ΙΩΒ - Giobbe - Job 17

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Το πνευμα μου φθειρεται, αι ημεραι μου σβυνονται, οι ταφοι ειναι ετοιμοι δι' εμε.	1 Mon souffle s’est épuisé, mes jours s’éteignent et la tombe m’attend.
2 Δεν ειναι χλευασται πλησιον μου; και δεν διανυκτερευει ο οφθαλμος μου εν ταις πικριαις αυτων;	2 Ne suis-je pas entouré de moqueurs? Leurs insolences empoisonnent mes nuits.
3 Ασφαλισον με, δεομαι? γενου εις εμε εγγυητης πλησιον σου? τις ηθελεν εγγυηθη εις εμε;	3 Garde, Seigneur, auprès de toi ma caution puisqu’aucun ami ne s’engage pour moi.
4 Διοτι συ εκρυψας την καρδιαν αυτων απο συνεσεως? δια τουτο δεν θελεις υψωσει αυτους.	4 Tu leur as obscurci la raison, et pas un d’eux ne se risque:
5 Του λαλουντος με απατην προς τους φιλους, και οι οφθαλμοι των τεκνων αυτου θελουσι τηκεσθαι.	5 “On ne fait pas, disent-ils, des cadeaux aux amis, pour ensuite laisser ses fils dans la gêne.”
6 Και με κατεστησε παροιμιαν των λαων? και ενωπιον αυτων κατεσταθην ονειδος.	6 Me voici devenu la risée des gens, l’individu à qui l’on crache au visage.
7 Και ο οφθαλμος μου εμαρανθη υπο της θλιψεως, και παντα τα μελη μου εγειναν ως σκια.	7 Mes yeux s’obscurcissent de chagrin, je ne suis plus que l’ombre de moi-même.
8 Οι ευθεις θελουσι θαυμασει εις τουτο, και ο αθωος θελει διεγερθη κατα του υποκριτου.	8 Les hommes droits en restent stupéfaits, les bons voient en moi un méchant et moralisent.
9 Ο δε δικαιος θελει κρατει την οδον αυτου, και ο καθαρος τας χειρας θελει επαυξησει την δυναμιν αυτου.	9 Quel exemple pour le juste! il s’encourage, et les gens honnêtes en sont ragaillardis.
10 σεις δε παντες επιστραφητε, και ελθετε τωρα? διοτι ουδενα συνετον θελω ευρει μεταξυ σας.	10 Mais non, venez tous, reprenez-vous donc! vous verrez qu’aucun de vous n’est un sage. …
11 Αι ημεραι μου παρηλθον, εκοπησαν οι σκοποι μου, αι επιθυμιαι της καρδιας μου.	11 Mes jours ont passé, mes plans ont été brisés; mon cœur désire
12 Την νυκτα μετεβαλον εις ημεραν? το φως ειναι πλησιον του σκοτους.	12 la nuit quand c’est le jour, et quand il fait noir l’approche du jour.
13 Εαν προσμενω, ο ταφος ειναι η κατοικια μου? εστρωσα την κλινην μου εν τω σκοτει.	13 Je n’ai plus à attendre ma maison chez les morts: déjà j’ai mis mon lit dans leurs ténèbres.
14 Εβοησα προς την φθοραν, Εισαι, πατηρ μου? προς τον σκωληκα, Μητηρ μου και αδελφη μου εισαι.	14 Je dis au tombeau: “Tu es mon père!” et à la vermine: “C’est toi ma mère et ma sœur!”
15 Και που τωρα η ελπις μου; και την ελπιδα μου τις θελει ιδει;	15 Alors, où est mon espérance, mon bonheur, voyez-vous quelque chose?
16 εις το βαθος του αδου θελει καταβη? βεβαιως θελει αναπαυθη μετ' εμου εν τω χωματι.	16 Vont-ils descendre avec moi au monde d’en-bas, pour qu’ensemble nous nous trouvions dans la poussière?