ΙΩΒ - Giobbe - Job 17

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 Το πνευμα μου φθειρεται, αι ημεραι μου σβυνονται, οι ταφοι ειναι ετοιμοι δι' εμε.	1 Spiritus meus attenuatus est, dies mei exstincti, et solum mihi superest sepulcrum.
2 Δεν ειναι χλευασται πλησιον μου; και δεν διανυκτερευει ο οφθαλμος μου εν ταις πικριαις αυτων;	2 Nonne irrisiones circumdant me, et in amaritudinibus moratur oculus meus?
3 Ασφαλισον με, δεομαι? γενου εις εμε εγγυητης πλησιον σου? τις ηθελεν εγγυηθη εις εμε;	3 Pone pignus pro me iuxta te; et quis umquam spondens percutiet manum meam?
4 Διοτι συ εκρυψας την καρδιαν αυτων απο συνεσεως? δια τουτο δεν θελεις υψωσει αυτους.	4 Cor eorum longe fecisti a disciplina; propterea non exaltabuntur.
5 Του λαλουντος με απατην προς τους φιλους, και οι οφθαλμοι των τεκνων αυτου θελουσι τηκεσθαι.	5 Praedam pollicetur sociis, sed oculi filiorum eius deficient.
6 Και με κατεστησε παροιμιαν των λαων? και ενωπιον αυτων κατεσταθην ονειδος.	6 Posuit me quasi in proverbium vulgi et conspuendum in faciem.
7 Και ο οφθαλμος μου εμαρανθη υπο της θλιψεως, και παντα τα μελη μου εγειναν ως σκια.	7 Caligavit ab indignatione oculus meus, et membra mea quasi in umbram redacta sunt.
8 Οι ευθεις θελουσι θαυμασει εις τουτο, και ο αθωος θελει διεγερθη κατα του υποκριτου.	8 Stupebunt iusti super hoc, et innocens contra impium excitabitur.
9 Ο δε δικαιος θελει κρατει την οδον αυτου, και ο καθαρος τας χειρας θελει επαυξησει την δυναμιν αυτου.	9 Et tenebit iustus viam suam, et mundus manibus addet fortitudinem.
10 σεις δε παντες επιστραφητε, και ελθετε τωρα? διοτι ουδενα συνετον θελω ευρει μεταξυ σας.	10 Igitur omnes vos convertimini et venite, et non inveniam in vobis ullum sapientem.
11 Αι ημεραι μου παρηλθον, εκοπησαν οι σκοποι μου, αι επιθυμιαι της καρδιας μου.	11 Dies mei transierunt, cogitationes meae dissipatae sunt et desideria cordis mei.
12 Την νυκτα μετεβαλον εις ημεραν? το φως ειναι πλησιον του σκοτους.	12 Noctem verterunt in diem; et rursum post tenebras properat lux.
13 Εαν προσμενω, ο ταφος ειναι η κατοικια μου? εστρωσα την κλινην μου εν τω σκοτει.	13 Si sustinuero, infernus domus mea est; et in tenebris stravi lectulum meum.
14 Εβοησα προς την φθοραν, Εισαι, πατηρ μου? προς τον σκωληκα, Μητηρ μου και αδελφη μου εισαι.	14 Putredini dixi: Pater meus es!; Mater mea et soror mea! vermibus.
15 Και που τωρα η ελπις μου; και την ελπιδα μου τις θελει ιδει;	15 Ubi est ergo nunc praestolatio mea, et patientiam meam quis considerat?
16 εις το βαθος του αδου θελει καταβη? βεβαιως θελει αναπαυθη μετ' εμου εν τω χωματι.	16 In profundissimum infernum descendent omnia mea; simul in pulvere erit requies mihi? ”.