τον λαον αυτου
5 Wherefore should I fear in the days of evil, when the iniquity of my heels shall compass me about?	5 συναγαγετε αυτω τους οσιους αυτου τους διατιθεμενους την διαθηκην αυτου επι θυσιαις
6 They that trust in their wealth, and boast themselves in the multitude of their riches;	6 και αναγγελουσιν οι ουρανοι την δικαιοσυνην αυτου οτι ο θεος κριτης εστιν διαψαλμα
7 None of them can by any means redeem his brother, nor give to God a ransom for him:	7 ακουσον λαος μου και λαλησω σοι ισραηλ και διαμαρτυρομαι σοι ο θεος ο θεος σου ειμι εγω
8 (For the redemption of their soul is precious, and it ceaseth for ever:)	8 ουκ επι ταις θυσιαις σου ελεγξω σε τα δε ολοκαυτωματα σου ενωπιον μου εστιν δια παντος
9 That he should still live for ever, and not see corruption.	9 ου δεξομαι εκ του οικου σου μοσχους ουδε εκ των ποιμνιων σου χιμαρους
10 For he seeth that wise men die, likewise the fool and the brutish person perish, and leave their wealth to others.	10 οτι εμα εστιν παντα τα θηρια του δρυμου κτηνη εν τοις ορεσιν και βοες
11 Their inward thought is, that their houses shall continue for ever, and their dwelling places to all generations; they call their lands after their own names.	11 εγνωκα παντα τα πετεινα του ουρανου και ωραιοτης αγρου μετ' εμου εστιν
12 Nevertheless man being in honour abideth not: he is like the beasts that perish.	12 εαν πεινασω ου μη σοι ειπω εμη γαρ εστιν η οικουμενη και το πληρωμα αυτης
13 This their way is their folly: yet their posterity approve their sayings. Selah.	13 μη φαγομαι κρεα ταυρων η αιμα τραγων πιομαι
14 Like sheep they are laid in the grave; death shall feed on them; and the upright shall have dominion over them in the morning; and their beauty shall consume in the grave from their dwelling.	14 θυσον τω θεω θυσιαν αινεσεως και αποδος τω υψιστω τας ευχας σου
15 But God will redeem my soul from the power of the grave: for he shall receive me. Selah.	15 και επικαλεσαι με εν ημερα θλιψεως και εξελουμαι σε και δοξασεις με διαψαλμα
16 Be not thou afraid when one is made rich, when the glory of his house is increased;	16 τω δε αμαρτωλω ειπεν ο θεος ινα τι συ διηγη τα δικαιωματα μου και αναλαμβανεις την διαθηκην μου δια στοματος σου
17 For when he dieth he shall carry nothing away: his glory shall not descend after him.	17 συ δε εμισησας παιδειαν και εξεβαλες τους λογους μου εις τα οπισω
18 Though while he lived he blessed his soul: and men will praise thee, when thou doest well to thyself.	18 ει εθεωρεις κλεπτην συνετρεχες αυτω και μετα μοιχων την μεριδα σου ετιθεις
19 He shall go to the generation of his fathers; they shall never see light.	19 το στομα σου επλεονασεν κακιαν και η γλωσσα σου περιεπλεκεν δολιοτητα
20 Man that is in honour, and understandeth not, is like the beasts that perish.	20 καθημενος κατα του αδελφου σου κατελαλεις και κατα του υιου της μητρος σου ετιθεις σκανδαλον
	21 ταυτα εποιησας και εσιγησα υπελαβες ανομιαν οτι εσομαι σοι ομοιος ελεγξω σε και παραστησω κατα προσωπον σου
	22 συνετε δη ταυτα οι επιλανθανομενοι του θεου μηποτε αρπαση και μη η ο ρυομενος
	23 θυσια αινεσεως δοξασει με και εκει οδος η δειξω αυτω το σωτηριον του θεου