ΙΩΒ - Giobbe - Job 17

GREEK BIBLE	NEW JERUSALEM
1 Το πνευμα μου φθειρεται, αι ημεραι μου σβυνονται, οι ταφοι ειναι ετοιμοι δι' εμε.	1 My breathing is growing weaker and the gravediggers are gathering for me.
2 Δεν ειναι χλευασται πλησιον μου; και δεν διανυκτερευει ο οφθαλμος μου εν ταις πικριαις αυτων;	2 Scoffers are my only companions, their harshness haunts my nights.
3 Ασφαλισον με, δεομαι? γενου εις εμε εγγυητης πλησιον σου? τις ηθελεν εγγυηθη εις εμε;	3 So you must go bail for me to yourself, for which of them cares to clap his hand on mine?
4 Διοτι συ εκρυψας την καρδιαν αυτων απο συνεσεως? δια τουτο δεν θελεις υψωσει αυτους.	4 For you have shut their hearts to reason, hence not a hand is lifted.
5 Του λαλουντος με απατην προς τους φιλους, και οι οφθαλμοι των τεκνων αυτου θελουσι τηκεσθαι.	5 Just so is a man who invites his friends to share his property while the eyes of his own childrenlanguish.
6 Και με κατεστησε παροιμιαν των λαων? και ενωπιον αυτων κατεσταθην ονειδος.	6 I have become a byword among foreigners, and a creature on whose face to spit,
7 Και ο οφθαλμος μου εμαρανθη υπο της θλιψεως, και παντα τα μελη μου εγειναν ως σκια.	7 since I am nearly blind with grief and my limbs are reduced to a shadow.
8 Οι ευθεις θελουσι θαυμασει εις τουτο, και ο αθωος θελει διεγερθη κατα του υποκριτου.	8 Any honest person is appal ed at the sight, the innocent is indignant at the sinner.
9 Ο δε δικαιος θελει κρατει την οδον αυτου, και ο καθαρος τας χειρας θελει επαυξησει την δυναμιν αυτου.	9 Anyone upright grows stronger step by step: and anyone whose hands are clean grows ever in vigour!
10 σεις δε παντες επιστραφητε, και ελθετε τωρα? διοτι ουδενα συνετον θελω ευρει μεταξυ σας.	10 Come on then, al of you, back to the attack! I shall not find one wise man among you!
11 Αι ημεραι μου παρηλθον, εκοπησαν οι σκοποι μου, αι επιθυμιαι της καρδιας μου.	11 My days are over, so are my plans, my heart-strings are broken;
12 Την νυκτα μετεβαλον εις ημεραν? το φως ειναι πλησιον του σκοτους.	12 yet they would have me believe that night is day, that light to dispel the darkness is at hand,
13 Εαν προσμενω, ο ταφος ειναι η κατοικια μου? εστρωσα την κλινην μου εν τω σκοτει.	13 when al I want, in fact, is to dwel in Sheol and in that darkness there to make my bed!
14 Εβοησα προς την φθοραν, Εισαι, πατηρ μου? προς τον σκωληκα, Μητηρ μου και αδελφη μου εισαι.	14 To the tomb, I cry, 'You are my father!' -- to the worm, 'You are my mother-you, my sister!'
15 Και που τωρα η ελπις μου; και την ελπιδα μου τις θελει ιδει;	15 Where then is my hope? Who can see any happiness for me?
16 εις το βαθος του αδου θελει καταβη? βεβαιως θελει αναπαυθη μετ' εμου εν τω χωματι.	16 unless they come down to Sheol with me, all of us sinking into the dust together?