Knjiga o Jobu 23

Biblija Hrvatski	BIBLIA
1 Job progovori i reče:	1 Job tomó la palabra y dijo:
2 »Zar mi je i danas tužaljka buntovna? Teška mu ruka iz mene vapaj budi:	2 Todavía mi queja es una rebelión; su mano pesa sobre mi gemido.
3 o, kada bih znao kako ću ga naći, do njegova kako doprijeti prijestolja,	3 ¡Quién me diera saber encontrarle, poder llegar a su morada!
4 pred njim parnicu bih svoju razložio, iz mojih bi usta navrli dokazi.	4 Un proceso abriría delante de él, llenaría mi boca de argumentos.
5 Rad bih znati što bi meni odvratio i razumjeti riječ što bi je rekao!	5 Sabría las palabras de su réplica, comprendería lo que me dijera.
6 Zar mu treba snage velike za raspru? Ne, dosta bi bilo da me on sasluša.	6 ¿Precisaría gran fuerza para disputar conmigo? No, tan sólo tendría que prestarme atención.
7 U protivniku bi vidio pravedna, i parnica moja tad bi pobijedila.	7 Reconocería en su adversario a un hombre recto, y yo me libraría de mi juez para siempre.
8 Na istok krenem li, naći ga ne mogu; pođem li na zapad, ne razabirem ga.	8 Si voy hacia el oriente, no está allí; si al occidente, no le advierto.
9 Ištem na sjeveru, al’ ga ne opažam; nevidljiv je ako se k jugu okrenem.	9 Cuando le busco al norte, no aparece, y tampoco le veo si vuelvo al mediodía.
10 Pa ipak, on dobro zna put kojim kročim! Neka me kuša: čist k’o zlato ću izići!	10 Pero él mis pasos todos sabe: ¡probado en el crisol, saldré oro puro!
11 Noga mi se stopa njegovih držala, putem sam njegovim išao ne skrećuć’;	11 Mi pie se ha adherido a su paso, he guardado su ruta sin desvío;
12 slušao sam nalog njegovih usana, pohranih mu riječi u grudima svojim.	12 del mandato de sus labios no me aparto, he albergado en mi seno las palabras de su boca.
13 Al’ htjedne li štogod, tko će ga odvratit’? Što zaželi dušom, to će ispuniti.	13 Mas él decide, ¿quién le hará retractarse? Lo que su alma ha proyectado lleva a término.
14 Izvršit će što je dosudio meni, kao i sve drugo što je odlučio!	14 Así ejecutará mi sentencia, como tantas otras decisiones suyas.
15 Zbog toga pred njime sav ustravljen ja sam, i što više mislim, jače strah me hvata.	15 Por eso estoy, ante él, horrorizado, y cuanto más lo pienso, más me espanta.
16 U komade Bog mi je srce smrvio, užasom me svega prožeo Svesilni,	16 Dios me ha enervado el corazón, Sadday me ha aterrorizado.
17 premda nisam ni u tminama propao, ni u mraku što je lice moje zastro.	17 Pues no he desaparecido en las tinieblas, pero él ha cubierto de oscuridad mi rostro.