Knjiga o Jobu 23

Biblija Hrvatski	LXX
1 Job progovori i reče:	1 υπολαβων δε ιωβ λεγει
2 »Zar mi je i danas tužaljka buntovna? Teška mu ruka iz mene vapaj budi:	2 και δη οιδα οτι εκ χειρος μου η ελεγξις εστιν και η χειρ αυτου βαρεια γεγονεν επ' εμω στεναγμω
3 o, kada bih znao kako ću ga naći, do njegova kako doprijeti prijestolja,	3 τις δ' αρα γνοιη οτι ευροιμι αυτον και ελθοιμι εις τελος
4 pred njim parnicu bih svoju razložio, iz mojih bi usta navrli dokazi.	4 ειποιμι δε εμαυτου κριμα το δε στομα μου εμπλησαιμι ελεγχων
5 Rad bih znati što bi meni odvratio i razumjeti riječ što bi je rekao!	5 γνωην δε ρηματα α μοι ερει αισθοιμην δε τινα μοι απαγγελει
6 Zar mu treba snage velike za raspru? Ne, dosta bi bilo da me on sasluša.	6 και ει εν πολλη ισχυι επελευσεται μοι ειτα εν απειλη μοι ου χρησεται
7 U protivniku bi vidio pravedna, i parnica moja tad bi pobijedila.	7 αληθεια γαρ και ελεγχος παρ' αυτου εξαγαγοι δε εις τελος το κριμα μου
8 Na istok krenem li, naći ga ne mogu; pođem li na zapad, ne razabirem ga.	8 εις γαρ πρωτα πορευσομαι και ουκετι ειμι τα δε επ' εσχατοις τι οιδα
9 Ištem na sjeveru, al’ ga ne opažam; nevidljiv je ako se k jugu okrenem.	9 αριστερα ποιησαντος αυτου και ου κατεσχον περιβαλει δεξια και ουκ οψομαι
10 Pa ipak, on dobro zna put kojim kročim! Neka me kuša: čist k’o zlato ću izići!	10 οιδεν γαρ ηδη οδον μου διεκρινεν δε με ωσπερ το χρυσιον
11 Noga mi se stopa njegovih držala, putem sam njegovim išao ne skrećuć’;	11 εξελευσομαι δε εν ενταλμασιν αυτου οδους γαρ αυτου εφυλαξα και ου μη εκκλινω
12 slušao sam nalog njegovih usana, pohranih mu riječi u grudima svojim.	12 απο ενταλματων αυτου και ου μη παρελθω εν δε κολπω μου εκρυψα ρηματα αυτου
13 Al’ htjedne li štogod, tko će ga odvratit’? Što zaželi dušom, to će ispuniti.	13 ει δε και αυτος εκρινεν ουτως τις εστιν ο αντειπων αυτω ο γαρ αυτος ηθελησεν και εποιησεν
14 Izvršit će što je dosudio meni, kao i sve drugo što je odlučio!	14 -
15 Zbog toga pred njime sav ustravljen ja sam, i što više mislim, jače strah me hvata.	15 δια τουτο επ' αυτω εσπουδακα νουθετουμενος δε εφροντισα αυτου [15α] επι τουτω απο προσωπου αυτου κατασπουδασθω κατανοησω και πτοηθησομαι εξ αυτου
16 U komade Bog mi je srce smrvio, užasom me svega prožeo Svesilni,	16 κυριος δε εμαλακυνεν την καρδιαν μου ο δε παντοκρατωρ εσπουδασεν με
17 premda nisam ni u tminama propao, ni u mraku što je lice moje zastro.	17 ου γαρ ηδειν οτι επελευσεται μοι σκοτος προ προσωπου δε μου εκαλυψεν γνοφος